Με την ψυχή στο στόμα ο Ολυμπιακός, καρδιοχτύπησε και αγχώθηκε, ωστόσο στο τέλος πανηγύρισε την πρόκριση στους «32» του Europa League και παράλληλα ακόμα μια ευρωπαϊκή χρονιά στέφθηκε με επιτυχία.
Το κλίμα ήταν γιορτινό, άλλωστε έπαιζε με τον «αδερφό» του, τον Ερυθρό Αστέρα. Στα χαρτιά ήταν καλύτερος, γεγονός που παραδέχτηκε και ο προπονητής του, Πέδρο Μαρτίνς, πριν τον αγώνα. «Είμαστε καταδικασμένοι να περάσουμε», δήλωνε στην συνέντευξη τύπου. Σπάνιο γεγονός, για άνθρωπο που συνηθίζει να κρατάει χαμηλούς τόνους. Ο κόσμος για άλλη μια φορά, φώναξε βροντερό «παρών» στο ασφυκτικά γεμάτο «Γ. Καραϊσκάκης». Το κίνητρο της νίκης εμφανές και όλα ήταν έτοιμα λοιπόν, με μοναδικό ζητούμενο: την πολυπόθητη πρόκριση…
Ο νόμος του ποδοσφαίρου
Όταν χάνεις διαρκώς ευκαιρίες, τότε η κατάρα του άγραφου νόμου της στρογγυλής θεάς σου «χτυπάει» την πόρτα. Έτσι και έγινε, έχοντας 13 τελικές ανεκμετάλλευτες, οι «ερυθρόλευκοι», δέχτηκαν σε ανύποπτο χρόνο μια αντεπίθεση που κατέληξε στην εσχάτη των ποινών. Ο πρώην του Ολυμπιακού -λέγε με Μάριν- το κέρδισε το πέναλτι και ο πρώην του Παναιτωλικού -λέγε με Τομανέ- ανέλαβε την εκτέλεση. Η κακή εκτέλεση του Πορτογάλου, αλλά και το δοκάρι της εστίας του Σα είχαν όμως άλλη άποψη. Και ευτυχώς… ο «νόμος» δεν επιβεβαιώθηκε.
Παιχνίδι σκάκι και mind games
Έχοντας διατελέσει προπονητής του Πανιωνίου, ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς γνώριζε απέξω και ανακατωτά τον Ολυμπιακό. Ακόμα και εξωαγωνιστικά, όταν ρωτήθηκε για την απουσία του Φορτούνη, γνώριζε μέχρι και την πιθανή ημερομηνία επιστροφής του στην δράση!
Η διπλή ζώνη άμυνας, που παρέταξε και έγινε αισθητή στο δεύτερο μέρος, έμοιαζε αδιαπέραστη. Ενώ, όσο το παιχνίδι έμενε στα «κουλούρια» -λέγε με καθαρή ισοπαλία- οι Σέρβοι ήταν αγκαλιά με την πρόκριση. Και αφού όλα πήγαιναν βάσει σχεδίου, για ποιο λόγο να το αλλάξει; Πρώτη κίνηση: αλλαγή επιθετικού. Δεύτερη κίνηση: αλλαγή πλάγιου επιθετικού μέσου. Και όμως, ο τύπος ζητάει και τα ρέστα, πάει να τελειώσει το παιχνίδι! Αμ δε…
Ο Μαρτίνς απάντησε με προσθήκη δεύτερου επιθετικού -λέγε με Γκερέρο- και αντικατάσταση του πλάγιου επιθετικού μέσου. Σαν παρτίδα σκάκι ο αγώνας με αργές και προσεκτικές κινήσεις.
Το αντίδοτο βρισκόταν στις κάθετες μπαλιές ή στις ατομικές διεισδύσεις και εν απουσία του προαναφερθέντος τραυματία αρχηγού, μοιραία το βάρος έπεσε στις πτέρυγες και τον Ποντένσε. Αλλά, δεν ήταν η μέρα του Πορτογάλου. Τα έκανε όλα τέλεια, αλλά στην τελική ενέργεια αστοχούσε. Ούτε ο ίδιος το πίστευε.
Ο φόβος του ρίσκου στο τεχνικό επιτελείο των Πειραιωτών, αποσύροντας και δεύτερο χαφ (μετά τον Καμαρά), με την προσθήκη ενός επιθετικογενούς ποδοσφαιριστή, όπως όριζε η λογική, κράτησε την τρίτη αλλαγή του Ολυμπιακού ανενεργή έως το 90’ (!) και μιλάμε για ομάδα που ψάχνει απεγνωσμένα γκολ. Οι ισορροπίες ήταν σε τεντωμένο σχοινί, ωστόσο αυτή η (επιτρέψτε μου κακή) προσμονή του Μαρτίνς δεν του στοίχισε, αφού σαν μάνα εξ ουρανού, ήρθε το πέναλτι στο 86’ του νεοεισελθών Ζάντερ (είχε περάσει στο γήπεδο 3’ νωρίτερα) και έσωσε την παρτίδα. Φυσικά με την συμβολή του Ελ Αραμπί, που επωμίστηκε όλο το ψυχολογικό βάρος της πρόκρισης στην πλάτη του, αναλαμβάνοντας την -μετέπειτα εύστοχη- εκτέλεση πέναλτι.
Η αποκατάσταση της ηρεμίας
Ο Ολυμπιακός πλήρωσε τον Ερυθρό Αστέρα με το ίδιο νόμισμα. Στο 87’, όπως αντίστοιχα οι Σέρβοι είχαν ανατρέψει σ’ αύτο το λεπτό το σκορ, στο Βελιγράδι. Ωστόσο, τώρα οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Η πρόκριση ήρθε και μαζί της η ηρεμία στις τάξεις των «ερυθρολεύκων».
Ο κίνδυνος βύθισης στην εσωστρέφεια χάθηκε, όπως και τα όποια σενάρια αντικατάστασης προπονητή που θα έβγαιναν με το πρώτο φως της ημέρας στα site των αθλητικών ιστοσελίδων, σε περίπτωση αποκλεισμού.
Ο Μαρτίνς διορθώνει μια λάθος βραδιά στο Βελιγράδι, που τον είχε σημαδέψει και τον ακολουθήσει μέχρι σήμερα. Φοβερό bonus. Ανάλογο με το οικονομικό που θα εισπράξει η ομάδα (2,7 εκ. από την νίκη + 500 χιλ. από την πρόκριση).
Στα θετικά και η βαθμολογική «ανάσα» που πήρε η Ελλάδα στο Ranking της UEFA, η οποία μπορεί να μεγαλώσει και άλλο, ανάλογα με την πορεία του ευρωπαϊκού ταξιδιού του Ολυμπιακού.
Όμως το σημαντικότερο; Η πρόκριση έφτιαξε τον κόσμο και την διοίκηση των Πειραιωτών, το πρεστίζ και το κύρος της ομάδας παρέμεινε σε υψηλά στάνταρ και σίγουρα μια ενίσχυση από το πάνω ράφι θα είναι το Πρωτοχρονιάτικο δώρο του Προέδρου στον τεχνικό του συλλόγου, στον βωμό της επιστροφής του τίτλου στο λιμάνι…
