Σε πολλές κουβέντες μεταξύ των φίλων του Ολυμπιακού, πάντα κυριαρχούσε η συζήτηση, πως αν δεν είχε αποχωρήσει ο Κώστας Σλούκας από τον Πειραιά πριν πέντε χρόνια, τότε ίσως ο σύλλογος να μετρούσε περισσότερα ευρωπαϊκά τρόπαια. Δεν γίνεται να μην συμφωνήσω μ ‘αυτή τη άποψη και θα το αναλύσω παρακάτω.
Το 2015 ο 25χρονος τότε γκαρντ, πήγε στην αγκαλιά του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς για να μάθει να είναι ηγέτης και να μπει στην elite της Euroleague. Κακά τα ψέματα με τον Βασίλη Σπανούλη ακόμα ακμαίο και χωρίς σοβαρούς τραυματισμούς, ήταν αδύνατο να βρει το χώρο και το χρόνο για να εξελιχθεί και να μετατραπεί από έναν game changer σ’έναν άσο, όπου θα στηριχθεί ένας ολόκληρος οργανισμός. Σίγουρα στη Φενερμπαχτσέ πέρασαν παιχταράδες (Μπογκντάνοβιτς, Ντε Κολό, Ντίξον, Ουοναμέικερ), όμως ο Σλούκι είχε έναν δικό του κώδικα επικοινωνίας με τον Ζοτς κι ας άκουγε τις περισσότερες φωνές.
Βέβαια για να επιστρέψουμε στα ερυθρόλευκα θέματα το πιο σημαντικό επίτευγμα του διεθνή άσου και της διοίκησης του Ολυμπιακού, είναι η τήρηση της υπόσχεσης. Ποια ήταν αυτή; Πως θα ξανασυνεργαστούν γιατί πάνω απ’όλα στον αθλητισμό, μετράνε οι αξίες, οι φιλίες και η αγάπη. Ο οργανισμός του Ολυμπιακού δεν είχε αποβάλει από μέσα του τον Σλούκα και ο παίκτης ήταν σχεδόν βέβαιος πως θα ερχόταν η ώρα της παλιννόστησης. Νομίζω είναι περιττό ν’αναφέρω πως οι παρέες φτιάχνουν τις πιο όμορφες μπασκετικές ιστορίες και το γεγονός πως οι Σπανούλης, Παπανικολάου και Πρίντεζης καλωσόρισαν μέσω Ιnstagram τον φίλο τους, λέει πολλά για το δέσιμο μεταξύ τους.
Για το αγωνιστικό δεν επιθυμώ να σχολιάσω πολλά πράγματα. Θα πω μόνο το εξής. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι αποδεικνύουν έμπρακτα, πως η ομάδα τους επιστρέφει στο προσκήνιο και δεν θα είναι ένας από τους “κομπάρσους” της Euroleague. Ίσως ο χαρακτηρισμός να είναι σκληρός, όμως δεν θα τον πάρω πίσω, γιατί η ομάδα του Πειραιά μας έχει συνηθίσει να είναι πρωταγωνίστρια στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Γηραιάς Ηπείρου. Το μπακόρτ των Πειραιωτών θα είναι ισχυρό, ο ελληνικός κορμός παραμένει ολοζώντανος, ενώ κι η αθλητικότητα βρίσκεται σε ανοδική βάση.
Ο Σλούκας μετατρέπει τον Ολυμπιακό αυτόματα σε σύνολο ικανό να μπει στα playoff σε πρώτη φάση κι ύστερα το απίθανο, μπορεί να γίνει πιθανό. Αυτή την παρέα κανείς δεν θα την θέλει γι’αντίπαλο, όταν φτάσει η εποχή που θα κρίνονται τα πάντα. Υπομονή βέβαια γιατί η σεζόν θα είναι τεράστια και η Euroleague είναι το πιο σκληρό πρωτάθλημα που υπάρχει εκεί έξω…
ΥΓ. Οι ελληνικές ομάδες μέχρι στιγμής, πιστεύω πως έχουν μελετήσει άριστα την αγορά και χωρίς το παχύ παρτοφόλι, έχουν γράψει σχεδόν άριστα στις φετινές εξετάσεις της offseason.
