Δεν θέλω να γράφω τα ίδια σε κάθε blog. Δεν θέλω να κουράζω ουτε εσάς, αλλά ούτε και τον εαυτό μου. Η Euroleague είναι μαραθώνιος και κάθε ματς, θα είναι ένα σκάκι, όπου η στρατηγική θα έχει τον πρώτο λόγο.

Η γνώμη μου για τον Εργκίν Αταμάν είναι γνωστή. Δεν τον θεωρώ κάτι σπουδαίο σαν κόουτς, απλά στην Αναντολού Εφές έχει δημιουργήσει ένα σύνολο, όπου τα κομμάτια έχουν βρει χημεία. Θεμέλια λίθος του οικοδομήματός του είναι οι Λάρκιν και Μίτσιτς. Ε ο ένας έβαλε 28 πόντους, ο άλλος ήταν άθλιος, όπως παραδέχτηκε και ο προπονητής του. Μαρκάρεις αποτελεσματικά τον έναν (καθόλου εύκολη αποστολή) και το παραμύθι τελειώνει εκεί…

Αρκετά με το τι έκανε η Εφές, αφού μας ενδιαφέρει τι έκανε ο Παναθηναϊκός. Ο Αργύρης Ππεδουλάκης με τα στραβά του και τα καλά του, λέει πάντα αλήθειες. Διέγνωσε το πρόβλημα στα ριμπάουντ και παρουσίασε ψηλές πεντάδες στο παρκέ του ΟΑΚΑ. Η λειψανδρία στα γκαρντ, τον αναγκάζει να κάνει αλχημείες κι αυτό θα του βγαίνει σε μερικά ματς, όμως σε κάποια άλλα τα προβλήματα θα διογκώνονται. Σήμερα ο Ταϊρίς Ράις ήταν αυτός που έπρεπε και δίκαια ο Πεδουλάκης πανηγύρισε μαζί του στο τρίτο του τρίποντο.

Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα Ελληνόπουλα και δεν μπορώ να μην σταθώ στην απόδοση των Παπαπέτρου και Παπαγιάννη. Ο 25χρονος φόργουορντ επιτέλους πήρε πρωτοβουλίες, δεν φοβήθηκε τον Σίνγκλετον κι αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της πράσινης αντεπίθεσης. Ο θηριώδης σέντερ του ΠΑΟ, ύστερα από δύο βδομάδες, όπου δεν πολυπάτησε παρκέ, έβγαλε ένταση και νεύρο. Απάντησε στους Ντάνστον και Πλάις με δύναμη, αθλητικά προσόντα και τσαγανό. Αυτό πρέπει να κάνει συνέχεια για να κυριαρχήσει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο “Άρτζι” επίτηδες τον άφηνε εκτός, για να τον ξυπνήσει και φαίνεται πως το κόλπο έπιασε.

Ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως μαθαίνει τη φιλοσοφία του προπονητή του και σιγά σιγά, παίζει καλύτερα. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει τίποτα αν δεν έρχονται οι νίκες. Το θετικό της υπόθεσης είναι πως τα επόμενα δύο ματς είναι στο ΟΑΚΑ μ’αντιπάλους τις Βαλένθια και Άλμπα Βερολίνου. Αν όλα πάνε καλά κι έρθει το 5-3, τότε σίγουρα παίκτες και προπονητής θα πάνε μ’άλλη ψυχολογία στα ραντεβού με τους μεγάλους της Euroleague. Μέχρι τότε υπάρχει καιρός και μακάρι ο Παναθηναϊκός να καμουφλάρει τις αδυναμίες του και κυρίως να σταματήσει αυτή η κοιλίδα με τα ριμπάουντ και τις βολές.

ΥΓ. Ο Γουέσλι Τζόνσον είναι η επιτομή του παίκτη-ομάδας. Μαθαίνει γρήγορα και νομίζουμε τα καλύτερα έρχονται…

ΥΓ2. Ο Καλάθης είναι με διαφορά από τον δεύτερο ο κορυφαίος πασέρ της Ευρώπης κι ένας από τους καλύτερους στον μπασκετικό πλανήτη Γη.

ΥΓ3. Ωραίο δώρο του Ερυθρού Αστέρα η νίκη επί της Χίμκι. Οι Ρώσοι επιμένω έχουν εκπληκτικό ρόστερ, αλλά ο Κουρτινάιτις δεν μου γεμίζει το μάτι.