H αλήθεια ειναι πως σας έχω συνηθίσει να γράφω για τα ματς των δυο αιωνίων στη Euroleague την ίδια νύχτα ή την επόμενη μέρα με φρέσκο κεφάλι.

Χθες είχα τόση ξενέρα μέσα μου, που είπα άστο καλύτερα να το αργήσω, γιατί αυτά που συμβαίνουν είναι αστείο, γελοία κι εκτός πραγματικότητας. Έχοντας τύχη να συναναστρέφομαι μ’αρκετούς αθλητές σας λέω ξέκαθαρα πως αυτό που δήλωσε ο Γιώργος Πρίντεζης, ότι κανείς αθλητής δεν εκβιάζει καταστάσεις για την εθνική ομάδα, ισχύει στον απόλυτο βαθμό.

Για να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα προβλήματα. Δεν θα πω κάτι για τον Κόνιαρη, που τον κοροιδεύουν άπαντες στα social media. Μιλάμε για ένα παιδί 22 ετών, που τώρα φτιάχνει την καριέρα του και φυσικά επιθυμεί να παίξει στην Εθνική Ανδρών. H ελληνική κοινωνία κακώς έχει μάθει να κράζει ασύστολα, να κριτικάρει και να βγάζει κόκκινες κάρτες, χωρίς να γνωρίζει.

Για τους δύο παλιούς τι να γράψουμε. Οι Πρίντεζης και Παπανικολάου αγαπάνε σε υπερθετικό βαθμό το εθνόσημο και πολλές φορές έχουν εκφράσει τη δίψα τους να παίξουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αμφότεροι μίλησαν με τον Πιτίνο, ήταν ευχαριστημένοι από αυτά που άκουσαν. Σημειωτέον η ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν είδε με καλό μάτι αυτή τη συνάντηση, όμως οι δύο ηγέτες πήγαν, γιατί αγαπούν την “επίσημη αγαπημένη”.

Τώρα αυτή η επιστολή δεν ξέρω 100% τον λόγο που βγήκε δημόσια όμως παρακολουθώντας ότι συνέβη χθες στο ΣΕΦ, κατανοούσα πως οι Έλληνες διεθνείς του Ολυμπιακού πιέζονται πολύ από την τοξικότητα του ελληνικού μπάσκετ. Μιλάμε για ανθρώπους, όχι για ρομπότ. Είναι δυνατόν να μπαίνουν και ν’απολογούνται στον καθένα, για το αν θα παίξουν στην ομάδα της χώρας τους; Ελλάς το μεγαλείο σου….

Για να το κλείσω αυτό το κεφάλαιο πιστεύω ακράδαντα πως ο Ρικ Πιτίνο και οι τρεις παίκτες, θα τα βρουν. Το θέμα είναι τι θα γίνει με τους δύο αιώνιους, που αγωνιστικά ανεβαίνουν όσο περνάει ο καιρός, όμως έξω από το παρκέ δεν βάζουν νερό στο κρασί τους. Ελπίζω να μην συμβεί τίποτα το περίεργο στο επερχόμενο ματς της Euroleague, γιατί η ατμόσφαιρα είναι τουλάχιστον ηλεκτρισμένη.

Vintage Ολυμπιακός

mini-movieΑς επιστρέψουμε στ’αμιγώς μπασκετικά, τα οποία μας χαρίζουν όλο χαρές το τελευταίο διάστημα

Ο Ολυμπιακός έκανε επίδειξη δύναμης ενάντια στην Αρμάνι Μιλάνο. Ο Έτορε Μεσίνα τα περίμενε όλα από τον Σέρχι Ροντρίγκεζ, όμως η πίεση των Κόνιαρη και Τσέρι τον κούρασε και στο τέλος τον έβγαλε εκτός παιχνιδιού. Ο Κεστούτις Κεμζούρα ορθά δε χρησιμοποίησε σε μεγάλο βαθμό τον Πάντερ κι έδωσε χρόνο στους Έλληνες χθες το βράδυ. Η μαγική τριάδα των Σπανούλη, Πρίντεζη και Παπανικολάου έκανε θραύση, μαζί με τον κορυφαίο σέντερ της Euroleague Νίκολα Μιλουτίνοφ.

Ο Σέρβος όταν είναι στα καλά του κυριολεκτικά δεν έχει αντίπαλο. Ο Ταρζέφσκι δεν μπορούσε καν να τον στπρώξει, ενώ ο Μπιλίνγκα τον κοίταζε και φοβόταν. Βάλτε στην εξίσωση και τον sniper Πολ, που έχει εξελιχθεί σε μεγάλο δολοφόνο από την περιφέρεια και θα δείτε τον λόγο της άνετης νίκης των Πειραιωτών, επί ενός συνόλου, που τώρα νιώθει την πίεση της Euroleague.

Εγώ θέλω να σταθώ στην άμυνα του Ολυμπιακού. Τέτοιο πάθος και σβελτάδα είχα να δω από την εποχή του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Το μάτι γυάλιζε, οι Ιταλοί ώρες-ώρες  δεν είχαν τι να κάνουν τη μπάλα και την πέταγαν στο καλάθι. Το ρεκόρ 5-6 αφήνει την πόρτα της οχτάδας ορθάνοιχτη και τώρα θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο ερυθρόλευκος άσος. Κόντρα σε Παναθηναϊκό και Ρεάλ Μαδρίτης, μία νίκη έστω θα είναι χρυσάφι…