Ο Νίκος Σταυρόπουλος υπήρξε μέλος της ομάδας του ΠΑΟΚ στον τελικό με τον Άρη το 1984 και θυμήθηκε στιγμές από την αναμέτρηση.
Στις 18 Απριλίου 1984 ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε στο Παλέ τον Άρη, στον τελικό Κυπέλλου, όπου τελικά επικράτησε με 74-70, ο τελικός όμως εκείνος έμεινε στη ιστορία για τα ξυρισμένα κεφάλια των παικτών του Δικεφάλου. Όπως λέει και ο Νίκος Σταυρόπουλος, ούτε οι φίλοι της ομάδας δεν αναγνώρισαν τους παίκτες όταν βγήκαν στο γήπεδο, ενώ η απόφαση να κουρέψουν όλοι τα μαλλιά τους ήταν σαν όρκος για τη νίκη.
Όπως θυμάται ο Νίκος Σταυρόπουλος:
«37 χρόνια πριν, ωραίες στιγμές, απίθανες. Ήταν ο πρώτος χρόνος που είχα έρθει στον ΠΑΟΚ, είχα μια θερμή υποδοχή, ήταν το πρώτο μου Κύπελλο με τον ΠΑΟΚ, το 83′-84′. Δύσκολο για μένα, από μια επαρχιακή πόλη, παίξαμε με τον Άρη, κερδίσαμε και ήμουν από τους καλύτερους παίκτες. Αυτό με καθιέρωσε στις καρδιές των φίλων του ΠΑΟΚ, ήταν ένα ιδιαίτερο κύπελλο, με κουρεμένα κεφάλια, έμεινε πολύ χαρακτηριστικά. Είχαμε κουρευτεί το πρωί εν είδη όρκου, ότι θα πάμε για να κερδίσουμε και αν χάσουμε να μην μπορούμε να βγούμε στην αγορά. Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο θα ήταν σε μία πόλη που ζούσε με το μπάσκετ, θα ντρεπόμασταν να βγούμε έξω. Παρ’ όλα αυτά κερδίσαμε. Όταν μπήκαμε στο Παλέ ήταν κατάμεστο, περάσαμε μπροστά από τους φίλους του ΠΑΟΚ και δεν μας αναγνώρισαν, κατεβαίνοντας προς τα αποδυτήρια, τότε κατάλαβαν ότι είμαστε εμείς. Μοναδικές στιγμές. Από εκεί άρχισε μια πορεία για τον ΠΑΟΚ, μια αναγέννηση για να μπορέσει να φτάσει σε πρωταθλήματα, Κύπελλα Ευρώπης και να γράψει μια λαμπρή ιστορία τη δεκαετία του ’90. Πρέπει να συνεχιστεί αυτό και να ζήσει και η νέα γενιά του ΠΑΟΚ μοναδικές στιγμές και να μεγαλώνει το μουσείο με τρόπαια που έχουμε στο Παλατάκι. Η υποδοχή, ήταν φοβερή, με ένα σημείωμα από τη Θύρα 4, που έγραφε ότι περιμένουμε από σένα το κάτι διαφορετικό και ευτυχώς καθιερώθηκαν εκείνη τη χρονιά, με αγάπη και ενθουσιασμό».
