Να με συγχωρειτε για το αγοραίο του τίτλου, όμως δεν είναι δυνατόν μία ομάδα να δίνει στην αντίπαλό της 18 δεύτερες επιθέσεις. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την λαβωμένη Μακάμπι Τελ Αβίβ, γιατί παρουσιάστηκε soft, άνευρος και χωρίς επιθυμία για το διπλό. Αν εξαιρέσω τους Παπαπέτρου, Τόμας και λίγο τον Μήτογλου οι υπόλοιποι παίκτες, είχαν αποφασίσει να κερδίσουν ή να χάσουν από την επίθεση.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία φάση, όπου ο Παπαγιάννης έχασε τη μπάλα μέσα από τα χέρια του και ο Ρικ Πιτίνο κυριολεκτικά απηύδυσε. Ο Έλληνας σέντερ έχει δικαίωμα να είναι άστοχος και γενικά εκτός φόρμας, όμως είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να μην βάζει το σώμα του στη φωτιά. Δηλαδή τι περιμένει να τελειώσει η χρονιά; Είδατε με τι πάθος αγωνιζόταν ο Κουίνσι Έισι, που φέτος παίζει για πρώτη φορά στην καριέρα του στη Euroleague; Τα κουραξέφαλα πως οι Αμερικανοί από το ΝΒΑ θέλουν χρόνο, δεν ευσταθούν. Ναι αυτό πηγαίνει προς τον Γουέσλι Τζόνσον, που περιμένει τα playoff για να παίξει μπάσκετ. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει αδιάφορο ματς και ο Πιτίνο ας του τραβήξει λίγο τ’αφτί. Τα ίδια ισχύουν και για τον Γουάιλι, που οφείλει να παίζει και με το μυαλό του κι όχι με τ’ αθλητικά του προσόντα. Για να τελειώσω αυτό το σκέλος δεν χρειάζεται προπονητής για να παίξεις δυνατά και να κάνεις block out. Δεν είναι επιστήμη.
Ο Παναθηναϊκός απώλεσε διαφορά 18 πόντων πολύ εύκολα, δείγμα ότι η φετινή βερσιόν δεν είναι γαλουχημένη στον “πόλεμο”. Η Μακάμπι προς τιμήν της κατέθεσε όλα της όπλα στο παρκέ και παρά το περιορισμένο ροτέισον του “Σφαιρό”, έμοιαζε το σύνολο με την περισσότερη ενέργεια. Εννοείται πως και ο Ρικ Πιτίνο έχει ευθύνες. Ο Αμερικανός κόουτς επέμεινε υπερβολικά με τον Παπαγιάννη στο πέντε, σε τέτοιο ματς ο Βουγιούκας δεν έχει καν θέση (λόγω μη αθλητικότητας) και γενικότερα μοιάζει σαν ν’αφήνει την ομάδα του να παίζει στον αυτόματο. Καλό το post up με τον Τόμας, όμως άλλη ξεκάθαρη ιδέα στην επίθεση δεν υπήρξε. Το pick en roll με τον Καλάθη είχε διαβαστεί από τον Σφαιρόπουλο και φυσικά ο Φριντέτ δεν μπόρεσε να κάνει τα δικά του, αφού τα γρήγορα πόδια των γηπεδούχων, δεν τον άφησαν ν’αναπνεύσει.
Ο Παναθηναϊκός έχασε ένα παιχνίδι, που θα μπορούσε να του ανοίξει την πόρτα της πρώτης τετράδας. Στην πράξη αποδείχτηκε πως αυτό το σύνολο με τα συν και πλην του, έχει ως ταβάνι τις θέσεις 6-8. Απλά πράγματα, χωρίς καμία εμπάθεια σε παίκτες και προπονητή. Ο Πιτίνο είναι δάσκαλος, αλλά όχι θαυματοποιός κι ίσως πρέπει να πάρει και ψηλό, γιατί η σεζόν θα είναι τραυματική στους αιθέρες…
ΥΓ. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ολοένα και βελτιώνεται. Αμυντικά εξαφάνισε τον Καλάθη, ενώ αν βάλει το μυαλό του να δουλέψει λίγο παραπάνω θα εξελιχθεί σε elite guard στη Euroleague. Πολύτιμος για την εθνική ομάδα.
ΥΓ2. Ο Οθέλο Χάντερ είναι ψυχάρα κι από τους λίγους παίκτες, που παίζει συνέχεια πάνω από τις δυνατότητες του. Ο έμπειρος ψηλός τρώει ξύλο, δίνει περισσότερο κι είναι η επιτομή του value for money αθλητή.
ΥΓ3. Καλή η επίθεση, όμως αν ένα σύνολο δεν κάνει σωστά τα βασικά, τότε δεν δικαιούται να έχει υψηλές απαιτήσεις.
ΥΓ4. Ας τραβήξει κάποιος τ’αυτί του Γιώργου Παπαγιάννη. Να τον συνετίσει και να τον νευριάσει κιόλας. Χωρίς πάθος και φλόγα, μπάσκετ αξιώσεων δεν θα παίξει ποτέ του.
