Η Μπάγερν είναι η ευχάριστη έκπληξη της φετινής Euroleague, όμως όπως έγραψα στη στήλη του στοιχήματος, αγωνιστικά είναι ταμάμ για τον Παναθηναϊκό. Το τριφύλλι αδικείται από την τελική διαφορά των εφτά πόντων (83-76), καθώς συνολικά στην αναμέτρηση ήταν πιο διαβασμένο και πιο διψασμένο από την αντίπαλό του.
Είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο κείμενο, πως αν οι αντίπαλοι της ελληνικής ομάδας, σκοράρουν πάνω από τους 80 πόντους, τότε κατά 99% θα χάνει. Απόψε το βράδυ το παθητικό έγραψε 76 πόντους κι αν δεν υπήρχαν ορισμένα φαλτσοσφυρίγματα των κακών διαιτητών (προκλητικός ο Περούγκα), τότε είναι ξεκάθαρο πως η διαφορά θα ήταν μεγαλύτερη για το συγκρότημα του κόουτς Βόβορα. Αξίζουν συγχαρητήρια στο προπονητικό σταφ των γηπεδούχων, αφού κατόρθωσε να βρχυκυκλώσει μία από τις πλέον παραγωγικές επιθέσεις της διοργάνωσης, κι αν δεν υπήρχε το πιο φορμαρισμένο τριάρι της Euroleague Λούτσιτς, οι Βαυαροί θα είχαν ηττηθεί από το ημίχρονο.
Νομίζω πως ο Σαντ-Ρος για πρώτη φορά τη φετινή αγωνιστική περίοδο, ήταν το πολυεργαλείο που θέλει ο Παναθηναϊκός. Δεκατέσσερις πόντοι, εφτά ριμπάουντ, πέντε ασίστ και τέσσερα κλεψίματα ήταν ο εντυπωσιακός απολογισμός του Κουβασού άσου. Από κοντά ήταν και ο τρελο-Νέντοβιτς, στον οποίο επαναλαμβάνω πρέπει να μπει ένα χαλινάρι στον υπέμετρο αυθρμητισμό του. Η προσπάθεια του στο 75-70 και το φλόουτερ που τελικά κατέληξε στο καλάθι, είναι παράδειγμα προς αποφυγή, αφού έμεναν 1:10 για τη λήξη του αγώνα.
Θέλω να κάνω ειδική μνεία στους Ιωάννη Παπαπέτρου και Γιώργο Παπαγιάννη. Οι δύο Έλληνες γίνονται πιο ώριμοι στις αποφάσεις τους, πιο κυνικοί και σίγουρα αποτελούν βασικούς πυλώνες του πράσινου σχεδιασμού. Ο αρχηγός του τριφυλλιού μπορεί αμυντικά να ήταν μέτριος, όμως στην επίθεση, έκανε ως επί το πλείστον ορθές ενέργειες και ηρέμησε τους συμπαίκτες του σε πολλές στιγμές της αναμέτρησης. Για τον 23χρονο σέντερ τι να γράψεις. Η εξέλιξη του είναι αλματώδης, όμως θα επιμείνω πως όταν μπορέσει και γίνει περισσότερο σκληρός (ο Ρέινολντς τον εξέθεσε σε τρεις περιπτώσεις), τότε θα γίνει ένας από τους κορυφαίους ψηλούς της Euroleague. Άλλωστε δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες στα μέρη μας, που να φιλοδωρήσουν τον Ουέηντ Μπάλντουιν με δύο τάπες.
Ο Παναθηναϊκός ήταν νομίζω συνολικά πολύ καλύτερος από την Μπάγερν κι είναι ξεκάθαρο πως αυτό το ροζ φύλο αγώνα, θα του δώσει ένεση ψυχολογίας κι αυτοπεποίθησης για τη συνέχεια. Στα δύο ταξίδια σε Αστρομπάλ και Μεντιολάνουμ Φόρουμ, θα φανεί τι είδους πρόοδος έγινε σε σχέση τις κάκες εμφανίσεις σε Λα Φοντέτα και Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα. Όποιος θεωρήσει βατό το παιχνιδι με τη Βιλερμπάν, δεν έχω παρά να του παραθέσω το σκορ των Γάλλων με τη Μπαρτσελόνα (80-68). Αναμφισβήτητα η Euroleague είναι η πιο σκληρή διοργάνωση στο μπάσκετ.
ΥΓ. Η διαιτησία στη Euroleague είναι αστεία ώρες-ώρες. Δεν νοείται σε 19 λεπτά οποιαδήποτε ομάδα, όχι ο Παναθηναϊκός, να μην πάει ούτε μία φορά στις βολές.
ΥΓ2. Νομίζω ή μη συμμετοχή του Ζακ Όγκαστ, ήταν μήνυμα του Γιώργου Βόβορα προς τον παίκτη. Αν δεν σοβαρευτεί, τότε θα βλέπει τα ματς από τον πάγκο.
ΥΓ3. Ο Μπέντζαμιν Μπέντιλ είναι μεν ξύλινος, όμως είναι ο μοναδικός αθλητής του πράσινου ρόστερ, που έχει στη φαρέτρα του παιχνίδι με πλάτη. Χρυσάφι οι εννέα πόντοι του Γκανέζου φόργουορντ.
ΥΓ4. Πολλά μπράβο στον Γιώργο Καλαϊτζάκη, που υπηρέτησε άψογα το ρόλο του. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του ροτέισον.
ΥΓ5. Η εθνική ομάδα ήταν αποκαρδιωτική απόψε το βράδυ. Οι παίκτες ήταν ξενερωμένοι, μπλαζέ, χωρίς ίχνος ανταγωνιστικότητας. Το πλέον ανησυχητικό είναι πως η Λετονία δν ζορίστηκε για να κερδίσει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Η λανθασμένη νοοτροπία κάνει μπαμ.
