Την αγάπη του για την Εθνική μας ομάδα εξέφρασε για μία ακόμη φορά ο Γιάννης Μπουρούσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εθνοσπόρ».
Τα λόγια του διεθνή σέντερ για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα συγκινούν, τονίζοντας πως για αυτήν την ομάδα δεν υπάρχει καμία θυσία.
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
Για την παρουσία του στην Εθνική: «Μεγάλο ταξίδι, αλλά χαλάλι. Για την Εθνική δεν υπάρχει θυσία, μην λέμε τα ίδια. Δεν γινόταν να λείψω από το κάλεσμα. Μου τηλεφώνησε ο κόουτς και μου είπε ότι με χρειαζόταν» τόνισε αρχικά. Σέβομαι τους ανθρώπους που μας πληρώνουν και μας δίνουν συμβόλαια, αλλά σέβομαι απεριόριστα και τις Εθνικές ομάδες. Ποιος θα αμφισβητήσει όσα μας έχουν προσφέρει οι Εθνικές; Και δε λέω μόνο για αποτελέσματα, επιτυχίες, αυτά είναι σχετικά. Μιλάω για την τιμή, την αναγνώριση, την υπερηφάνεια. Δεν γίνεται να μπει κάτι πιο ψηλά από την Εθνική ομάδα. Για μένα τουλάχιστον, όχι».
Σχετικά με το μέχρι πότε θα αγωνίζεται με τη «γαλανόλευκη» φανέλα: «Όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν ένα τέλος. Εμένα, εξάλλου, από την Εθνική με έχετε… αποσύρει ήδη οι δημοσιογράφοι”, λέει γελώντας πριν συνεχίσει: “Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν σκέψεις. Ξέρεις, όταν τελειώνει μία διοργάνωση, υπάρχει η κούραση, πιθανώς και κάποια συναισθήματα από την εξέλιξη, ζυγίζεις τα πράγματα. Όπως σου είπα, όμως, είναι μεγάλη η αγάπη για την Εθνική. Όποιος βλέπει, ξέρει, καταλαβαίνει. Λέω, λοιπόν, ότι αφού ακόμα αντέχω και Εθνική και σωματείο, θα είμαι εδώ, εφόσον με θέλουν φυσικά. Όμως έχω φανταστεί ωραίο φινάλε. Να υπάρξει μία συνεννόηση, να… αποχαιρετιστούμε κάπως, ρε παιδί μου, όμορφα, όπως όμορφη είναι αυτή η σχέση τόσα χρόνια. Δεν σου κρύβω ότι σε αυτήν την ιδιαίτερη διαδικασία με τα “παράθυρα” και τις απουσίες, δεν ήξερα αν θα είμαι στα πλάνα. Όταν με πήρε ο κόουτς Σκουρτόπουλος και μου είπε ότι θα με ήθελε και για να λέω δυο λόγια στην ομάδα, να προσθέσω εμπειρία πέρα από τη συμμετοχή μου, δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά».
Για τους νέους παίκτες της Εθνικής: «Μην ακούω από κανέναν ότι όσοι παίκτες βρέθηκαν για πρώτη φορά στην Εθνική ήταν… τυχεροί, με την έννοια ότι σε άλλες συνθήκες δεν θα καλούνταν. Κατ’ αρχάς, οι νεότεροι έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους και στις μικρές Εθνικές έχουν αποδείξει ότι έρχονται καλές φουρνιές παικτών. Αυτοί δεδομένα θα έπαιρναν τη σκυτάλη. Αλλά και κάποιοι άλλοι παίκτες, που δεν είχαν πάρει μέχρι τώρα την ευκαιρία, είναι όπως το είπε ο κόουτς: Την… άγγιζαν την Εθνική, αλλά κάπου στις λεπτομέρειες δεν έπαιρναν θέση. Σε κανέναν δεν χαρίστηκε τίποτα, λοιπόν. Δεδομένα όλοι νιώθουν τη μεγάλη τιμή και είναι πολύ ευχαριστημένοι που φοράνε αυτήν τη φανέλα. Υπάρχει η σπίθα, υπάρχει η ποιότητα, όλα θα πάνε καλά. Θα πάει η ομάδα στην Κίνα, στο Παγκόσμιο. Ε, εμένα μη με ρωτάς. Σου είπα, βλέποντας και κάνοντας».
Για την εμπειρία του στην Κίνα: «Περνάω μια χαρά, είναι ωραία να γνωρίζεις μέρη, ανθρώπους, συνήθειες. Είναι μοντέρνα πόλη, πλούσια, αλλά γενικά δεν είναι τόσο εξωτικά όσο φαντάζεται κάποιος. Έτσι κι αλλιώς, για δουλειά πήγα, για να παίξω μπάσκετ και περνάω καλά. Είναι διαφορετικό πρωτάθλημα, λιγότερη τακτική σε σχέση με την Ευρώπη. Έχει και ιδιαίτερους κανόνες με τους ξένους, αυστηρούς περιορισμούς, με στόχο να έχουν χώρο οι Κινέζοι παίκτες. Ο κόσμος το αγαπάει το μπάσκετ και νιώθω ότι η επιλογή μου ήταν καλή. Το να επιχειρήσεις να προβλέψεις το μέλλον, εκ των πραγμάτων είναι μάταιο, όσον αφορά την καριέρα του Μπουρούση. Το βασικό είναι ότι έχω όρεξη για μπάσκετ, δεν είναι και του χαρακτήρα μου να κάνω πράγματα που δε νιώθω, με το ζόρι δεν μπορώ. Επίσης, με την τωρινή μου ομάδα υπάρχει και οψιόν για ανανέωση της συνεργασίας. Όταν τελειώσουμε με το καλό, θα έχουμε πράγματα να συζητήσουμε. Μου λένε ότι υπάρχει κόσμος που προβλέπει πράγματα για μένα, επειδή τελειώνει νωρίς το κινεζικό πρωτάθλημα και άλλα διάφορα. Ήρεμα, παιδιά, καλά να είμαστε και θα δούμε. Εγώ αποφασίζω και εγώ τώρα είμαι αφοσιωμένος στο να βοηθήσω την ομάδα μου να πετύχει τους στόχους της».
Για το ΝΒΑ: «Δεν θα δεχτώ τη λέξη απωθημένο, δεν έχω τέτοια στη ζωή μου. Νομίζω ότι έχω ζήσει πολλά ενδιαφέροντα, δόξα τω Θεώ, δεν έχω παράπονο, αλλά σίγουρα θα ήταν μια εμπειρία που θα με ενδιέφερε, άσε που πιστεύω πραγματικά ότι μπορούσα να τα καταφέρω εκεί, μου ταιριάζει»
