Για τη νίκη του Παναθηναϊκού (1-0) κόντρα στον Παναιτωλικό για το Κύπελλο, γράφει ο Νίκος Παγκάκης
Μακέντα και ούτε κουβέντα… Ούτε κουβέντα για τα (δήθεν) «δεύτερα» του Παναθηναίκού. Ούτε κουβέντα για την made in Greece 11αδα που παρέταξε ο Δώνης. Για τις απουσίες εμπειρότατων στελεχών, που εάν έλεγες στην αρχή της σεζόν πως θα απουσιάζουν και ο Παναθηναϊκός πάρα ταύτα θα πηγαίνει τρένο, θα σε έδειχναν με το δάχτυλο. Διπλό στο Αγρίνιο και όλους τους τρελαίνει το «τριφύλλι».
Κι όμως, έγραψε ήδη 6Χ6 στο κοντέρ με πρωταγωνιστή τον Ιταλό στράϊκερ που πέτυχε ένα «σεντερφορίσιο» τέρμα,αν και αδόκιμος ο όρος, δείγμα της εκτελεστικής του δεινότητας, χαρίζοντας την πρώτη «πράσινη» νίκη και στο Κύπελλο. Και έχει ο θεός…
ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΠΑΖΛ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΤΕΛΕΙΑ Ο ΙΤΑΛΟΣ
Ο Μακέντα ήρθε και έδεσε με το κράμα παλιών και νέων σε χρόνο dt. Τι να λέμε τώρα. Ο άνθρωπος έχει το άγγιγμα του Μήδα. Ότι ακουμπάει έως τώρα γίνεται «χρυσάφι». Αλλαγή κόντρα στην Λαμία με ασίστ για γκολ με το καλημέρα. Ενδεκαδάτος στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΣ, όμορφο τέρμα εν κινήσει. Αλλαγή ξανά στο Αγρίνιο, άψογη εκτέλεση και ένα πανέμορφο γκολ.
Μου αρέσει να είμαι σταράτος… Όταν άκουσα το όνομα του δεν μου έκανε γκελ. Όταν είδα τα στατιστικά του ανησύχησα. Κάποιοι μάνατζερ στους οποίους απευθύνθηκα μου έκαναν λόγο για παίκτη με κιλά. Έκανε μπαμ πως έχει καλή τεχνική στις προπονήσεις (εξαιρετική υποδοχή μπάλας, άπιαστος εκτελέσεις φάουλ) αλλά ήθελε εμφανώς δουλειά και προσαρμογή. Σε χρόνο που δεν υπήρχε και σε θέση στοίχημα για τη χρονιά.
Κι όμως, σε ένα πηγαδάκι Νταμπίζα–ρεπόρτερ, μας είχε πει ο νυν τεχνικός διευθυντής: «Εμείς» το βλέπουμε αλλιώς και εσείς διαφορετικά». Εκείνος και ο Δώνης έβλεπαν στο πρόσωπο του Ιταλού στραϊκερ ένα μεγάλο ταλέντο που διψάει για αναγέννηση. Ένα παίκτη με πείσμα. Έναν πιο έμπειρο μέσα στους άπειρους νεαρούς.
«Ναι δεν είχε το γκολ τελευταία αλλά στις ομάδες του αγωνιζόταν ελέω τεχνικής κατάστασης σε άλλη θέση. Όχι αυτή του φουνταριστού, του φορ. Ποντάρουμε στο κίνητρο και στο πείσμα του» έλεγε σίγουρος ο Νταμπίζας και εμείς τότε ακούγαμε με πολλά ερωτηματικά. Το γήπεδο, όμως, είναι “καθρέφτης” των πάντων…
ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ
Ο Μακέντα και η γκολάρα του δεν είναι όμως το θέμα. Ούτε καν ο γιός του Στράτου Αποστολάκη, ο οποίος έβγαλε την ασίστ, βούτυρο στο ψωμί του Μακέντα. Μόλις στα 19 δείχνει πως το μήλο ίσως πέσει κάτω από την μηλιά και το μέλλον του ανήκει. Όπως και ο Θεοχάρης και τα υπόλοιπα ελληνόπουλα. Το μείζον ζήτημα πάνω από όλα είναι η ομάδα και ο Δώνης.
Η μηχανή και τα γρανάζια της είναι το μυστικό… Είναι αξιοζήλευτο, μάλλον αξιοθαύμαστο, πως όποιο εξάρτημα και αν αντικαταστήσεις η μηχανή δουλεύει τέλεια. Ρολόϊ. Κουλιμπαλί, Γιόχανσον, Ινσούα, Κάτσε, Μουνιέ, έμειναν στα πιτς κι όμως, όσοι τους αναπλήρωσαν έκαναν το όποιο κενό όχι απλά να μακιγιαριστεί αλλά κυριολεκτικά να ξεχαστεί.
Και που δεν συνέβη αυτό μέχρι τώρα… Είτε έχει καθαρόαιμο σέντερ φορ το σχήμα είτε πάλι όχι… Είτε υπάρχει ιατρικό δελτίο, είτε δεν υπάρχει. Ακόμη όταν αγωνίζεται ένας έμπειρος παίκτης που αντικαθίσταται από κάποιο άπειρο δεν παρουσιάζεται καμία διαφορά.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ
Δεν αλλάζει απολύτως τίποτε προς το χειρότερο, εάν δούμε δεξί μπακ τον Γιόχανσον, τον Κουλιμπαλί ή τον Αποστολάκη. Και οι τρεις βγάζουν ασίστ για γκολ στον Μακέντα, η τον Χατζηγιοβάνη ή όποιον άλλο σαν να είναι copy paste. Γιατί πολύ απλά όλοι δουλεύουν για να εξυπηρετούν αυτό καθ’αυτό το σχέδιο, γίνονται τμήμα του.
Όλα είναι θέμα σχεδίου, εφαρμογής και προπονητή… Ο Γιώργος Δώνης καταφέρνει μέχρι τώρα να αποζυμήσει ότι καλύτερο διαθέτουν σε διάθεση, ικανότητα, αγωνιστικότητα και αντίληψη οι «μπέμπηδες» και οι «άντρες» του…
Το 100% παίρνει από όλους ο τεχνικός από το Κιλκίς. Με στρατιωτική πειθαρχία στα αποδυτήρια, όπου έχει κερδίσει το σεβασμό των παικτών. Παράλληλα, όμως, σε όλα τα ματς παρουσιάστηκε άριστα διαβασμένος ο ίδιος, με εναλλακτικά σχέδια και κινήσεις ματ την κατάλληλη στιγμή. Όπως χτες οι αλλαγές στο σωστό χρόνο των Μακέντα, Δώνη, Εμμανουιλίδη έκαναν τσεκ – ματ.
Η χρησιμοποίηση των πιο φορμαρισμένων και η αφοσίωση στα θέλω του κόουτς, εντός των τεσσάρων γραμμών, είναι σχεδόν ρομποτική. Όποιος και ν’ αγωνιστεί ο Παναθηναϊκός παραμένει αναλλοίωτα μαχητικός. Όσο ακολουθείται το σχέδιο, όσο η ομάδα είναι πάνω από όλους, όσο διαβάζει τόσο καλά τα δεδομένα ο προπονητής, το «τριφύλλι» δεν έχει να φοβάται τίποτα και κανέναν. Και είμαι σίγουρος πως τα καλύτερα έρχονται. Ο γίγαντας μαθηματικά θα ξυπνήσει…
