Μέλι έσταζε για τον Ρικ Πιτίνο ο κόουτς των Θάντερ, Μπίλι Ντόνοβαν, ο οποίος τόνισε πως έμαθε τα πάντα στο πλάι του όταν ήταν βοηθός του στο κολέγιο του Κεντάκι.

Το εγκώμιο του Ρικ Πιτίνο έπλεξε ο Μπίλι Ντόνοβαν.

Ο νυν προπονητής των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον πρώην κόουτς του Παναθηναϊκού, λέγοντας πως έμαθε τα πάντα δίπλα του, όταν ήταν βοηθός του στο κολέγιο του Κεντάκι, ενώ παράλληλα εξέφρασε και την ευγνωμοσύνη του σε εκείνον, γι’ αυτό που είναι σήμερα.

Αρχικά, ο Μπίλι Ντόνοβαν ερωτήθηκε στο «oklahoman.com» για το γεγονός ότι αρκετοί βοηθοί που είχε όταν ήταν προπονητής στο κολέγιο της Φλόριντα, έγιναν πρώτοι σε άλλες ομάδες: «Αυτό το σκεφτόμουν όταν έγινα πρώτη φορά και εγώ head coach. Αλλά, εάν κοιτάξω πίσω, αυτό έχει να κάνει πολύ με τον κόουτς Ρικ Πιτίνο», για να προσθέσει ο προπονητής των Θάντερ αναφερόμενος στη θητεία του στο πλάι του πρώην κόουτς του Παναθηναϊκού στο κολέγιο του Κεντάκι (1989-1994):

«Είχε πολύ ενδιαφέρον, όταν έψαχνα για δουλειά βοηθού στο κολέγιο και μιλούσα με διάφορους προπονητές απ’ όλη τη χώρα, εκείνοι μου ανέφεραν το πόσο λίγα πράγματα κάνει ένας βοηθός προπονητή σε κολεγιακή ομάδα. Ο πρώτος προπονητής τα κάνει όλα. Ωστόσο, ένα πράγμα για το οποίο θαυμάζω και παραδέχομαι τον κόουτς Πιτίνο είναι πως τότε που ήμουν 23-24 ετών μου έλεγε: “Θα πρέπει να αναλάβεις και να δουλέψεις πάνω σε αυτή την άσκηση. Εσύ θα κάνεις σήμερα την προπόνηση”. Και αυτό ήταν που μου έδωσε την ώθηση να προπονώ από μικρή ηλικία».

Στη συνέχεια, ο Ντόνοβαν αναφέρθηκε σε άλλο ένα περιστατικό με τον Hall of Famer προπονητή, ο οποίος του είπε να τον αντικαταστήσει σε μία ραδιοφωνική εκπομπή: «Ήξερε ότι μία ημέρα θα γινόμουν πρώτος προπονητής. Είχα να παραβρεθώ σε μία εκπομπή, να προπονήσω και να διδάξω, να κάνω τις αναφορές στο σκάουτινγκ. Έτσι, έδινε ώθηση σε όλους τους προπονητές, όχι μόνο μόνο σε εμένα, αλλά όλους τους έβαζε σε μία τέτοια διαδικασία. Γι’ αυτό, πάντα ένιωθα μία τεράστια ευθύνη, λόγω της ευκαιρίας που μου παρείχε. Να προπονήσω μαζί του στο κολέγιο, αλλά παράλληλα μου έδινε συμπαράσταση και κίνητρο για να γίνω πρώτος προπονητής. Αυτό, το ένιωσα αργότερα και εγώ με τους δικούς μου βοηθούς, που τους βοήθησα να γίνουν πρώτοι».