Στην σύγχρονη ιστορία ολόκληρες δεκαετίες μην είναι και σχεδόν αιώνες έχουν χαρακτηριστεί πολλές φορές από ένα κίνημα πνευματικό. Ε είναι σχεδόν ξεκάθαρο ότι η εποχή που διανύουμε ο ιστορικός του μέλλοντος θα την χαρακτηρίσει ως εποχή γκρίνιας ή «ξερολίασης». (Ναι ξέρω ότι δεν υπάρχει αυτή η λέξη αλλά την άλλη που μου έρχεται στο μυαλό δεν δύναμαι να την χρησιμοποιήσω γιατί στον γραπτό λόγο δεν υπάρχει και το «μπιπ»).
Κάπως έτσι λοιπόν οι οπαδοί-προπονητές-δημοσιογράφοι-παράγοντες του καναπέ στην αρχή του καλοκαιριού γράφουν ότι είναι αδιανόητο ο Παναθηναϊκός να ανανεώνει τον Ντένμον και μόλις αυτός φεύγει πως είναι αδιανόητο ο Παναθηναϊκός να τον αφήνει να φύγει μιας και τον έχει ανάγκη.
Ο Λάσμε είναι η μεταγραφή της σεζόν αρχικά, στη συνέχεια όμως είναι πολύ μεγάλος. Ο Λάνκφορντ είναι επιτέλους ένας παίκτης με ηγετικά χαρακτηριστικά που έλειπε από τον Παναθηναϊκό αλλά στη συνέχεια είναι βετεράνος. Ο Παπαπέτρου είναι Έλληνας και στην αρχή και στο τέλος, οπότε έχει όλα τα χαρακτηριστικά που αρχικά είναι καλά και στη συνέχεια άσχημα. Ο Παπαγιάννης τα δικά του, ο Λοτζέσκι κακώς δεν ανανέωνε τόσο καιρό, αλλά κακώς ανανέωσε τώρα και στην επιτομή όλης αυτής της παράνοιας. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει ένα τεσσάρι που να σουτάρει καλά, αλλά κακώς πήρε τον Τόμας που έχει μόνο σουτ.
Ε εντάξει… η επιστήμη σε αυτή τη χώρα σηκώνει τα χέρια ψηλά. Αν πραγματικά κρατήσει κανείς αρχείο με το τι μπαρουφολογία βγαίνει σε κοινή θέα στα social media, θα χάσει την μπάλα.
Αυτή η αυτοαναίρεση μόνο και μόνο για να γκρινιάξει ο Έλληνας οπαδός που ξέρει καλύτερα από όλους μας. Είναι δείγμα της φυλής μας αυτές τις μέρες και απορώ πραγματικά με το κουράγιο κάποιον παικτών που απαντάνε κιόλας σε κάθε λογής πικραμένο.
Έχουμε ξεφύγει από το μέτρο του διαλόγου και φτάσαμε σε αυτό του μόνιμου αντίλογου, ακόμα και αν αυτός αναιρεί τα δικά μας λεγόμενα. Προσωπικά χαίρομαι που η όποια προπονητική εμπειρία έχω, με έχει κάνει να σκέφτομαι επιτέλους διαφορετικά. Πάνω σε αυτό θα πω ότι ο Παναθηναϊκός είναι σαφώς καλύτερος φέτος από ότι πέρυσι, τώρα που ξεκινάει η σεζόν.
Θα μπορούσα να βάλω μία τελεία εδώ και να γίνω και εγώ σαν αυτούς που γράφουν κάτι απλά για να πάνε κόντρα. Προτιμώ όμως να υποστηρίξω το παραπάνω. Στην αφετηρία τους οι πράσινοι, διόρθωσαν πολλά που τους κόστισαν πέρυσι. Και είναι στο χέρι του Πασκουάλ, αλλά και των ίδιων των παικτών να κάνουν το κάτι παραπάνω.
Η σύγκριση νομίζω ότι μιλάει από μόνη της.
Ο Παναθηναϊκός στην θέση των Ντένμον και Τζέιμς επέλεξε να πάρει τον Κιθ Λάνγκφορντ. Για τον Ντένμον που ο ρόλος του θα ήταν συμπληρωματικός είναι σημαντικό το ότι ο Παναθηναϊκός τον επιβράβευσε για την στάση του. Αφότου έμεινε εκτός ρόστερ πέρυσι, από την άλλη ξεφορτώθηκε ένα συμβόλαιο ρολίστα που θα τον βοηθούσε σπάνια και θα άφηνε πιο πίσω και το Νίκο Παππά, που είναι παίκτης ψυχολογίας.
Ο Λάνγκφορντ από την άλλη μπορεί να μην έχει κάνει τις σεζόν του Τζέιμς. Αλλά είναι σταθερός παίκτης, έμπειρος, που δεν κρατάει τόση πολύ ώρα την μπάλα στα χέρια του. Κάτι που έκανε ο Τζέιμς και χαλούσε το παιχνίδι των πρασίνων.
Η μεταγραφή του Παπαπέτρου έναντι στον Ρίβερς είναι προϊόν του μόνιμου ντεφορμαρίσματος του Αμερικανού στο τέλος, μαζί με την σωστή τάση για ελληνοποίηση. Οι δυο τους διαφέρουν και στο ποια θέση θα μπορούν να βοηθήσουν εκτός από αυτή του σμολ φόργουορντ. Ο Παπαπέτρου είναι παίκτης που πάει πολύ εύκολα στο «4», σε αντίθεση με τον Ρίβερς.
Ο Πασκουάλ γενικά καταλήγει σε σχήματα με τριάρια που μπορούν να παίξουν και ως τέσσερα, για να κάνει πιο πολύπλοκο του σκάουτινγκ των αντιπάλων του. Στο ίδιο επίπεδο εξάλλου είναι και ο Θανάσης Αντετοκούμπο.
Ο Παναθηναϊκός κοινώς, από μία πρώτη ανάγνωση του ρόστερ, θα πηγαίνει σε σχήματα με χαμηλά 4άρια. Έτσι ώστε ν’ ανοίγει περισσότερο διαδρόμους για τον Καλάθη και χώρους για τους Λάνγκφορντ και Παππά. Αλλά με παίκτες που μπορούν να παίξουν άμυνα στο ποστ ψηλότερους του.
Για αυτό επέλεξε ο Πασκουάλ και έναν παίκτη που είχε στην Μπαρτσελόνα, όπως είναι ο Τόμας. Από την πράσινη εξίσωση έλειπε ένας σουτέρ και ο Τομας κάνει αυτό ακριβώς το πράγμα.
Σίνγκλετον δεν είναι, αλλά ο Αμερικανός με το μικρό πρόβλημα στο πόδι που δεν τον άφηνε φέτος να είναι αμυντικά καλός. Δεν έκανε την δεύτερη χρονιά με τους πράσινους, ότι έκανε στην πρώτη. Ο Τόμας από την άλλη, έρχεται σε μία ομάδα που έχει μεγάλους στόχους και ξέρει και τον προπονητή του καλά.
Τα χαμηλά 4άρια θα δώσουν περισσότερη ώρα για ξεκούραση στον Γκιστ. Κυρίως σε μία front line που έχει και καλά πόδια και δυνατά κορμιά. Ο Γκιστ εξάλλου, φαίνεται ότι είναι αρκετά κουρασμένος. Δεν θα είναι ανάγκη πλέον ούτε να καταπονείται στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ούτε να πρέπει να τα βάζει με όλα τα θηρία στο ποστ που παίζουν σαν πεντάρια.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι Λάσμε και Παπαγιάννης, ολοκληρώνουν μία γραμμή ψηλών. Αυτή φέτος θα μπορεί να μαρκάρει τα αντίστοιχα καλά πεντάρια στις υπόλοιπες ομάδες. Προσθέστε και το έξτρα κίνητρο που έχουν αρκετοί ώστε να διακριθούν. Θα καταλάβετε ότι οι κινήσεις του Παναθηναϊκού ήταν σωστές και έξυπνες. Σε ιντριγκάρουν…
Ο Παναθηναϊκός φέτος λοιπόν σε διαφορά με πέρυσι, έχει πιο αγωνιστικά 4άρια. Μπορεί να είναι πιο κοντά αλλά μπορούν να παίξουν παντού αλλαγές στην άμυνα. Έχει έναν παίκτη στα γκαρντ που δεν καταχράζεται την μπάλα, όπως έκανε ο προκάτοχος του.
Έχει ισχυρό ελληνικό κόρμο, που είναι κάτι πολύ σημαντικό και στους ψηλούς. Επιτέλους φέτος, υπάρχει παίκτης ή μήπως και παίκτες που να μπορούν να τους ματσάρουν.
Για όλα τα παραπάνω, ας είμαστε ψύχραιμοι. Είναι περίοδος διακοπών. Αν βρείτε κάποιον να ποστάρει συνεχώς αρλούμπες, σκεφτείτε με καθαρό μυαλό και ψύχραιμα κάντε τον μπλοκ!
Καλά μπάνια, χωρίς γκρίνια…
