Ο Παναθηναϊκός έκανε την κορυφαία του φετινή εμφάνιση στη Euroleague, όμως για ένα ριμπάουντ, κυριολεκτικά πέταξε στα σκουπίδια, ένα διπλό (;), που θα άκουγε όλη η Γηραιά Ηπειρος. Η Μπαρτσελόνα με όπλο την μεγαλύτερη εμπειρία της και τα χιλιόμετρα των παικτών της, πήρε το ροζ φύλο αγώνα κι έκανε το 2/2 στη διαβολοβδομάδα.
Ο Γιώργος Βόβορας είχε διαβάσει άριστα το παιχνίδι, έπαιξε με το μυαλό των μπλαουγκράνα, τους κούρασε, τους μπέρδεψε, όμως είναι αδύνατο να μάθει στους άπειρους παίκτες του, τι να κάνουν στις λεγόμενες ειδικές καταστάσεις. Ο Μάρκους Φόστερ ήταν εκπληκτικός και κυριολεκτικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους χρυσοποίκιλτους αστέρες, που αγωνίζονται στην ίδια θέση μ’εκείνον. Μα θα μου πείτε, ύστερα από τρεις αγώνες καταθέτεις κάτι τέτοιο; Ναι θα ρισκάρω με τον Αμερικανό, αφού μου δείχνει πως δεν φοβάται να πάρει δύσκολα σουτ, είναι αξιόπιστος αμυντικός κι αυτά που του λείπουν είναι παραστάσεις.
Επιπλέον εντυπωσιάζομαι από την μαχητικότητα του Κωνταντίνου Μήτολου, ο οποίος παίζει μ’άλλον αέρα, μ’άλλη αυτοπεποίθηση τη φετινή αγωνιστική περίοδο. Ο Έλληνας ψηλός γράπωσε 12 ριμπάουντ, τα έβαλε με όλους και με όλα, μη έχοντας βοήθεια από τους σοφτ Παπαγιάννη και Όγκαστ.
Θέλω να γράψω πολλά μπράβο στον Λεωνίδα Κασελάκη, όχι για τις τρεις βολές, που έβαλε κι έστειλε το ματς στην παράταση. Ο 30χρονος φόργουορντ που πολλοί δεν πίστευαν, πως αξιζει να φοράει την πράσινη φανέλα, νομίζω σήμερα κατάπιαν τη γλώσσα τους. Αυτό το παιδί έχει δουλέψει πολύ και του αξίζει εδώ που βρίσκεται. Μακάρι να συνεχίσει έτσι γιατί ο Παναθηναϊκός τον χρειάζεται.
Ο Παναθηναϊκός έχασε τεράστια ευκαιρία, όμως η απειρία προπονητή (λάθος ν’αφήσει τον Παπαπέτρου στο παρκέ με τέσσερα φάουλ, ενώ το ματς ήθελε για να ολοκληρωθεί πέντε λεπτά) και παικτών, ήταν τροχοπέδη για το διπλό. Νομίζω πως αυτή η ήττα, θα κάνουν πολλούς να ωριμάσουν, να τα βάλουν με τον εαυτό τους και να γίνουν πιο σκληροί. Ο Γιώργος Παπαγιάννης ΟΦΕΙΛΕΙ να γίνει αυστηρός με τον εαυτό του κι επιτέλους ν’αναλάβει τις ευθύνες του. Δεν νοείται να μην γνωρίζει ψηλός, πως όποτε παίρνει ριμπάουντ, απαγορεύεται να ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ τα χέρια του. Ίσως αυτή ή απερισκεψία του Big Papa, που οδήγησε στο κλέψιμο του Καλάθη στο τέλος της κανονικής διάρκειας, να ήταν όλο το παιχνίδι. Επιτέλους το πάθημα ας του γίνει μάθημα. Ο Παναθηναϊκός περιμένει πολλά από εκείνον, όμως ακόμα βρίσκεται στο περίμενε…
Το τριφύλλι πιστεύω πως χρειάζεται απαραίτητα έναν καθαρόαιμο πόιντ γκαρντ, για να μετατραπεί σε κανονική ομάδα με αρχή, μέση και τέλος. Έχει ποιότητα, τσαγανό και θέληση, όμως χρειάζεται κουμανταδόρο χθες. Αυτά για την ώρα τα υπόλοιπα θα τα πούμε, ύστερα από την αναμέτρηση με την σπουδαία Φενερμπαχτσέ.
ΥΓ. Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος ήταν συγκινητικός σ’άμυνα κι επίθεση. Ο Κουβανός με λίγες προπονήσεις, απέδειξε πως είαι βασικό γρανάζι της πράσινης μηχανής.
ΥΓ2. Ο Νεμάνια Νέντοβιτς, άργησε να βρει ρυθμό. Όταν το έκανε, ανέβασε τον ΠΑΟ ένα επίπεδο. Το προπονητικό σταφ ας του βάλει λίγα χαλινάρια, γιατί δεν νοείται σε κάθε ματς να παίρνει σουτ από τα δέκα μέτρα.
ΥΓ3. Ο Νικ Καλάθης, ευστόχησε σε τέσσερα τρίποντα, ενάντια στην πρώην ομάδα του. Ρε Νικ βάλτα σ’άλλο παιχνίδι for all time’s sake.
ΥΓ4 Ο Ζακ Όγκαστ δεν είναι παίκτης Euroleague. Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Για τον Άαρον Ουάιτ τι να πρωτογράψεις. Μηδέν οξέα και μηδέν λιπαρά.
