Πριν λίγους μήνες είχαμε θίξει το κεφάλαιο αναπτυξιακό μπάσκετ, το οποίο έμοιαζε να κωλυσιεργεί και να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Έχει φτάσει καλοκαίρι και ουσιαστικό upgrade δεν έχουμε παρακολουθήσει στον συγκεκριμένο τομέα, που αποτελούσε και προτεραιότητα στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας ηγεσίας.
Φαίνεται πως η χρονιά είναι χαμένη για τα μικρά παιδιά, καθώς δεν βλέπουμε στον ορίζοντα, αν υπάρχει χαρτογράφηση για τα τμήματα U14 και U15. Μάλιστα οι τελευταίοι υποτίθεται θα λάβουν μέρος σ’ένα διεθνές τουρνουά (Φιλίας), μ’αντιπάλους χώρες όπως είναι η Ισπανία, η Ιταλία και η Γαλλία που αποτελούν μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δεν υπάρχει καμία πληροφορία, όσον αφορά ποια παιδιά θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας, ενώ είναι άγνωστο αν έχουν γίνει κάποιες έστω αναγνωριστικές προπονήσεις. Αυτό ισχύει και για τις πιο μικρές ηλικίες και φρόνιμο είναι να μας ενημερώσει κάποιος, ποιο είναι το πλάνο της ΕΟΚ για το «αύριο» του ελληνικού μπάσκετ.
Εκεί που έχει δοθεί προτεραιότητα είναι στις ηλικιακές ομάδες, που θα συμμετέχουν σ’επίσημες διοργανώσεις. Η U16 είναι μία φουρνιά γεμάτη ταλέντο, όμως κι εκεί έχουν πραγματοποιηθεί, ελάχιστες προπονήσεις κι είναι αμφίβολο αν οι προπονητές θα προλάβουν να μάθουν τι είδους παίκτες έχουν στα χέρια τους, καθώς μόλις πρόσφατα μαζεύτηκαν οι 28 της προεπιλογής. Επίσης άγνωστο παραμένει με τι κριτήρια γίνονται οι επιλογές των νεαρών διεθνών, αλλά και των ομοσπονδιακών προπονητών (η εμπειρία διαχείρισης μικρών παιδιών δεν είναι εύκολο πράγμα). Αναφερόμαστε και στις μεγαλύτερες ηλικίες των U18 και U20, που κι εκεί τα κλιμάκια ή οι προπονήσεις δεν υφίστανται. Τους αθλητές που έπαιξαν μπάσκετ εκτός Ελλλάδος, τους είδε κάνεις, παρακολούθησε την πρόοδο τους; Σίγουρα η χρήση των βίντεο είναι πολύτιμη και διδακτική, όμως ο «καθρέφτης» της προπόνησης είναι αλάνθαστος.
Το ελληνικό μπάσκετ εννοείται πως έχει ταλέντο, όμως αυτό που λείπει είναι μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, ώστε να συνάδει με τις επιταγές του σπορ. Στόχος είναι η κατάκτηση ενός μεταλλίου σε κάποια διοργάνωση στις μικρές ηλικίες, όμως αν αυτό δεν συμβεί, ποια θα είναι η επόμενη κίνηση; Μήπως είναι προτιμότερο να καταρτιστεί ένα πλάνο, ένα οργανόγραμμα, ώστε να φτιάξουμε τη βάση του ελληνικού μπάσκετ;
Το έχουμε αποτυπώσει ξανά, πως κάθε αρχή είναι και δύσκολη, όμως είναι απαραίτητο να βρεθούν λύσεις, ώστε να διασφαλιστεί το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ.
ΥΓ. Σε περίπτωση αποτυχίας στις μικρές Εθνικές, ποιος θα πάρει την ευθύνη; Ενδεχόμενη επιτυχία της Εθνικής Ανδρών, απαγορεύεται να γίνει σωσίβιο για το αναπτυξιακό πρόγραμμα.
ΥΓ2. Είναι αναγκαίο να βγει ένας άνθρωπος να μας μιλήσει για το πως θα πορευτεί η ΕΟΚ τη νέα χρονιά, ώστε να μην χαθεί άλλος χρόνος για τα μικρά παιδιά.
