Το τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” θα λάβει χώρα στο ΟΑΚΑ το διάστημα 23-24 Σεπτεμβρίου. Η Αρμάνι θα συμμετάσχει σε αυτό το τουρνουά γιορτή που γίνεται στην μνήμη του εμβληματικού προέδρου του Παναθηναϊκού και ο Ετόρε Μεσίνα κλήθηκε να σχολιάσει αυτό το γεγονός.
Το τέταρτη τουρνουά “Π. Γιαννακόπουλος” θα διεξαχθεί στο ΟΑΚΑ το διάστημα 23-24 Σεπτεμβρίου με την συμμετοχή του οικοδεσπότη Παναθηναϊκού, της Αρμάνι Μιλάνο, της Μακάμπι και της Αναντολού Εφές.
Ο προπονητής των Ιταλών, Έτορε Μεσίνα μίλησε στην κάμερα του Παναθηναϊκού για την μεγάλη μορφή του Παύλου Γιαννακόπουλου αλλά και την σημαντικότητα τέτοιων τουρνουά.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Έτορε Μεσίνα στην κάμερα του Παναθηναϊκού:
“Το τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” είναι πολύ σημαντικό. Αγωνίζονται τέσσερις ομάδες της Euroleague, θα έλεγα τέσσερις διεκδικητές μιας θέσης για τα Playoffs και οι πρωταθλητές Ευρώπης. Θα είναι μια καταπληκτική διοργάνωση, σε μια “μπασκετούπολη”, σε ένα πολύ όμορφο περιβάλλον. Είμαστε χαρούμενοι που θα είμαστε μέρος του τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” και σίγουρα θα μας βοηθήσει να είμαστε έτοιμοι στη αρχή των επίσημων υποχρεώσεών μας”, τόνισε αρχικά πριν αναφερθεί στην ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ: “Το ΟΑΚΑ γεμάτο είναι κάτι εξαιρετικό, το ΟΑΚΑ άδειο είναι κάτι άλλο. Τα έχω ζήσει και τα δύο, έχω βρεθεί στο ΟΑΚΑ με λίγο κόσμο, αλλά όταν είναι γεμάτο από ενθουσιώδεις φιλάθλους του Παναθηναϊκού, δημιουργούν μια απίστευτη ατμόσφαιρα και σίγουρα βοηθούν πολύ την ομάδα τους να πετύχει τους στόχους της”.
Στη συνέχεια ο Ιταλός τεχνικός θυμήθηκε τις μεγάλες μάχες του με τον Παναθηναϊκό: “Είχα την τύχη να παίξω σε πολλούς τελικούς με τον Παναθηναϊκό και δυστυχώς δεν κερδίσαμε κανένα. Δύο φορές με την ΤΣΣΚΑ και μια με την Μπολόνια χάσαμε τον τελικό της Euroleague απέναντι στον μυθικό Παναθηναϊκό του κυρίου Παύλου και του coach Ομπράντοβιτς”.
Κλείνοντας αναφέρθηκε στην πρώτη αναμέτρησή του ως προπονητής απέναντι στον Παναθηναϊκό το 1992 και εξέφρασε τον θαυμασμό του σε όσα πέτυχαν ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος και η οικογένειά του: “Έχουμε μεγάλο σεβασμό για αυτό που έχτισαν ο κύριος Παύλος και η οικογένειά του στην Αθήνα. Θυμάμαι ακόμα μια στιγμή από την πρώτη μου σεζόν ως προπονητής της Euroleague, τo 1992.
Αντιμετωπίσαμε στα προκριματικά τον Παναθηναϊκό, με τη Βίρτους Μπολόνια, παίξαμε στο βοηθητικό γήπεδο δίπλα στο ποδοσφαιρικό και είχε λίγο κόσμο και καταφέραμε να τον αποκλείσουμε. Τότε δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι μέσα σε λίγα χρόνια, υπό την καθοδήγηση της οικογένειας Γιαννακόπουλου, θα έχτιζαν αυτό που έχτισαν. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τιμήσουμε την μνήμη ενός μυθικού ανθρώπου που βοήθησε το άθλημά μας”.
