Η διαφορά μίας κακής ομάδας από μία καλή ομάδα είναι ότι και οι δύο μπορεί να πηγαίνουν τα παιχνίδια στον πόντο, μόνο που η καλή ομάδα έχει τον τρόπο να τα κερδίζει. Μία ομάδα που παλεύει, παλεύει όλο το παιχνίδι αλλά στο τέλος χάνει είναι μία κακή ομάδα. Ο Παναθηναϊκός απέδειξε φέτος ότι δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία, έστω και αν ο αντίπαλος βάζει… buzzer beater αυτοκαλάθι!

Πέρα από το Μιλάνο, ο Παναθηναϊκός για την ακρίβεια φέτος έχει χάσει μόλις δύο παιχνίδια που πήγαν στον πόντο. Το πρώτο από την Μπασκόνια με την βοήθεια των διαιτητών και την δεύτερη με τον Ολυμπιακό, που φημίζεται για το μεγάλο ποσοστό νικών που έχει σε παιχνίδια στον πόντο και σε ένα ματς, που οι πράσινοι “αυτοκτόνησαν” στην τελευταία φάση της κανονικής περιόδου.

Τότε ο Τζέιμς είχε κάνει το λάθος, αλλά κάτι το καλάθι με την Μακάμπι, κάτι το καλάθι με την Αρμάνι… ρέφαρε.

Μάλιστα είναι πολλά τα παραδείγματα του Παναθηναϊκού φέτος με παιχνίδια που έχει κερδίσει στον πόντο. Φενέρ, Εφές, Ρεάλ, Μπασκόνια και Ζαλγκίρις στο ΟΑΚΑ και εσχάτως Μακάμπι και Μιλάνο. Μάλιστα τα δύο τελευταία ματς εκτός έδρας και μετά από μέτριες εμφανίσεις.

Ο Παναθηναϊκός είναι νωρίς για να πούμε ότι δείχνει χαρακτήρα. Το ζητούμενο είναι ότι βρίσκει τον τρόπο να καλύπτει πλέον και τις δικές του γκάφες ή τα δικά του ελαττώματα. Στο παιχνίδι με την Μιλάνο, η κακή του άμυνα που έφερε τους γηπεδούχους στο εξωπραγματικό 17/19 δίποντα στο πρώτο ημίχρονο, μαζί με την αδράνεια στα αμυντικά ριμπάουντ, που έφερε 12 φορές την μπάλα ξανά στα χέρια του Γκουντάιτις και της παρέας του, ήρθε να ολοκληρωθεί σαν τα… τρία κακά της μοίρας του με το φάουλ του Σίνγκλετον στο τέλος της κανονικής περιόδου.

Κάτι που το συναντάς σαν… δικαιολογημένο λάθος μόνο σε αγώνες μίνι. Με τρεις πόντους μπροστά στο σκορ, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να παίξει την άμυνα «η ρακέτα δική σας», παίζοντας με πλάτη στην μπάλα, στο άουτ, (σ.σ. η λεγόμενη άρνηση) ώστε να μπει η μπάλα κοντά στο καλάθι και ας βάλουν  οι Ιταλοί δίποντο.

Αντ’ αυτού, έγινε το πιο κακό φάουλ σε ένα σουτ με πλάτη του Μπέρτανς που ανάθεμα και αν έβρισκε στεφάνι έτσι όπως πέταξε την μπάλα, προφανώς για να προλάβει μην του κάνουν φάουλ και πάει σε δύο βολές. Με 0/5 σουτ που είχε κιόλας, δώρο ήταν για τον Παναθηναϊκό να πάρει αυτός το σουτ… Αλλά οι πράσινοι και οι τάσεις τους αυτοκτονίας είναι κάτι σύνηθες φέτος… Δυστυχώς.

Όπως και να έχει, ο Παναθηναϊκός έφυγε νικητής σε ένα καλό ματς για τους θεατές αλλά εφιαλτικό για τους προπονητές που έβλεπαν τους παίκτες τους, να προσπαθούν να δώσουν τη νίκη στους αντιπάλους.

Για τον Πασκουάλ, αν στο Τελ Αβίβ ήταν ο Βουγιούκας, στο Μιλάνο ήταν ο Ντένμον. Το rotation του κλείνει σταδιακά και εκτός πλάνων του φαίνεται να βρίσκονται οι Γκάμπριελ, Λεκαβίτσιους, Βουγιούκας και Ντένμον, στους οποίους όμως δίνει την ευκαιρία να αγωνιστούν και αν στο πεντάλεπτο που μένουν στο παρκέ, δείξουν κάτι τότε γίνονται και ο 7ος-8ος παίκτης.  

Από εκεί και πέρα, Καλάθης, Ρίβερς, Τζέιμς, Γκιστ, Σίνγκλετον αλλά και ο Πέιν με το σπαθί του και την εξαιρετική του παρουσία κυρίως λόγω της μαχητικότητας του, όπως και ο Θανάσης Αντετοκούμπο που είναι σε πολύ καλή κατάσταση θα είναι οι επτά που θα βλέπουμε περισσότερη ώρα στο παρκέ, μαζί με τους Λοτζέσκι και Παππά που έχουν περισσότερη ανοχή από τον Πασκουάλ και από εκεί και πέρα, όποιος παίκτης του βγει.

Το ζήτημα είναι και εκεί πραγματικά θα υπάρξει πονοκέφαλος για τον Ισπανό, ποιον θα αφήνει εκτός δωδεκάδας. Σκεφτείτε απλά πως αν ο Ρίβερς ήταν καλά και ήταν στην αποστολή με την Μιλάνο, εκτός πιθανότατα θα ήταν ο Ντένμον, που ήταν καθοριστικός για τον Παναθηναϊκό και την ανατροπή.

Ήταν ουσιαστικά και ο μοναδικός από τον πάγκο που εμπιστεύτηκε ο Πασκουάλ, πλην των Πέιν και Λοτζέσκι που έπαιξαν περισσότερο και λόγω φάουλ των συμπαικτών του, που έπαιξε αρκετή ώρα μετά το 49-32 στο 17’. Όταν και ο Πασκουάλ αποφάσισε να αφήσει τα πειράματα και τις ευκαιρίες και να συνεχίσει στο παρκέ με λιγότερους παίκτες, αφήνοντας τον Παππά για 7’ στην αρχή της γ’ περιόδου και βάζοντας τον Αντετοκούμπο μόνο για τις τελευταίες άμυνες του αγώνα.

Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του 10 μέρες για να ετοιμαστεί για τα πλέι οφ, γνωρίζοντας από σήμερα το βράδυ τον αντίπαλο του, που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η Ρεάλ. Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος, οι πράσινοι δυστυχώς έχουν τον δυσκολότερο δρόμο, είτε ο Ολυμπιακός τους χαρίσει το πλεονέκτημα έδρας, είτε όχι.

Σίγουρα, όπως γράφτηκε και στην αρχή του κειμένου, έχουν αποδείξει ότι είναι καλή ομάδα. Αλλά δυστυχώς όπως έχει αποδειχθεί περίτρανα από την πρώτη αγωνιστική της φετινής διοργάνωσης και το βλέπουμε σχεδόν και σε κάθε παιχνίδι, έχει τάσεις αυτοχειρίας που χρήζουν ιδιαίτερης μελέτης και προσοχής…