Ο Παναθηναϊκός έβγαλε ξανά ψυχή και σθένος, ήταν ξανά αποτελεσματικός και επικράτησε του ΠΑΟΚ, μένοντας ζωντανός στην ευρωπαϊκή έξοδο μέσω των πλέι οφ.

Η διοίκηση των “πρασίνων” έπραξε σωστά και δεν απομάκρυνε τον Μπόλονι, παρ’ ότι πρέπει να γίνει. Γιατί πολύ απλά, τα αποτελέσματα τα παίρνει στα ντέρμπι και όχι στα υπόλοιπα. Και τα πλέι οφ είναι γεμάτα από αυτά.

Φυσικά, κάποιες φορές δεν θα μπορεί να σκοράρει στην πρώτη του τελική, αφού έχει συμπληρωθεί το μισάωρο, κάθε φορά, αλλά έμεινε μια δεκάδα αγώνων. Αν είσαι τυχερός, θα το βρεις το γκολ και τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει η άμυνα.

Μέλλον στον Παναθηναϊκό ο Ρουμάνος τεχνικός δεν έχει με τις ιδέες και τα θέλω του. Το ποδόσφαιρο είναι παρωχημένο και μας στενοχωρεί να το βλέπουμε, θυμίζοντας Μουρίνιο στα καλά του.

Αλλά αυτή η εικόνα τον κρατάει στο -2 από την 4η θέση, όταν με την απομάκρυνση του Πογιάτος, όλοι συζήταγαν για μία χαμένη χρονιά και ευκαιρία για επιστροφή στην Ευρώπη.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν ίδιο με τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο ίδιο γήπεδο, ήταν ίδιο στη νίκη επί της ΑΕΚ όταν έπαιζε ακόμα στο ΟΑΚΑ και γενικά το έχουμε δει πολλές φορές.

Στα περισσότερα παιχνίδι επί Μπόλονι, υπάρχουν διαστήματα τριάντα και σαράντα λεπτών όπου οι παίκτες δεν φτάνουν σε τελική. Έτσι έγινε και στο πρώτο μισάωρο. Βοήθησε και ότι ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ νωχελικός και είχε τα δικά του προβλήματα.

Να παραδεχθούμε εδώ τον Χατζηγιοβάνη, που τον έχουμε κράξει πολλές φορές, όμως η σέντρα του ήταν διαβήτης. Δεν θυμάμαι και πολλές την φετινή σεζόν. Ακόμα καλύτερη η κεφαλιά του Μακέντα και γενικά η συμπεριφορά του στην φάση, κόντρα σε έναν τρομερό αμυντικό, τον Ίνγκασον, και πάνω απ’ όλα δυνατό.

Ήταν ένα γκολ στο ιδανικό σημείο, λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου που άλλαξε άρδην τις ισορροπίες. Το περίεργο ήταν η εικόνα του “Τριφυλλιού” στο δεύτερο. Πήρε μπάλα, την κράτησε και κυριάρχησε για μεγάλο κομμάτι του 45λεπτου.

Το πρώτο μέρος τελείωσε με μία τελική των γηπεδούχων (το γκολ), ενώ στο δεύτερο μέτρησαν τέσσερις και ενώ είχαν υπέρ τους την κατοχή με 58%. Δεν νομίζω πως αν γυρίσουμε στα προηγούμενα ντέρμπι, θα δούμε παρόμοια εικόνα.

Ίσως και να έμαθε ο Μπόλονι από τα προηγούμενα στραβοπατήματα. Το θέμα είναι ότι ήρθε το δεύτερο γκολ στο τέλος και παρά την άμεση μείωση του Κρμέντσικ, η νίκη δεν απειλήθηκε.

Και οι δύο είχαν ανάγκη το αποτέλεσμα, λίγο παραπάνω ο Παναθηναϊκός που αν έχανε, χανόταν. Εάν πήγαινε με ένα -8 στα πλέι οφ από ΠΑΟΚ και -6 από την ΑΕΚ, θα το έλεγες και καταδικαστικό.

Καλό αποτέλεσμα και για το ίδιο το πρωτάθλημα, καθώς υπάρχει μία έξτρα ομάδα που απειλεί να εισχωρήσει στην τετράδα και να βγάλει εκτός αυτής κάποιον. Όπως φαίνεται, ο Άρης θα είναι σίγουρα, αλλά έτσι όπως τα έκανε η ΑΕΚ, τα πράγματα έμπλεξαν.

Για να μιλήσουμε λίγο και για τον “Δικέφαλο”, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και όχι μόνο βάση αποτελεσμάτων, αλλά και εμφανίσεων. Μπορεί να μην ήταν χειρότερος, αλλά δεν απείλησε ουσιαστικά ποτέ τον Διούδη και έμεινε με την ανούσια κατοχή.

Όπως και με τον Άρη, χρειάστηκε να βρεθεί πίσω με δύο γκολ για να φτιάξει κλασσικές φάσεις και το βρήκε το ένα γκολ. Όμως δεν μπόρεσε πάλι να σώσει το αποτέλεσμα στο τελευταίο πεντάλεπτο, γιατί δεν μπορεί να γίνεται κάθε φορά.

Θα είναι σίγουρα ντροπιαστικό για αυτή την ομάδα με αυτό το μπάτζετ να μείνει εκτός Ευρώπης από Άρη, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Όσα χρήματα εξοικονομήθηκαν στη φετινή σεζόν, θα πάνε στράφι την επόμενη.

Θα είναι, γενικά, μία καταστροφή η μη έξοδος στην Ευρώπη και πρέπει όλοι να βρεθούν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους και να βρεθεί η λύση, για να σωθεί ότι σώζεται.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πλέι οφ απέκτησαν νέο ενδιαφέρον και με την ήττα της ΑΕΚ, ενώ μόνο ο Αστέρας Τρίπολης το χάλασε που ηττήθηκε. Έχουμε να χορτάσουμε μπάλα για δέκα αγωνιστικές γεμάτες ντέρμπι, ας ελπίσουμε να είναι και καλή μπάλα.

ΥΓ. Και ο Βιγιαφάνιες και ο Χατζηγιοβάνης ήταν επιτέλους θετικοί. Ο Παναθηναϊκός τους χρειάζεται, αλλά τον χρειάζονται και αυτοί.

ΥΓ1. Έχει περάσει τα πάνδεινα ο Μακέντα έχοντας βρεθεί στην εξέδρα λόγω και της συμπεριφοράς του, παραμένει όμως ένας επιθετικός που το γκολ θα στο κάνει.

ΥΓ2. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλει ο Γκαρσία από τους παίκτες του. Μοιάζουν χαμένοι, όπως και αυτός. Πρέπει να γυρίσει τον διακόπτη, για να μην τελειώσει πρόωρα η πρώτη του επαγγελματική δουλειά. Όση αγάπη και αν του έχουν διοίκηση και φίλαθλοι, άλλο τόσο μίσος θα του έχουν αν μείνουν εκτός Ευρώπης.