Δεν χρειάζεται να είσαι ιδιοφυΐα για να κατανοήσεις τον τίτλο του σημερινού κειμένου. Ο Ολυμπιακός παραμένει για τρίτη συνεχόμενη βδομάδα στην κορυφή της Euroleague με ρεκόρ 16-7, ενώ ο Παναθηναϊκός με ρεκόρ 8-15 φαίνεται πως θα παλέψει για τρίτη συνεχόμενη σεζόν, για να μην τερματίσει τελευταίος στη βαθμολογία.

Δεν επιθυμώ να γράψω πολλά πράγματα για το τριφύλλι, αφού είναι φανερό πως προπονητής και παίκτες, κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση. Ο Παναθηναϊκός υπηρετεί ένα μπάσκετ λες και δεν κάνει προπονήσεις και μαζεύονται δώδεκα παίκτες να παίξουν επίσημο παιχνίδι. Μηδενική προπονητική κατεύθυνση, σουτ εκτός λογικής και οι αθλητές αγωνίζονται με βάση την ατομική τους ποιότητα. Ο Ράντονιτς είναι φανερό πως δεν εμπνέει την ομάδα, ο ίδιος μοιάζει πελαγωμένος και ξενερωμένος κι είναι φανερό πως άπαντες περιμένουν το Κύπελλο για να δουν αν θα βγάλει ο Σέρβος coach τη σεζόν στην Ελλάδα ή θα επιστρέψει στο Βελιγράδι μια ώρα αρχύτερα. Βέβαια η πράσινη διοίκηση ναι μεν βοηθάει με διορθωτικές κινήσεις, όμως το οικοδόμημα είναι μπερδεμένο χωρίς καμία κατεύθυνση. Χωρίς να θίξω τους νέους παίκτες, κανένας Τόμας ή Αγραβάνης, δεν θα βάλει αρχές σε άμυνα κι επίθεση στον ΠΑΟ.

Πάμε και στον νικητή της βραδιάς Ολυμπιακό, που έπνιξε την Αναντολού Εφές στις αμυντικές του δαγκάνες και συνεχίζει να μαγεύει όλη την Ευρώπη. Το 76-70 επί της πρωταθλήτριας Ευρώπης, συνιστά ένα τεράστιο αποτέλεσμα και το 2/2 επί των πλούσιων τουρκικών συλλόγων λέει πολλά. Οι πρωταθλητές Ελλάδος δεν ξέρω αν θα κατακτήσουν τη Euroleague, όμως μέχρι τώρα παίζουν το κορυφαίο μπάσκετ της Γηραιάς Ηπείρου, χωρίς καμία δόση υπερβολής.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα απέδειξε σε αυτή τη διαβολοβδομάδα, πως έχει χίλιους κι ένα τρόπους, για να κερδίσει τον οποιονδήποτε. Έβαλε 93 στη χρυσοποίκιλτη Φενερμπαχτσέ, ενώ έδειρε την πρωταθλήτρια Ευρώπης και την ανάγκασε να μείνει εκτός οχτάδας και ν’ αγωνιά για την τύχη της στη διοργάνωση. Ο Ολυμπιακός έχει τεράστιο ρόστερ, έχει προπονητική πινελιά στο έπακρο κι είναι 100 ομάδα του Μπαρτζώκα. Αν με το καλό ταξιδέψει ο Ολυμπιακός στο Κάουνας για το Final Four, το δεύτερο συνεχόμενο και τρίτο βραβείο του κορυφαίου προπονητή της Euroleague είναι δεδομένο. Δεν θέλω να γράψω περισσότερα, αφού το πάθος είναι εκεί, οι παίκτες όσο κι αν αγωνιστούν είναι πιστοί στο πλάνο (ο Μπολομπόι κέρασε τάπα τον κορυφαίο Μίτσιτς κι έδειξε έτοιμος για όλα), ενώ όλοι βάζουν το εγώ κάτω από το εμείς. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι από τις πιο όμορφες ιστορίες του ευρωπαϊκού μπάσκετ και οι φίλοι του μοιάζουν να το απολαμβάνουν κάθε βδομάδα.

ΥΓ. Η αγκαλιά του Μπαρτζώκα στον Μιχάλη Λούντζη και η αποθέωση για τον 25χρονο γκαρντ στα ερυθρόλευκα αποδυτήρια, εκπέμπει υγεία. Επιτέλους o Έλληνας άσος άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά, μεγάλωσε κι είναι στο χέρι του να γίνει απαραίτητος για τον Ολυμπιακό, αλλά και για την εθνική Ανδρών. Έχουμε γράψει πολλάκις πως η ατυχία ενός αθλητή (Σλούκας), μπορεί να γεννήσει έναν αυριανό παίκτη πρώτης γραμμής (Λούντζης) στο μπάσκετ. Οψόμεθα.

ΥΓ2. Το μοναδικό κέρδος για τον Παναθηναϊκό από τη Βιτόρια, ήταν ο Γιώργος Καλαϊτζάκης, που βελτιώνεται, μαθαίνει τι σημαίνει Ευρωλίγκα και ξεψαρώνει.