Δηλώσεις που θα συζητηθούν από τον Γιώργο Μπαρτζώκα στη συνέντευξη Τύπου του ΕΣΑΚΕ για τους ημιτελικούς του πρωταθλήματος, τόσο για τον “καλύτερο αρχηγό που είχα ποτέ σε όλες τις ομάδες που ήμουν, τον Γιώργο τον Πρίντεζη”, όσο και όταν μετάνιωσε που δεν πήρε την ομάδα του να φύγει από το γήπεδο, σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του τεχνικού του Ολυμπιακού:
Για το τι έδωσε στον Ολυμπιακό η συμμετοχή στο F-4: «Εμείς όλη τη χρονιά πηγαίνουμε βήμα-βήμα. Αυτό που θα κάνουμε όπως όλη τη χρονιά είναι να επικεντρωθούμε στον αντίπαλό μας, τον Προμηθέα. Τον σεβόμαστε πάρα πολύ. Θα θέλαμε να παρουσιάσουμε την καλύτερη εκδοχή της ομάδας μας αυτή τη χρονική περίοδο. Σε αυτό βοήθησε… και δεν βοήθησε η πρόκριση στο Final 4 της Ευρωλίγκας. Όπως καταλαβαίνετε πρέπει να προσγειωθούμε πάλι σε κάποια άλλα δεδομένα. Όποιοι έχουν ζήσει τη σημασία των πλέι οφ, τη σημασία που έχουν στην κοινή γνώμη. Το είπε πριν ο κ.Αυγενάκης, ότι εκτοξεύτηκε το ενδιαφέρον στο μπάσκετ. Κι ένα μεγάλο μέρος προκλήθηκε από την ομάδα μας, με την έννοια ότι ο Ολυμπιακός είναι ένας πολυαθλητικός σύλλογος, που κερδίζει παντού σχεδόν. Διεκδικεί τίτλους παντού. Ο κόσμος της ομάδας είναι χορτασμένος αλλά και απαιτητικός. Το γεγονός ότι εμείς φέραμε τόσο πολύ κόσμο και ενδιαφέρον στα παιχνίδια της φετινής σεζόν στην Ευρωλίγκα και στα πλέι οφ και στο Final 4, από τη μία μας βοήθησε, όπως και το ελληνικό μπάσκετ να γίνουμε καλύτεροι όλοι. Να έχουμε περισσότερη εμπειρία. Από την άλλη, καταλαβαίνετε όταν μετά πηγαίνεις στον επόμενο στόχο νιώθεις λίγο άδειος, κενός. Η σειρά με το Περιστέρι μας βοήθησε σιγά σιγά να ξαναρθούμε σε καλά επίπεδα. Με τον Προμηθέα χρειάζεται να αποδώσουμε πολύ καλύτερα, πρέπει να παίξουμε επίσης σε υψηλά στάνταρ για να περάσουμε».
Για το πόσο διαφορετικά είναι τα πλέι οφ από την υπόλοιπη περίοδο και η διαχείριση των συναισθημάτων: «Τη χρονική στιγμή που βρισκόμαστε έχουμε παίξει 67-68 παιχνίδια. Είναι πάρα πολλά και καλώς ή κακώς οι ομάδες που αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα, παίζουν τελικούς από τον Οκτώβριο. Συνηθίζω να πιστεύω ότι μόνο οι πραγματικοί πρωταθλητές, όχι μόνο που παίρνουν το πρωτάθλημα, αλλά που έχουν τη συνείδηση του πρωταθλητή, παίζουν καλά μέχρι τις 15 Ιουνίου. Αυτό απαιτεί μεγάλο επαγγελματισμό. Ήμασταν δέκα μήνες μαζί, με τόσες πολλές αυξομειώσεις σε συναισθήματα. προφανώς αυτό είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της διαχείρισης που πρέπει να κάνει τώρα. Να μείνουμε σοβαροί, συγκεντρωμένοι, να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Να είμαστε συμπαγείς στα αποδυτήρια. Και να μου επιτρέψετε να εκθειάσω λίγο τον καλύτερο αρχηγό που είχα ποτέ σε όλες τις ομάδες που ήμουν, τον Γιώργο τον Πρίντεζη. Σε μία φάση μεγάλης ωριμότητας γι’ αυτόν, είναι 20 χρόνια στον Ολυμπιακό. Και δεν το λέω για να τον κολακέψω. Δεν μιλάω ποτέ ιδιαίτερα ατομικά για παίκτες. Είχε τεράστια συνεισφορά για να έχει η ομάδα μας συνοχή, να είναι συμπαγής. Τις στιγμές μέσα στη χρονιά που κόντευε να ξεφύγει… Γιατί ξέρετε πάντα στις ομάδες υπάρχουν οι ήττες, τα “εγώ”, δημιουργούν δυσκολίες. ήταν τόσο σημαντικός ο ρόλος του και η συνεισφορά του ώστε ο Ολυμπιακός να έχει πετύχει τους δύο από τους τρεις στόχους που είχε. Αυτοί οι παίκτες σαν τον Γιώργο και φυσικά σαν τον Ιωάννη (σ.σ. Παπαπέτρου) κι άλλους που έχουν εμπειρία, μπορούν εκτός από τη δουλειά που κάνουν οι προπονητές, εσείς στα μίντια δίνοντας μεγάλη προσοχή στα πλέι οφ, να βοηθήσουν και τους άλλους να καταλάβουν τη σημαντικότητα για μία ομάδα σαν τον Ολυμπιακό να τελειώσει τη χρονιά όσο καλύτερα γίνεται».
Για ποιο θέμα θα μπορούσε να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, όπως έκανε ο Στιβ Κερ των Ουόριορς: «Ο καθένας από μας έχει έναν τρόπο που συμπεριφέρεται, μία φιλοσοφία. Συχνά είναι δύσκολο να το κάνεις από ένα δημόσιο βήμα αν δεν υπάρχει αφορμή. Αν για κάτι έχω μετανιώσει αντίστοιχο σε αυτή τη διαδρομή, θυμάμαι και τότε μου είχες κάνει την ερώτηση, είναι στην προηγούμενη θητεία μου στον Ολυμπιακό, που παίξαμε έναν τελικό με τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό και είχε πέσει μία φωτοβολίδα στο κεφάλι του Χάινς θυμάμαι. Αν για ένα πράγμα που έχω μετανιώσει, κι έχω κάνει πολλά λάθη και σωστά σε αυτή τη διαδρομή, που τότε δεν ζήτησα από τη διοίκηση να πάρουμε την ομάδα και να φύγουμε, να μην παίξουμε τον τελικό Κυπέλλου στο Ελληνικό. Γιατί θυμάμαι ότι πήγα να μιλήσω στους παίκτες στα αποδυτήρια, ο Χάινς ήταν ζαλισμένος και κανείς δεν είχε προσοχή και συγκέντρωση να παίξει έναν τελικό. Είδα πρώτη φορά φόβο στα μάτια τους για την υγεία τους. Αν μετάνιωσα κάτι είναι που τότε δεν πήρα θέση. Ήμουν νέος στον Ολυμπιακό. Αντίστοιχα θα μπορούσα να χτυπήσω το χέρι στο τραπέζι που λες».
Για το τι θα άλλαζε αν μπορούσε στην ομάδα του: «Δεν μπορώ να ισχυριστώ πως θα ήθελα να αλλάξω κάτι. Είμαι σχεδόν 2,5 χρόνια ξανά στον Ολυμπιακό. Η φετινή μας ομάδα ήταν ένα αποτέλεσμα μίας διαδικασίας όχι φετινής, σιγά σιγά χτίστηκε. Με απόλυτη δική μου ευθύνη κι επιλογή. Και της διοίκησης που τη στήριξε. Άρα πώς μπορώ μία ομάδα που διάλεξα εγώ το καλοκαίρι, να πω ότι θα αλλάξω κάτι. Προφανώς κάποιοι παίκτες έπαιξαν καλύτερα από αυτό που περιμέναμε, κάποιοι λίγο χειρότερα, αλλά αυτός ο ανθρώπινος παράγοντας, η διαχείριση όλων αυτών είναι μέσα στον αθλητισμό. Είμαι πολύ χαρούμενος για την ομάδα μας, είναι από τις κααλύτερες που έχω κοουτσάρει. Για το πόσο μαζί και κοντά είναι ο ένας με τον άλλον.
Ok, θα μπορούσαμε να φέρουμε τον Ντουράντ, θα μας έδινε ένα πλεονέκτημα στους τελικούς ή τους ημιτελικούς. Αλλά πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος για την ομάδα που έχουμε».
