Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου είναι ο πρώτος καλεσμένος της εκπομπής «Basket Talk» της ΕΡΤ και του Αντώνη Καλκαβούρα και μίλησε για την πορεία του από τα χαμηλά στα ψηλά, αλλά και για την ΑΕΚ.
Για άγνωστες πτυχές της ζωής του, αλλά και την καθοδήγηση της ΑΕΚ σε μια χρονιά με σκαμπανεβάσματα μίλησε ο προπονητής της «Βασίλισσας».
Αναλυτικά είπε για:
Για το παιχνίδι με το Ρέθυμνο: «Η απουσία του Ζήση δημιούργησε σίγουρα πρόβλημα στην ομάδα και σε μένα γιατί τώρα θα ήμουν σπίτι μου (γέλια). Είχαμε απουσίες, λόγω τραυματιών και εθνικών, αλλά και το Ρέθυμνο είχε πολύ καλή απόδοση και θα μπορούσε να είχε νικήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε παίξει τρεις φορές με το Ρέθυμνο κι είχαμε μία ήττα, μία δύσκολη νίκη και σήμερα δύσκολο έργο. Παρουσίασε πολύ καλή εικόνα, αλλά κάνει και μια σταθερή χρονιά»
Για την αμφισβήτηση που είναι το κίνητρό του: «Ήταν ένα deja vu. Ήμουν προπονημένος. Όταν υπάρχει μια αμφισβήτηση, αλλά σε εμπιστεύεται ο πρόεδρος και όλος ο οργανισμός, πρέπει να αποδείξεις ότι αξίζεις. Αυτό έγινε μέσω της δουλειάς μου και των συνεργατών μου. Κάναμε αυτούς που μας αμφισβητούν, να καταλάβουν ότι μπορούμε να κουμαντάρουμε μια ομάδα, όπως η ΑΕΚ».
Για την μέχρι τώρα πορεία του, από τα παιδικά, στην ΑΕΚ: «Ένας προπονητής, για να μπορέσει να εξελιχθεί, υπάρχουν 3 διαφορετικά στάδια. Ένας παίκτης που έχει παίξει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, είναι πιο εύκολο να πάει άμεσα εκεί που θέλει, λόγω ονόματος. Ένας άλλος να είσαι συνεργάτης και σιγά σιγά να εξελιχθείς. Η τύχη το έφερε να ξεκινήσω από το πιο χαμηλό επίπεδο κι είμαι περήφανος γι’ αυτό. Ξεκίνησα από το 1995-96 σε παιδάκια 7-8 χρονών. Όλες αυτές οι καταστάσεις μου έχουν δώσει σημαντικά εχέγγυα. Δεν είχα ποτέ στόχο ότι σε 4-5 χρόνια θέλω να είμαι εκεί. Εκτός από ικανότητα, θεωρώ ότι είχα και τύχη. Ειδικά η Κηφισιά με εμπιστεύτηκε για 9 χρόνια. Δεν είναι εύκολο να συμβεί αυτό. Όταν είσαι προπονητής σε τοπικό, τα χρήματα δεν είναι αρκετά. Έκανα και μια πρωινή δουλειά, που ήταν η βασική μου. Αποφάσισα στην Α2 να πάρω ένα ρίσκο και να αφήσω την πρωινή μου δουλειά, το 2012-13, για να αφοσιωθώ στο μπάσκετ 100%. Εκεί άνοιξε ο δρόμος για να το κάνω επάγγελμα και να ζήσω την οικογένειά μου».
Για τους τραυματισμούς από την αρχή της σεζόν: «Είχαμε αρκετά προβλήματα στο πρώτο κομμάτι της χρονιάς. Η ομάδα από την αρχή είχε κομβικά προβλήματα τραυματισμών. Ο Σλότερ έμεινε εκτός δυο μήνες, ο Γιάνκοβιτς άλλο ένα μήνα. Η ομάδα έχει πολύ καλό υλικό, αλλά είχε 10 νέους παίκτες κι έναν νέο προπονητή. Όλοι προσπαθούσαμε να συνηθίσουμε αυτό το καινούριο. Υπήρχε υπομονή απέναντί μας και μπορέσαμε να βρούμε τη χημεία μας. Σε συνδυασμό με καλά αποτελέσματα, που μας έδωσαν ψυχολογία, όλα πήραν την πορεία τους. Η ομάδα δούλεψε δυο μήνες όλη μαζί, με αποκορύφωμα τον Παναθηναϊκό, που η ομάδα έπιασε πολύ καλή απόδοση, που έδειξε ότι δεν έχει ταβάνι. Αυτή ήταν η άποψή μου».
Για την αποχώρηση του Σαντ-Ρος: «Παίξαμε 5 Ιανουαρίου με τον Παναθηναϊκό και στις 8 με την Άντβερπ. Ήμασταν πολύ “άδειοι”. Μετά έφυγε ο Σαντ-Ρος κι ύστερα χτύπησε ο Γκίκας και ο Λάνγκφορντ. Εκεί η ομάδα έχασε τον προσανατολισμό της, αλλά και τα βασικά της γρανάζια. Ήταν ένα πολύ κομβικό σημείο και η έλευση του Νίκου Ζήση, που μας έδωσε αυτοπεποίθηση, ψυχολογία. Μας έδωσε ξανά την ώθηση να βρούμε το ρυθμό μας και την ψυχολογία μας, γιατί όλοι είχαμε κλωνιστεί. Τώρα είναι δύσκολο να ενσωματώσουμε τον Γκίκα και τον Λάνγκφορντ».
Για την Βόννη: «Είναι μια ομάδα λίγο διπρόσωπη. Στο BCL διεκδικούσε την 1η θέση, αλλά έχασε στον ΠΑΟΚ και βγήκε 3η. Έχει καλό ρόστερ, ποιότητα, επιθετικό ταλέντο και θα πρέπει να κάνουμε καλή σειρά, για να προκριθούμε. Η ΑΕΚ παίζει σχεδόν πάντα ως φαβορί. Η πραγματικότητα είναι ότι και το μέγεθος και η ποιότητά μας μας δίνει αυτόν τον τίτλο. Στο BCL δεν μετράει τόσο αυτό. Η κατάσταση που θα βρεθεί εκείνη την στιγμή η εκάστοτε ομάδα, μετράει πιο πολύ. Όταν ασχοληθούμε με το παιχνίδι, θα πρέπει να πείσουμε τους παίκτες μας πως είναι δύσκολο παιχνίδι. Οι προσδοκίες και τα θέλω είναι να φτάσουμε στο Final 4, από την αρχή της χρονιάς. Μας ενδιαφέρει η πρόκριση στους 8 και η επιστροφή των τραυματισμών. Μετά θα μπούμε στην διαδικασία να σκεφτούμε αυτά τα παιχνίδια».
Για την κατάκτηση Κυπέλλου: «Ήταν μια μεγάλη προσδοκία αυτό το Κύπελλο. Σε όλους δημιουργήθηκε μια μεγάλη ευκαιρία, μόλις βγήκε εκτός ο Παναθηναϊκός. Είναι πολύ καλές ομάδες και το Περιστέρι και ο Προμηθέας, αλλά η ΑΕΚ είναι πολύ μεγάλο όνομα. Θέλουμε να κάνουμε την δουλειά μας σωστά. Έχουμε ψυχολογία και αυτοπεποίθηση, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Είμαστε σε φάση ανασυγκρότησης, γιατί και το κενό τώρα δεν μας έκανε καλό. Οι προπονητές δεν θέλουν να σταματάει ο ρυθμός, αλλά όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Πρέπει να κάνεις αυτό που έχεις μπροστά σου».
Για το ζευγάρι Χάποελ Ιερουσαλήμ – Περιστέρι στους «16» του BCL: «Η Χάποελ είναι ίσως μία από τις 3 πιο ταλαντούχες και ποιοτικές ομάδες της διοργάνωσης. Έχουν πολύ καλούς Αμερικανούς, καλούς Ισραηλινούς κι εξαιρετική έδρα. Το Περιστέρι έχει το μειονέκτημα έδρας και θα πρέπει να κάνει μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση. Νομίζω βασικός στόχος του Περιστερίου θα είναι να πάει το παιχνίδι σε τρίτο ματς. Θα είναι δύσκολη σειρά, αλλά θα κάνουν μια σοβαρή προσπάθεια. Έχει σοβαρούς κι έμπειρους παίκτες».
Για την Εθνική Ομάδα και τα «παράθυρα»: «Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί ο μπασκετικός χάρτης, βλέπουμε διαφορετικές εθνικές από αυτές που πραγματικά ξέρουμε. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχουμε κερδίσει αυτά τα δύο χρόνια. Γίνονται εκπλήξεις. Έχουμε μεγάλη δεξαμενή παικτών, που θεωρούν τιμή τους το να είναι στην εθνική, κι ας ξέρουν ότι μπορεί να μην είναι στις μεγάλες διοργανώσεις. Έχουν μεγάλη αυταπάρνηση. Βλέπουμε καλή διάθεση και καλό κλίμα και αυτό πρέπει να πιστωθεί στον Σκουρτόπουλο, αλλά και στους παίκτες και τους προπονητές. Τα εύσημα πρέπει να πηγαίνουν εκεί που πρέπει. Εμείς στις ομάδες μας κάνουμε δυο μήνες να βρούμε αυτοματισμούς κι αυτοί πρέπει σε δυο – τρεις ημέρες. Θέλει διαχείριση το όλο πράγμα κι εμείς έχουμε κάνει μεγάλο βήμα για την πρόκριση».
Για τον Γιάννη Μπουρούση: «Είναι μια ιδιαίτερη προσωπικότητα και ανήκει στους τελευταίους. Έμεινε πιστός μέχρι το τέλος. Μου έκανε πάντα εντύπωση πως άλλαζε πάντα η φυσιογνωμία του, όταν ήταν στην Εθνική. Μου έκανε τρομακτική εντύπωση όταν ταξίδευε από την Κίνα μόνο για την εθνική. Θα ήθελα να σταματήσει διαφορετικά. Ακόμα και η ανακοίνωσή του μου έβγαλε ότι κάτι τον βασάνιζε, κι όχι ότι ήθελε. Του άξιζε να σταματήσει μέσα στο γήεπδο. Για παίκτες που τους έβλεπες και τους χαίρεσαι μέσα στο γήπεδο κι έχεις πανηγυρίσει μαζί τους, θέλεις να τους βλέπεις να σταματούν έτσι. Είναι πραγματικά ινδάλματα (μαζί με Παπαλουκά) για τα παιδιά. Δεν είναι ωραίο να σταματάς έτσι, όταν είσαι εκεί τόσο πολύ».
Για το άκουσμα του Εθνικού Ύμνου με τις Εθνικές: «Πρέπει να το ζήσεις εκείνη την στιγμή αυτό με τον Εθνικό Ύμνο για να το καταλάβεις. Είναι κάτι που σε σημαδεύει και σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή. Αυτή την στιγμή δεν έχουμε ποιότητα. Έχουμε κάποιους πολύ καλούς παίκτες και κάποιους καλούς. Δημιουργούνται προσδοκίες, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη να δούμε την ομάδα με ένα μετάλλιο. Κάποιες φορές θα παίξει ρόλο και η τύχη σε ένα χιαστί. Επί εποχής Κατσικάρη παίζαμε καλά, αλλά πέσαμε πάνω στη Σερβία. Όταν είχαμε υπερ-παίκτες, παίρναμε μετάλλιο. Μόνο το 2009 δεν είχαμε και κάναμε υπέρβαση. Η τριετία 2005-07 ήταν κορυφαία για όλους τους παίκτες».
Για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και την Εθνική: «Πρέπει να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω και να προσαρμοστούν πάνω στον Γιάννη. Όπως ισχύει για τις ομάδες ότι πρέπει να κρατάμε τον ίδιο προπονητή και ρόστερ, έτσι ισχύει και για εκεί. Όλο αλλάζουμε και δεν υπάρχει ίδια φιλοσοφία, ο καθένας έχει τη δικιά του. Αν κρατήσεις ένα κορμό παικτών, που είναι διαθέσιμοι να βάλουν κάτω το “εγώ” τους, και να έχεις διαθέσιμο το Γιάννη, τότε μπορείς να κάνεις κάτι μεγάλο».
