Mεγάλη ημέρα η χθεσινή ή μάλλον καλύτερα …βραδιά. Από αυτές που σε κάνουν υπερήφανο που είσαι Ολυμπιακός. Απλά και όμορφα.
Θέλει λίγο χρόνο για να καταλάβεις τι πέτυχε ο Ολυμπιακός. Απέκλεισε μία ομάδα η οποία έχει τεράστια ιστορία στην Ευρώπη, είχε όνειρο να πάει ψηλά στον θεσμό ,είναι 4η στο Καμπιονάτο και η μοναδική της ήττα, σε 11 ματς ήταν από τη Γιουβέντους. Παράλληλα το μπάτζετ της ήταν δυσθεώρητο και επενδύοντας στην πρόκριση, είχε στόχο να κάνει πραγματικότητα την επιστροφή του Ιμπραϊμοβιτς.
Ενα -όμως – από τα κυριότερα πράγματα είναι ο σεβασμός που πήρε από την ίδια την αντίπαλο του και τους ανθρώπους της, αλλά ακόμα και από τον Γάλλο ρέφερι που έδωσε το πέναλτι στον Τοροσίδη ίδιο με αυτό που δεν είχε δώσει πρίν λίγες ημέρες κάποιος διαιτητής με το όνομα Τζήλος.
Σημαντικό κέρδος,όμως ήταν το πως διαχειρίστηκε όλο το παιχνίδι ο οργανισμός. Ο Μαρτίνς είναι καλός προπονητής,μοντέρνος και θα γίνει ακόμα καλύτερος ,κάτι που θα βελτιώσει και την ίδια την ομάδα. Θα της δώσει το κάτι παραπάνω. Το έχω ξαναγράψει. Ο άνθρωπος κάνει τεράστια δουλειά αλλά θέλει χρόνο και ο ίδιος να μην έχει άγχος.
Οι παίκτες πραγματικές ψυχάρες.Ολοι έδωσαν το 120% για να πετύχουν πράγματα.Αλλά το πιο μεγάλο κέρδος ήταν ότι είχαν το μαχαίρι στα δόντια. Δεν απογοητεύτηκαν από το 0-0 του ημιχρόνου ,ούτε από το 2-1 του Ζαπάτα. Τα έδωσαν όλα και δικαιώθηκαν, αποδεικνύοντας την ποιότητα που έχουν. Eίναι συγκλονιστική η φωτογραφία του Κούτρη που κλαίει σαν μωρό παιδί, Είναι συγκλονιστική η συγκίνηση του Βαγγέλη Μαρινάκη στις δηλώσεις…Είναι συγκλονιστικός ο κόσμος που μπήκε στο γήπεδο για να ξεσπάσει πανηγυρίζοντας.
Θα το γράψω όμως για ακόμα μία φορά. Η ομάδα ΑΚΟΜΑ χτίζεται..Και με τις επιτυχίες θα θρέφεται και θα δυναμώνει, αλλά και τις όποιες αποτυχίες θα μαθαίνει. Ολοι στον οργανισμό Ολυμπιακό όμως θα πρέπει να έχουν υπομονή γιατί ακόμα και αν δεν έρθει το Πρωτάθλημα, η ομάδα που χτίζεται θα κάνει ακόμα μεγαλύτερη αυτοκρατορία από αυτές που έχουν καταστήσει τον Ολυμπιακό Θρύλο στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
