Κάθε καλή ή κακή ιστορία διαθέτει τις ρίζες της. Μία περίεργη σύμπτωση. Ενα καπρίτσιο της τύχης. Κάτι που μπορεί να κάνει τον πρωταγωνιστή της να καυχιέται για μία απόφασή του. Ή να μετανιώνει γιαυτήν.

Το πέρασμα των ετών ίσως διαφοροποιήσει την κάθε ιστορία. Μία μορφή…διάβρωσης για τον ακριβώς αντίθετο λόγο, την ωραιοποίησή της. Μερικά στοιχεία της μπορεί να παραλειφθούν. Αλλά να…αλλοιωθούν για χάρη της αφήγησης.

Οσα θα διαβάστε παρακάτω για τον Steve Kerr αποτελούν μοναχά ένα εδάφιο από το βιβλίο της ζωής του. Το πρώτο του προπονητικού βίου του, ο οποίος μόλις και μετά βίας έχει καλύψει μόνο το πρώτο γράμμα του αλφάβητου (του).

Το αφηγούμενο γεγονός αφορά τον τρόπο…γέννησης μίας (διαφαινόμενης) δυναστείας. Αυτόν τον φιλόδοξο τίτλο έχουν αρχίσει να φέρουν οι Golden State Warriors.

Τη σύλληψη τούτης της (μεγάλης) ιδέας κατέβασε η…γκλάβα του άλλοτε αθλητή (και πρωταθλητή) των Chicago Bulls και San Antonio Spurs. Του προπονητή των Warriors, Steve Kerr. Του ανθρώπου που προετοιμαζόταν – σχεδόν κρυφά – για δύο χρόνια, προκειμένου να είναι πανέτοιμος να αναλάβει τη θέση του προπονητή. Ακολούθησε τη συμβουλή του Jeff Van Gundy κατά γράμμα: “Δημιούργησε το δικό σου φάκελο με παιχνίδια”, του είπε ο άλλοτε προπονητής των Knicks και των Rockets. Και ο Kerr το έπραξε. Και περίμενε.

Από τη στιγμή που η ευκαιρία ήρθε, με τη μορφή των Warriors, μία σκέψη τριγυρνούσε στο μυαλό του. Λογικά τον βασάνιζε για μερόνυχτα. Ποιος θα είναι ο τρόπος που θα κάνει μία από τις χειρότερες ομάδες στην κυκλοφορία της μπάλας, την καλύτερη.

Ο τρόπος που το εξήγησε δεν είναι ο πλέον ενδεδειγμένος. Δεν κρύβει τίποτα το ελιτίστικο. Και όμως, σύμφωνα με το ESPN, όλα ξεκίνησαν επάνω σε μία σανίδα σερβιρίσματος!

Ο προπονητής των San Antonio Spurs, Gregg Popovich συνηθίζει να μιλάει για το δείπνο που θα ακολουθήσει. Και το κράσι που θα το συνοδεύσει. Αυτό μετράει περισσότερο από κάθε αγώνα μπάσκετ.

Για το…τέκνο του, τον Kerr μάλλον ισχύει το αντίθετο. Ενα καλό γεύμα, φυσικά με κρασί, προτού όλα αρχίσουν.

Το βασικό…DNA θα άνηκε στο δημιούργημα του Phil Jackson (φωτό), αλλά η έκδοση του Kerr θα έμοιαζε βελτιωμένη. Κάτι σαν την “τριγωνική επίθεση Vol.2”.

Ηταν κάπου στις αρχές Αυγούστου του 2014. Το νέο επιτελείο των Warriors είχε ανακοινωθεί. Και ο Kerr είχε κανονίσει ένα γεύμα με έναν από τους βοηθούς του και υπεύθυνο για την εξέλιξη των παικτών, τον Bruce Fraser (φωτό).

Η τοποθεσία δεν ήταν τόσο συνηθισμένη. Αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και…απόκοσμη. Κάπου στο αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο υπάρχει ένα ένα…στριμωγμένο μαγαζάκι με την επωνυμία “Η πτήση του οίνου” (σ.σ.: Vino Volo στα ιταλικά).

Ο Kerr και ο Foster ζήτησαν μία ποικιλία κρεάτων και τυριών. Ο σερβιτόρος που την έφερε στο τραπέζι τους ήταν φανατικός φίλος των Warriors. Και δεν…ντράπηκε να ρωτήσει τι σκέφεται να κάνει με την ομάδα. Ο Kerr δεν δίστασε. Αποκρίθηκε χρησιμοποιώντας κάθε πρόχειρο μέσο. Κάπως έτσι προέκυψε η ιστορία μας.

Αδειασε τη σανίδα σερβιρίσματος, χρησιμοποίησε την τρύπα στη μία άκρη σαν μπασκέτα και έστησε τους “παίκτες”. Πέντε μούρα ονομάστηκαν “αντίπαλοι”. Και ισάριθμα αμύγδαλα ως οι Warriors.

Μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών ο 53χρονος (τότε 50χρονος) προπονητής είχε εξηγήσει ολόκληρη τη φιλοσοφία του. Ενα γρήγορο και δωρεάν μάθημα. Μία ματιά στο μέλλον, παρά το άχαρο της παρουσίασης.

Η ιστορία αναφέρει πως εκείνη τη στιγμή ο Kerr παραδέχτηκε πως ήταν επηρεασμένος από την τριγωνική επίθεση μιάς άλλης μπασκετικής δυναστείας, αυτής των Chicago Bulls, αλλά θα ήταν αδύνατο να την “τρέξει” και στο Golden State. Θα δοκίμαζε ένα υβρίδιό της. Το βασικό…DNA θα άνηκε στο δημιούργημα του Phil Jackson (φωτό), αλλά η έκδοση του Kerr θα έμοιαζε βελτιωμένη. Κάτι σαν την “τριγωνική επίθεση Vol.2”.

Το πλάνο αναλύθηκε στους ειδικούς, λίγες εβδομάδες αργότερα. Σε ένα πολυτελές κατάλυμα στην κοιλάδα Νάπα. Ανάμεσα σε διάφορες αθλοπαιδιές, ο Kerr πρόσθεσε μπόλικες…πινελιές από τις προσωπικές εμπειρίες του. Μία από τους δικούς τους Bulls. Μία άλλη, με…γεύση Utah Jazz, μία νέμεσις που τόσο πολύ τον ταλαιπωρήσε στους τελικούς του 1997 και του 1998.

Ο Kerr δεν μπορούσε να λησμονήσει τον μηχανισμό πάσας που είχαν δημιουργήσει ο Carl Malone με τον τον John Stockton και στο…όραμά του θα τους αντικαθιστούσε με τους Steph Curry και Klay Thompson.

Απαιτήθηκε μπόλικος κόπος. Αρκετά σκληρά μαθήματα και ατελείωτες ώρες…φροντιστηρίου για να μετατρέψει μία ομάδα που ήταν από τις χειρότερες στον τομέα της κυκλοφορίας της μπάλας, σε μία από τις καλύτερες. Και ταυτόχρονα να περιορίσει τη…μάστιγα των λαθών.

Το τέλος του περσινού πρωταθλήματος βρήκε τους Warriors δεύτερους σε επιθετική αποδοτικότητα και πρώτοι σε αμυντική. Και πλέον μοιράζουν σχεδόν 316 πάσες σε κάθε παιχνίδι.

Αν σκεφτεί πως όλα ξεκίνησαν από μία σανίδα σερβιρίσματος, τότε ο Kerr έχει κάνει απίθανη δουλειά.

Κάτι που γνωρίζει άριστα να πράττει: από τη σεζόν 1995-1996 και έπειτα, οι εννιά από τις δέκα καλύτερες ομάδες σε επιθετική αποδοτικότητα είναι είτε οι Bulls των 90‘s, είτε η Phoenix Suns του Steve Nash ή οι τωρινοί Golden State Warriors. Ο κοινός παρονομαστής είναι ο γεννημένος την 27η Σεπτεμβρίου του 1965 στη Βυρηττό. Μέλος των Bulls και τρις πρωταθλητής μαζί τους (1996-1998), general manager και πρόεδρος των Suns και φυσικά προπονητής και αναμορφωτής των Warriors.