Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη αναφερόμενος στην πορεία του στα παρκέ, αλλά και την παρουσία του στην Μακάμπι Τελ Αβίβ, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στους δύο χαμένους τελικούς της Euroleague με τον Ολυμπιακό.
Ένα από τα πρόσωπα των τελευταίων ετών, στην Euroleague, είναι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Ο Έλληνας κόουτς έχει καταφέρει να αναμορφώσει την Μακάμπι Τελ Αβίβ και να την κάνει εκ νέου πρωταγωνίστρια στη διοργάνωση.
Ο Έλληνας κόουτς μίλησε στην τουρκική έκδοση του Eurosport για την πορεία του στα παρκέ, αλλά και για τα μικρά… μυστικά της πορείας της Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Παράλληλα, εξήγησε ποιο στοιχείο κάνει ξεχωριστούς παίκτες όπως ο Πέτζα Στογιάκοβιτς και ο Βασίλης Σπανούλης, με τους οποίους έχει συνεργαστεί, ενώ μίλησε και για τους δύο χαμένους τελικούς της Euroleague με τον Ολυμπιακό το 2015 και το 2017.
Για τους δύο χαμένους τελικούς στην Euroleague με τον Ολυμπιακό το 2015 και το 2017: «Δεν θα πω ψέματα, καμία φορά χρειάζεσαι και τύχη για να κατακτήσεις ένα τρόπαιο και αυτή την ήταν με το μέρος μας.
Στον πρώτο μου χρόνο στην Euroleague φτάσαμε στον τελικό με αντίπαλο την Ρεάλ και το Final Four να γίνεται στην Μαδρίτη. Η Ρεάλ ήταν σπουδαία τότε. Και εμείς ήμασταν καλοί, αλλά η γραμμή για λάθος ήταν μικρή για εμάς. Η Ρεάλ δεν είχε κατακτήσει το τρόπαιο για 20 χρόνια, αλλά η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να στεφθούν πρωταθλητές. Ο τελικός ήταν στην Μαδρίτη και αν παίξεις ένα τέτοιο παιχνίδι στην Μαδρίτη δεν γίνεται να νικήσεις.
Αντιμετωπίσαμε ένα παρόμοιο σενάριο το 2017 όταν ηττηθήκαμε από την Φενέρμπαχτε. Ο τελικός ήταν στην Κωνταντινούπολη. Η Φενέρ είχε ηττηθεί στο φινάλε του τελικού έναν χρόνο νωρίτερα και όλοι ήθελαν να δρέψουν τους καρπούς της προόδου τους, με την μοίρα να φέρνει τον τελικό σπίτι τους.
Δεν θέλω να αναφερθώ στους παράγοντες “διαιτητές, φίλαθλοι, έδρα” και να φανεί ότι ψάχνω δικαιολογίες, αλλά σε αυτούς τους δύο αγώνες όλα έπαιξαν ρόλο. Ναι, οι αγώνες ήταν σε ουδέτερο έδαφος, αλλά και στις δύο περιπτώσεις το πλεονέκτημα ήταν στην αντίθετη πλευρά. Ήμασταν άτυχοι. Από παιχνίδια σαν αυτό όμως άρχισα να καταλαβαίνω το παιχνίδι σε άλλο επίπεδο. Ήταν ωραίες εμπειρίες. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ισχύει ότι πρέπει να ηττηθείς πολλές φορές μέχρι να νικήσεις».
Για τον Τάιλερ Ντόρσεϊ: «Ο Ντόρσεϊ ήταν καλός πέρυσι, αλλά είχε πρόβλημα στο θέμα της λήψης αποφάσεων. Φέτος είναι πιο συγκεντρωμένος. Ξέρει πότε να σουτάρει, πότε να δημιουργήσει και πότε να αφήσει χώρο στους συμπαίκτες του».
Για το πώς μπόρεσε να συνυπάρξει με παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Στογιάκοβιτς και τι τους κάνει ξεχωριστούς: «Το έχω πει πολλές φορές, αλλά σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να καταλαβαίνουν οι παίκτες το παιχνίδι. Αν καταλαβαίνεις την δυναμική του παιχνιδιού, ξέρεις και τον εγωισμό και τον ψυχισμό αυτών των παικτών. Αυτοί οι παίκτες, όπως και άλλοι σπουδαίοι παίκτες, έγιναν ηγέτες επειδή ήταν ανοιχτοί σε πράγματα. Φυσικά και είχαν μεγάλο «εγώ», αλλά αν προσεγγίσεις, ως προπονητής, την κατάσταση σωστά, τότε δεν θα έχεις συγκρούσεις μαζί τους. Νομίζω ότι το βασικό είναι να καταλαβαίνεις το παιχνίδι και να είσαι ειλικρινής μαζί τους».
Για την εξαιρετική άμυνα της Μακάμπι και πού οφείλεται αυτή: «Όπως όλοι οι προπονητές, έχω κάποιες βασικές αρχές. Το σημαντικό είναι ότι όλοι οι παίκτες μιλάνε μεταξύ τους. Δεν μπορεί να “κοιμηθεί” κανείς στην αδύνατη πλευρά ή την δυνατή πλευρά. Όλοι πρέπει να ακολουθούν τον παίκτη τους και να ξέρουν τι θα ακολουθήσει. Πρέπει να θυμούνται με ποιον τρόπο μαρκάρουμε το Πικ εν Ρολ, κάτι που για να γίνει σαφές χρειάζονται εκατοντάδες επαναλήψεις στην προπόνηση. Πρέπει να ξέρουν ποιος παίκτης μπαίνει και βγαίνει από το παρκέ. Το πιο βασικό ωστόσο είναι να υπάρχει αρμονία στην ομάδα και όλοι να είναι διατεθειμένοι να μάθουν».
Για το πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση με τον κορωνοϊό και αν είναι εντάξει ψυχολογικά: «Αυτή είναι η δουλειά μας, το πάθος μας. Αν δεν είσαι υγιής εσύ ή οι γύρω σου, τότε τίποτα δεν έχει σημασία. Σαφώς και προσπαθούμε να σκεφτούμε το καλό σενάριο. Παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που παίρνουμε όλοι, αλλά είναι λίγο πιο πολύπλοκο για εμένα, τους παίκτες, το τεχνικό επιτελείο και την οικογένειά μου. Παίρνουμε πιο αυστηρά μέτρα από το καλοκαίρι. Στο Ισραήλ δεν οδηγάμε καν μεγάλες αποστάσεις. Οργανώνουμε τα πάντα (περίπατος, γεύματα) ως ομάδα, ενώ ξέρουμε πως όταν ταξιδεύουμε στο εξωτερικό το ρίσκο είναι μεγαλύτερο, επειδή ίσως ισχύουν άλλα μέτρα».
