Η Εθνική μας ομάδα των ανδρών έκανε το καθήκον της, έστω και ασθμαίνοντας, καθώς κέρδισε το Βέλγιο με 70-72 και σε συνδυασμό με τη νίκη της Σερβίας επί της Τουρκίας, η Ελλάδα προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ασίας. Κορυφαίος για το συγκρότημα του Δημήτρη Ιτούδη ήταν ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης με 20 πόντους και σπουδαίες άμυνες, ενώ άξιος συμπαραστάτης του ήταν ο Νικ Καλάθης με double-double (13π., 10ασ.). Για το Βέλγιο ο Ρέτιν Ομπασοχάν πέτυχε 30 πόντους, όμως στην τελευταία κατοχή για τη χώρα του, τα έκανε μαντάρα και η Ελλάδα θα πάει χωρίς άγχος στο τελευταίο παράθυρο του Φεβρουαρίου, αφού πέρασε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Η Ελλάδα μπήκε με όρεξη στα μετόπισθεν κι έκανε ουκ ολίγα κλεψίματα, που της έδωσαν τη δυνατότητα για εύκολα καλάθια. Το 5-9 όμως ήταν παρωδικό, αφού τα τρίποντα της γαλανόλευκης έβρισκαν σίδερο (1/6), ενώ οι Βέλγοι με τον Ομπασοχάν να κάνει θραύση έκαναν την ανατροπή, παρά τα συνεχόμενα και πολλά τους λάθη. Το 19-19 νομίζω ήταν ουτοπικό σαν σκορ, όμως το ματς είχε πολύ δρόμο. Η επίθεσή μας ήταν προβληματική και η περιφερειακή εκτέλεση μηδαμινή.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα, αφού η Ελλάδα έχανε τα ριμπάουντ, αδυνατούσε να σκοράρει με συνέπεια και δεν κεφαλαιοποίησε τα πολλά λάθη των Βέλγων (17.). Ο Ομπασοχάν ναι ήταν καταπληκτικός με είκοσι πόντους, όμως η ομάδα του Ιτούδη, δεν είχε κάθετο παιχνίδι, δεν είχε τρίποντο και σκόραρε μόνο από το ζωγραφιστό. Το 34-31 δεν ήταν καλός οιωνός για την Εθνική ομάδα, όμως το παιχνίδι είχε πολύ δρόμο κι όλα μπορούσαν ν’ αλλάξουν στο δεύτερο εικοσάλεπτο.

Στο τρίτο δεκάλεπτο η γαλανόλευκη άνοιξε το ρυθμό, μπήκαν δύο τρίποντα από Λαρεντζάκη και Τσαλμπούρη, ενώ η άμυνα έκανε τη δουλειά της. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ανατροπή του 41-35 σε 41-43 και ξαφνικά άλλαξε την υφή της αναμέτρησης. Μάλιστα μπορεί τα καλάθια των Λακόμτ και Μπάκο να μας προβλημάτισαν, όμως ο εκτελεστικός οίστρος του Λαρεντζάκη μας έδωσαν αέρα εφτά πόντων (47-54). Το Βέλγιο μείωσε τη διαφορά, αφού οι διεθνείς χαλάρωσα για λίγο, όμως με ανάποδο lay up του Καλαϊτζάκη το 55-58 μας άφησε ικανοποιημένους, αν και η δουλειά δεν είχε τελειώσει.

Η αναμέτρηση ήταν οριακή, αφού η Ελλάδα ήταν μεν μπροστά στο σκορ με πέντε πόντους, όμως ο Ομπασοχάν κρατούσε τους Βέλγους, κοντά στο σκορ. Το 60-66, με τρίποντο του Καλάθη, έκοψε τα πόδια των γηπεδούχων, όμως ο Ομπασοχάν και τα καρφώματα του Τούμπα, έκαναν το ματς ντέρμπι και το 67-68, κρατούσε άπαντες σε αγωνία. Ο Λούντζης επιτέλους ευστόχησε σ’ένα μεγάλο σουτ, η Εθνική μας ανέπνευσε και το 67-71 μας έδινε μία μικρή ασφάλεια. Βέβαια ένα σερί από τους γηπεδούχους έκανε το σκορ 70-71, όμως με δευτερόλεπτα ν’ απομένουν τίποτα δεν μπορούσε ν’αποκλειστεί. Τελικά μία καλή άμυνα του Γιαννούλη Λαρεντζάκη, πάνω στον Ομπασοχάν, μία βολή του Λούντζη και το 70-72, έστειλε την Ελλάδα στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Τα δεκάλεπτα; 19-19, 34-31, 55-58, 70-72