Ο Ολυμπιακός με 20 λεπτά καλού μπάσκετ, κατόρθωσε να κάνει το break στο ΟΑΚΑ, να κάνει το 2-0 και την Παρασκευή, θα σφραγίσει (πιθανότατα) το πρωτάθλημα και θα κατακτήσει και τους δύο εν Ελλάδι τίτλους.
Η διαφορά δυναμικότητας των σύο συλλόγων, είναι εμφανής κι αυτό δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτησης. Ο Παναθηναϊκός αυτό μπορεί, αυτό παίζει. Στο πρώτο ημίχρονο κατέθεσε ενέργεια, ο Ολυμπιακός δεν ήταν σκληρός, ελέω των φάουλ των Ουόκαπ και Φαλ κι αυτό το εκμεταλλεύτηκαν οι Ουάιτ, Έβανς και Παπαγιάννης, που έκαναν ότι ήθελαν τον δύσμοιρο Μάρτιν, ενώ τα τυχερά τρίποντα των Νέντοβιτς και Παπαπέτρου, έδωσαν φτερά σε ολόκληρο το ΟΑΚΑ. Το 46-32 φάνταζε μεγάλη διαφορά, όχι όμως για τον φετινό Ολυμπιακό, που είναι κυριαρχικός απέναντι στον αιώνιο αντίπαλό του.
Οι Τόμας Ουόκαπ και Μουσταφά Φαλ είναι με διαφορά οι κομβικοί παίκτες για την αμυντική λειτουργία του φετινού Ολυμπιακού κι αυτό φάνηκε από την παρουσία στο δεύτερο ημίχρονο κι αντίστοιχα από την απουσία στο πρώτο εικοσάλεπτο. Ο Παναθηναϊκός πνίγηκε από το άγχος και το έλλειμμα ενέργειας στο τρίτο δεκάλεπτο, ενώ οι sniper Ντόρσεϊ και Βεζένκοφ, κατέστρεψαν την όποια πράσινη αυτοπεποίθηση, πήγε να χτιστεί με τα ηρωϊκά τρίποντα του Σαντ-Ρος. Βέβαια είναι περιττό να πλατιάζουμε και ν’αναλύσουμε σε βάθος ένα ζευγάρι, στο οποίο ήταν καταδικασμένο να κριθεί υπέρ του Ολυμπιακού.
Από τη μία έχουμε ένα σύνολο, που έχει χτιστεί πάνω σε στιβαρά θεμέλια κι από την άλλη το ράβε-ξήλωνε έχει γίνει ρουτίνα στον πράσινο οργανισμό. Ο Παναθηναϊκός κατέθεσε τόνους ιδρώτα, πήρε 47 ριμπάουντ με τα 20 εξ αυτών να είναι επιθετικά, όμως τα 14/30 τρίποντα των φιλοξενούμενων, τα λιγότερα λάθη (14 έναντι 6) και τα χιλιόμετρα των αθλητών του Μπαρτζώκα, έκαναν τη διαφορά για το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αντιμετώπισε με περίσσια ψυχραιμία το -14 του ημιχρόνου, δείγμα πως παράλληλα με τους αθλητές του, έχει ωριμάσει σε μεγάλο βαθμό και το πιο σημαντικό έχει μάθει από τα λάθη του. Πλέον η σειρά μεταφέρεται εκ νέου στο ΣΕΦ, όπου στόχος είναι είναι το 3-0, ώστε ο Ολυμπιακό να στεφθεί πρωταθλητής Ελλάδος, κάτι που με βάση όλη τη σεζόν, αποτελεί δικαιοσύνη για τη φετινή εντυπωσιακή του σεζόν.
ΥΓ. O Σαντ-Ρος είχε τέσσερα φάουλ και το προπονητικό σταφ, επιλέγει να τον ξεκινήσει πεντάδα στο τέταρτο δεκάλεπτο. Πυρετός εν κρανιών, λέγεται αυτό!
ΥΓ2. Η υπερβολική εξάρτηση από έναν αθλητή στο σύγχρονο μπάσκετ, είναι ένα πλάνο καταδικασμένο σ’αποτυχία. Κακός ο Νέντοβιτς, χαμηλό ταβάνι το τριφύλλι.
