Τους λόγους που οδήγησαν Ολυμπιακό και Ριβάλντο σε «διαζύγιο» το 2007 ανέλυσε ο Τάκης Λεμονής σε εκπομπή της Cosmote TV.
Σε ερώτηση που δέχθηκε -με αφορμή το «διπλό» στη Βρέμη- για το αν αποφάσισε να αλλάξει τη σκέψη η ομάδα του Πειραιά το καλοκαίρι πριν τη σεζόν 2007-08, απάντησε:
«Θα πάω αρκετά πιο πίσω. Στο παιχνίδι με την Ντεπορτίβο στο “Ριαθόρ”, όπου και σε εκείνο το παιχνίδι, αλλά και κατά τη διάρκεια του τουρνουά, είχα την άποψη ήταν 80% ψυχολογικό το πρόβλημα. Στην πορεία είδα ότι δεν ήταν μόνο αυτό.
Ανέκαθεν, ο Ολυμπιακός ήθελε να έχει έναν παίκτη μαέστρο, στη γραμμή των χαφ, το λεγόμενο επιθετικό χαφ, το οποίο θα συναρπάζει τον κόσμο, αλλά απ’ ό,τι είδαμε αυτό δεν λειτούργησε τελικά στο Champions League. Χρειαζόμασταν αρκετά πράγματα παραπάνω. Υπήρχε το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του Ριβάλντο. Ήταν το μεγάλο αγκάθι, καθώς ο Ριβάλντο πραγματικά στο διάστημα της μισής σεζόν που ήμουνα στην ομάδα, ήταν ένας εξαιρετικός επαγγελματίας. Για παίκτης δεν το συζητάμε.
Βλέποντας πως θα πάρουμε το πρωτάθλημα της σεζόν 2006-07, έπρεπε να αρχίσουμε τον σχεδιασμό για την επόμενη σεζόν. Οπότε, το ερώτημα που τίθεται στο τραπέζι είναι τι ομάδα θέλουμε να κάνουμε. Ήδη έχουμε πάρει πολλά πρωταθλήματα, 10 σε 11 χρόνια, αλλά το βάρος της Ευρώπης στους ώμους μας είναι πλέον δυσβάσταχτο. Θέλουμε να κάνουμε μία ομάδα που να πάρουμε άλλο ένα πρωτάθλημα ή να κάνουμε κάτι διαφορετικό και να στοχεύσουμε στην ευρωπαϊκή διάκριση; Αυτό το ερώτημα έθεσα στον Σωκράτη Κόκκαλη σε μία κατ’ ιδίαν συνάντηση.
Βέβαια, υπήρξαν και μία σειρά επεξηγήσεων, γιατί πρέπει να πάμε σε ένα τέτοιο μοντέλο. Το ότι δεχθήκαμε πολλά γκολ στα τελευταία λεπτά των αγώνων του Champions League έδειχνε κάτι. Δεν μπορούσε να είναι σύμπτωση, ούτε μόνο ψυχολογικό. Επιθετική ομάδα δεν γίνεσαι μόνο αν έχεις 20 επιθετικούς παίκτες, αλλά όταν αποκτάς μία επιθετική νοοτροπία. Οπότε, από την στιγμή που τόσο εγώ όσο κι ο πρόεδρος θέλαμε να προχωρήσουμε στην Ευρώπη, έπρεπε να αλλάξουμε το στυλ παιχνιδιού. Και πάνω σ’ αυτή την απόφαση έπρεπε να πάρουμε παίκτες που θα υπηρετούσαν αυτό το στυλ παιχνιδιού».
