Ο Παναθηναϊκός δεν απογείωσε το παιχνίδι του, στην αναμέτρηση με την Μπάγερ Μονάχου, όμως υπηρέτησε το πλάνο που τον βολεύει. Έβγαλε τεράστιο εγωϊσμό στα μετόπισθεν, ευστόχησε σε μεγάλα σουτ και στην οικονομία του παιχνίδιού, ήταν καλύτερος από τους Βαυαρούς.
Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος θύμισε τα περσινά του, καθώς αγωνίστηκε χοντρά λεπτά (33:33). σημείωσε δεκαπέντε πόντους, ενώ στην άμυνα κάλυπτε τρεις θέσεις. Ο Δημήτρης Πρίφτης ελέγχεται για τον μίνι παραγκωνισμό του Κουβανού άσου, που καλώς ή κακώς σ’αυτόν τον Παναθηναϊκό είναι απαραίτητος. Επιπλέον ο Λευτέρης Μαντζούκας αξίζει περισσότερο χρόνο συμμετοχής σε μία χαμένη χρονιά. Αν δεν πάρει εμπειρίες ένα 19χρονο παιδί, πότε θα πάρει ακριβώς; Κατανοώ πως ο εκάστοτε προπονητής αισθάνεται πίεση για το αποτέλεσμα, όμως στη Euroleague, δεν υπάρχει στόχος, εκτός από το γόητρο και την περηφάνια, που είναι πολύ σημαντικά για ένα κλαμπ με έξι αστέρια.
Ο Ντάριλ Μέικον ήταν εξαιρετικός επιθετικά, πολύ μυαλωμένος και φαίνεται πως το φροντιστήριο του Δημήτρη Διαμαντίδη έπιασε τόσο. Ο Αμερικανός τώρα μαθαίνει να πρωταγωνιστεί στη μεγάλη σκηνή της Euroleague κι είναι φυσιολογικό να έχει αυτά τα σκαμπανεβάσματα. Γενικότερα ο Παναθηναϊκός, που πέρασε μία βδομάδα δύσκολη, επέστρεψε στα βασικά του αθλήματος, που είναι η άμυνα, η αυταπάρνηση και η νοοτροπία refuse to lose. Ίσως είναι κομματάκι υπερβολικό αυτό που γράφουμε, όμως η πίεση ήταν τεράστια στις πλάτες αθλητών, που δεν έχουν συνηθίσει τον πρωταθλητισμό.
Ο Παναθηναϊκός ξεκόλλησε από την τελευταία θέση του βαθμολιγκού πίνακα, θα πιστέψει περισσότερο στις δυνάμεις του, ενώ θα έχει την ευχέρεια να δουλέψει στις αδυναμίες του, ενόψει του μεγάλου στόχου, που δεν είναι άλλος από το πρωτάθλημα.
ΥΓ. Για όσους το έχουν ξεχάσει ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται, χωρίς τον Ιωάννη Παπαπέτρου, εδώ και περίπου δύο μήνες. Μιλάμε για τεράστια απώλεια για μία ομάδα με εμφανείς αδυναμίες στο σκοράρισμα και στη δημιουργία.
ΥΓ2. Ο Τζέρεμι Έβανς μοιάζει να έχει χάσει το ενδιαφέρον του για το μπάσκετ και το μυαλό του είναι αλλού.
