Ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται σήμερα με την Ρεάλ, αλλά με την πρόκριση στα προημιτελικά να έχει κλειδωθεί πλην αυτοκτονίας την τελευταία αγωνιστική, ίσως είναι μία καλή στιγμή να κάνουμε μία αποτίμηση στο τι άλλαξε ο Ρικ Πιτίνο από την εικόνα που ντρεπόμασταν να βλέπουμε στο πρώτο μισό της χρονιάς.
Πολλοί μένουν στα προφανή και στην ενεργοποίηση του Παπαγιάννη, την επιστροφή του Λάνγκφορντ και την βοήθεια του Κιλπάτρικ τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Αν θέλουμε να μείνουμε σε αμιγώς αγωνιστικά ζητήματα, η ολική μετατροπή του Παναθηναϊκού έχει ονοματεπώνυμο και αυτό είναι του Ιωάννη Παπαπέτρου. Με τον Πιτίνο βρήκε τον ρόλο του, άλλαξε την δράση του στο επιθετικό κομμάτι και κυρίως φύγαμε από τις πολλές αλλαγές στην άμυνα, που πολλές φορές τον εκθεταν βάζοντας τον να μαρκάρει ψηλότερους αντιπάλους ή να κλείνει πολύ μέσα στην ρακέτα για να καλύψει κενά και να υπάρχει πρόβλημα στα close out. Ο Πιτίνο ζήτησε περισσότερη πίεση στην μπάλα. Αυτό σημαίνει να προσπαθήσει ο αμυντικός να βγάλει από κάθε κατάσταση με πικ τον αντίπαλο του.
Παρακάτω που θα πάμε και στο στατιστικό κομμάτι, αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι άλλαξε την ομάδα και της δημιούργησε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση που πηγάζει από τα πολλά κλεψίματα που έχει. Ο Αμερικανός προπονητής βλέποντας ότι δεν μπορεί να διορθώσει τα ποσοστά των παικτών του στα σουτ από μακριά τους ζήτησε το γνωστό “attack the rim”. Ο Παναθηναϊκός έγινε περισσότερο επιθετικός προς το καλάθι. Πήγε σε περισσότερες επιθέσεις κοντά σε αυτό. Κάτι που δεν φαίνεται μόνο από την ενεργοποίηση των ψηλών του, αλλά και από τις φάσεις όπου οι Λάνγκφορντ ή Κιλπατρικ αντί να τριπλάρουν προσπαθώντας να σπάσουν τους αστραγάλους των αμυντικών που τους μαρκάρουν, πάνε προς το καλάθι για να εκτελέσουν από κοντά. Επιθετικά αυτή είναι και η μεγαλύτερη αλλαγή. Ο Παναθηναϊκός εξάλλου παραμένει ο 15ος σε ποσοστά στα τρίποντα και ο 16ος (σ.σ. τελευταίος) σε ποσοστά στις βολές. Αλλά έχει ανέβει πλέον στην 4η θέση σε ποσοστά στα δίποντα και είναι με διαφορά πρώτος σε προσπάθειες εντός πεδιάς. Η αλλαγή όμως του Παναθηναϊκού και αυτό το μαγικό σερί από την 1η Φεβρουαρίου και έπειτα, όταν και οι πράσινοι κέρδισαν την Εφές στο ΟΑΚΑ, είναι στην άμυνα.
Ο Παναθηναϊκός συνολικά επί Πιτίνο, ανέβηκε 4 θέσεις στο ranking, 3 στα συνολικά ριμπάουντ και είναι πλέον 2ος σε κλεψίματα και 6ος σε τάπες. Το τελευταίο είναι δείγμα των περίφημων deflections που μάθαμε επί Πιτίνο. Μελετώντας τα 8 παιχνίδια από το ματς με την Εφές και μετά (ρεκόρ 7-1 παρακαλώ), έχουμε τις εξής διαφορές από τα προηγούμενα 20 ματς των πρασίνων. Δίποντα: 49,3% έναντι 42,3% Ριμπάουντ: 36,8 έναντι 31,7 Ασίστ: 19 έναντι 16 Κλεψίματα και Τάπες: 11 έναντι 9.
Ο Παναθηναϊκός έγινε με άλλα λόγια πιο πιεστικός. Έβαλε τα χέρια του στην μπάλα και ίσως πλέον κάνει αυτό που είχε οραματιστεί και ο Πασκουάλ. Άμυνα σε ανοικτό γήπεδο με αρκετή πίεση και προσπάθεια να χαλάσει τα συστήματα των αντιπάλων του. Ελέγχει πολύ καλύτερα πλέον το θέμα των ριμπάουντ και τρέχει σε αιφνιδιασμούς που του δίνουν εύκολους πόντους. Πάει πολύ κοντά στο καλάθι την μπάλα, όχι μόνο με τους ψηλούς του, αλλά και με τους περιφερειακούς του είτε σε καταστάσεις post up είτε σε motion offence που ανοίγει διαδρόμους.
Αν τώρα μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να φτάσει πιο ψηλά, θα μας το δείξει η συνέχεια. Το σίγουρο είναι ότι έχει αρχίσει και φοβίζει ξανά. Όχι γιατί βρήκε κάποιον σούπερ σταρ που κάνει όλη την διαφορά. Ίσως ο δικός του σούπερ σταρ (Νικ Καλάθης) να βρήκε συμμάχους και να μην είναι τόσο μόνος. Αλλά το κυριότερο είναι ότι βρήκε τρόπο να κρύψει τις αδυναμίες του και να παίρνει από τους παίκτες του, όσο περισσότερα μπορεί σε κάθε φάση.
