Ο Παναθηναϊκός δεν σταματά να μικραίνει και να μετατρέπεται σε μία ομάδα που ρίχνει συνεχώς το επίπεδο, γνωρίζοντας οδυνηρό αποκλεισμό από τον ΠΑΣ Γιάννινα με συνολικό σκορ 2-4!
Παρά το αφηνιασμένο ξεκίνημα του 2021 και τα εννιά σερί παιχνίδια χωρίς ήττα, το “Τριφύλλι” κατέρρευσε μετά την επικράτηση επί του Ολυμπιακού, αρχής γενομένης από το πρώτο παιχνίδι με την ομάδα του Γιαννίκη και την ήττα με 2-1, παρά το προβάδισμα.
Ο Λάζλο Μπόλονι επέλεξε να προχωρήσει σε πολλές αλλαγές και δίνοντας την ευκαιρία σε Καρλίτος, Χατζηγιοβάνη, Βιγιαφάνιες και Χατζηθεοδωρίδη. Το πλάνο αυτό απέτυχε παταγωδώς και η πρόκριση κρίθηκε σε ένα δεκάλεπτο.
Το πιο αστείο της υπόθεσης είναι ότι μετά τη νίκη επί των “ερυθρολεύκων”, οι παίκτες των “πρασίνων” είχαν ζητήσει επιτακτικά πριμ από τον Αλαφούζο. Αυτό φαντάζομαι το έχουν ξεχάσει ήδη.
Εγώ προτιμώ να ρίξω την ευθύνη στους παίκτες παρά τον προπονητή. Πρέπει και να σταματήσει κάποτε αυτό. Δεν παίζει αυτός ποδόσφαιρο, δεν μαρκάρει. Οι ποδοσφαιριστές είναι που το κάνουν αυτό. Ή μάλλον δεν το έκαναν σήμερα.
Από ποιον να πρωτοξεκινήσεις… Ο Χατζηθεοδωρίδης θεωρείται ταλέντο. ΓΙΑΤΙ; Τι είναι αυτό που έχει κάνει και τον θεωρούμε επένδυση για το μέλλον. Ακόμα ένα ελληνόπουλο που είναι πολύ χαμηλής ποιότητας και χίλιες φορές να έπαιζε ο Χουάνκαρ.
Να πάμε και στον Χατζηγιοβάνη. Τον μελλοντικό αρχηγό αυτής της ομάδας. Να γελάσουμε τώρα ή μετά; Ένας παίκτης που δεν προσφέρει απολύτως τίποτα και αρκείται σε ανούσιες ατομικές ενέργειες. Είναι ο εκτελεστής των στημένων φάσεων και δεν μπορεί να βγάλει μία καλή σέντρα.
Θέλω πραγματικά να δω τα στατιστικά και πόσα από τα γεμίσματα του βρήκαν συμπαίκτη. Δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζει να φοράει αυτή την βαριά φανέλα και να θεωρείται ένα από τα καλύτερα ελληνόπουλα.
Ο Καρλίτος φάνταζε ως ένας παίκτης που το έχει το γκολ, αλλά που! Άλλα ενενήντα λεπτά να του έδινες, γκολ δεν πρόκειται να έβαζε. Περνούσε η μπάλα από μπροστά του και δεν έκανε κίνηση να μπει στην φάση. Άφαντος, μέχρι να βγει αλλαγή.
Άλλος ένας που ήρθε με περγαμηνές και με σκοπό να βοηθήσει ο Βιγιαφάνιες. Επτά μήνες μετά, δεν μπορώ να καταλάβω σε τι ακριβώς βοηθάει. Επίσης άφαντος για όσο αγωνίστηκε, δικαιώνει τον Μπόλονι που δεν τον εμπιστεύεται και δεν τον χρησιμοποιεί. Μπάλα δεν μπορεί να κρατήσει, πάσα-κλειδί δεν μπορεί να βγάλει. Επιθετικό χαφ είναι, αν δεν μπορεί να τα κάνει αυτά, ας σταματήσει το άθλημα.
Τα λάθη του τα έκανε ο Ρουμάνος τεχνικός και σίγουρα το ποδόσφαιρο του, ή μάλλον το αντί-ποδόσφαιρο, δεν θα αποδίδει πάντα, αλλά δεν είναι μάγος. Δεν θα μετατρέψει ξαφνικά σε παίκτες τους προαναφερθέντες. Ούτε με ένα ραβδί θα βάζει την μπάλα στο δίχτυα.
Στο γήπεδο παίζουν οι ποδοσφαιριστές. Και είναι ευθύνη τους να ελέγξουν τον ρυθμό. Είναι ευθύνη τους να κάνουν τα ουσιώδη και να αποφύγουν τα εύκολα γκολ. Ότι δεν έγινε στο πρώτο δεκάλεπτο της Λεωφόρου.
Σίγουρα φέρει ευθύνη στον τρόπο που μπήκε η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, ή μάλλον δεν μπήκε. Φέρει ευθύνη και για τις επιλογές του. Αλλά όσο παίζουν στον Παναθηναϊκό παίκτες όπως ο Χατζηγιοβάνης και ο Βιγιαφάνιες, μην περιμένετε Ευρώπη και τρόπαια. Απέχουμε πολύ ακόμα από αυτά.
Ακόμα μία χρονιά πήγε στράφι και δεν βλέπω πως αυτό το σύνολο θα βρει την ψυχολογία να κάνει το 2/2 στις εναπομείναντες αγωνιστικές (μέσα και τον ΠΑΟΚ) και να καταφέρει να ανατρέψει την κατάσταση στα πλέι οφ και να τερματίσει στην πρώτη τετράδα.
Αν το κάνει, χαλάλι το Κύπελλο. Αλλά επειδή μάλλον δεν θα γίνει, καλύτερα να ξεκινήσει ο σχεδιασμός της νέας σεζόν. Το θέμα είναι τι πόροι θα δοθούν και εάν η διοίκηση θα εμπιστευθεί τον Μπόλονι. Έδειξε πως έχει γνωριμίες για να φέρει παίκτες που θα βοηθήσουν, όπως έχουν πράξει Ενγκμπακοτό, Σανκαρέ και Νιάς.
Όπως έγραψα και στο κείμενο του αγώνα, άλλη μία μαύρη σελίδα γράφτηκε σε ένα χρυσό βιβλίο αυτού του ιστορικού συλλόγου. Το κάζο αποφεύχθηκε πέρσι κόντρα στον ίδιο αντίπαλο και τότε η πρόκριση είχε πανηγυριστεί δεόντως. Μέσα σε αυτούς και εγώ.
Αλλά η μοίρα δεν αποφεύγεται και ήρθε η ίδια ομάδα να πάρει εκδίκηση. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Γιαννίκη για την ομάδα που έχει φτιάξει και το ποδόσφαιρο που παίζει. Δεν φοβάται, δεν κλείνεται πίσω αλλά μπαίνει στο γήπεδο για να νικήσει, κόντρα σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
Δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να πούμε κάτι παραπάνω για την αναμέτρηση. Δεν γίναμε σοφότεροι και αποδείχθηκε πως το πρόβλημα είναι ριζικό. Ξεκινάνε και τελειώνουν από έναν άνθρωπο. Από τότε που ανέλαβε, ο Παναθηναϊκός αντί να ορθοποδήσει συνεχίζει να γίνεται όλο και πιο μικρή ομάδα.
Καταντάει κουραστικό να γράφουμε καταθλιπτικά μπλογκ και σίγουρα δεν θα είναι το τελευταίο. Ας γίνει το θαύμα, ας πατηθεί ένα μαγικό κουμπί και να δούμε μία άλλη ομάδα στην συνέχεια, για την πολυπόθητη επιστροφή στην Ευρώπη. Εκεί που ο Παναθηναϊκός αξίζει να βρίσκεται.
