Αυτή η αίσθηση ότι θα έχεις μία από τα ίδια όσα και αν αλλάξουν είναι που σε εκνευρίζει περισσότερο στο τέλος. Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός μας είχε προϊδεάσει ότι κάτι δεν πάει καλά με το πλάνο του από τα πρώτα του κιόλας παιχνίδια, τόσο στην Ευρωλίγκα όσο και στην Ελλάδα. Ακόμα και στο Κύπελλο με το Παγκράτι.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που οι πράσινοι βγαίνουν εκτός ΟΑΚΑ και είναι αγνώριστοι. Κάθε χρόνο… Σαν να μην βλέπεις νέο παιχνίδι, αλλά να ανοίγεις το facebook και να σου λέει για τις παλαιότερες δημοσιεύσεις και τι… ήττες έχεις γνωρίσει εκτός έδρας αυτή τη περίοδο.
Φέτος όμως… η περιβόητη αμυντική ομάδα, που ο καθένας μπορεί να μαρκάρει οποιονδήποτε, έχει δεχθεί 82 πόντους μέσο όρο στα πρώτα δύο της παιχνίδια. Οι περισσότεροι με τον αντίπαλο προπονητή να χτυπάει πάνω σε αυτό που υποτίθεται πως είναι η δύναμη του Παναθηναϊκού… οι αλλαγές στην άμυνα.
Το είχαμε γράψει από την πρώτη αγωνιστική, πως αν θες οι αλλαγές στην άμυνα να γίνουν επιθετικό όπλο για την ομάδα σου, καλείσαι να πείσεις τους παίκτες σου, πρώτα από όλα να παίξουν καλή προσωπική άμυνα.
Δεν μπορεί για παράδειγμα, να μην μπορείς να αντιμετωπίσεις ούτε μία φορά τα μις ματς στην ρακέτα. Δεν μπορεί ο κάθε βραχύσωμος παίκτης να παίρνει φόρα και να σκοράρει ή να δημιουργεί με τον ψηλό να κυνηγάει. Δεν μπορεί να λες ότι πάμε σε παγίδες στο ποστ και η αντίπαλη ομάδα να σκοράρει συνέχεια είτε με έξτρα πάσα σε ελεύθερο παίκτη, μιας και το αμυντικό rotation των πρασίνων ήταν ανύπαρκτο, ή με back door πάσα μιας και πάντα ο τελευταίος παίκτης ήταν σε αδράνεια.
Όλα αυτά έγιναν εις βάρος του Παναθηναϊκού που επιθετικά έπαιζε στοχευμένα στο να εκμεταλλευτεί την πάσα στην weak side μετά τα κεντρικά πικ, αλλά τα σουτ του δεν έβρισκαν στόχο. Σε αυτές τις περιπτώσεις που έχει 4/20 τρίποντα, καλό θα ταν να έχεις και μια εναλλακτική.
Σαφώς και δεν θα ισχυριστώ ότι ο Παναθηναϊκός έχασε επειδή δεν έπαιξε ο Παπαγιάννης. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι «πράσινοι» θα μπορούσαν να ακουμπήσουν την μπάλα στο ποστ και ο Λάσμε δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει κινήσεις κοντά στο καλάθι για να σκοράρει.
Ο Ράντονιτς είχε θωρακίσει την ρακέτα του για το dive των ψηλών, ο Παναθηναϊκός έβρισκε την πάσα στην weak side αλλά σπάνια πήγαινε σε δεύτερο σπλιτάρισμα, επιλέγοντας την έξτρα πάσα για σουτ. Αυτά δεν μπήκαν.
Και λες ότι εντάξει είσαι άστοχος, αλλά τουλάχιστον να παίξεις μια καλή άμυνα για να μην φας και πόντους. Αμ δε… Συνεχόμενα πικ η Μπάγερν, πάσα στο λόου ποστ, έξτρα πάσα έξω, κάποιος κοιμάται, πάρτο το τρίποντο. Στη γωνία τους ο Ντέντοβιτς, ο Λούσιτς και ο Κοπόνεν περίμεναν, τον Παναθηναϊκό να πάει σε παγίδες, για να πυροβολήσουν.
Έτσι στο πρώτο δεκάλεπτο, τα ίδια στο δεύτερο, με τον Γιόβιτς να οργανώνει και λες θα δοκιμάσει ο Πασκουάλ κάτι άλλο. Αμ δε… Η μπάλα πατούσε στην ρακέτα και οι γηπεδούχοι με κοψίματα πίσω από την πλάτη του τελευταίου παίκτη της άμυνας, σκόραραν συνεχώς από κοντά.
Η εικόνα του τέταρτου δεκαλέπτου αντικατοπτρίζει όλη την εικόνα του ματς. Μία ο Παπαπέτρου, μία ο Τόμας, μία ο Θανάσης, έχασαν την επαφή τους με τον παίκτη τους, που σκόραρε ανενόχλητος.
Αυτό δε με τον Θανάση που τον χρησιμοποιεί πάντα για την άμυνα στα τελευταία λεπτά, πρέπει να αλλάξει… Υπάρχουν αμέτρητες στιγμές που κάνει φάουλ αντί να παίξει άμυνα. Ή τουλάχιστον του καταλογίζεται φάουλ.
Ο Πασκουάλ οφείλει να βρει και άλλο τρόπο να αμύνεται. Αυτό είναι κάτι που ούτε ο ίδιος περίμενε να συμβεί τόσο νωρίς, αλλά δεν γίνεται να μην έχει εναλλακτικό πλάνο όταν ο αντίπαλος προπονητής του τραβάει το «4άρι» στην strong side ώστε να απασχολεί κάποιον παίκτη και έτσι δεν υπάρχει η δυνατότητα για τριπλή αλλαγή.
Φυσικά για να γίνει αυτό θα πρέπει και οι ίδιοι οι πράσινοι να αρχίσουν να παίζουν άμυνα… Όσο ο Παναθηναϊκός πηγαίνει σε αργό τέμπο, με προβλέψιμο μπάσκετ και μοναδική ουσιαστική απειλή τον Λάνγκφορντ, αλλά κυρίως στην άμυνα μπάζει από παντού, τα αποτελέσματα θα ναι τα ίδια… Δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός, αυτός ο Παναθηναϊκός με τις μονάδες που έχει, να χάνει τόσες προσωπικές μάχες στην άμυνα.
ΥΓ. Για το λάθος του Γκιστ δεν υπάρχει λόγος να γράψει κανείς τίποτα. Πολύ απλά όταν ένα παιχνίδι χάνεται στον πόντο, από ένα χαμένο σουτ ή μία λάθος πάσα, αυτοί που φταίνε είναι όσοι αγωνίστηκαν και δεν είχαν φροντίσει το -1 να ναι +πολλά…
