Παναθηναϊκός και ΑΕΚ έφεραν το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα στη Λεωφόρο και οι ηθικοί νικητές του ντέρμπι αναδείχτηκαν οι Άρης, ΠΑΟΚ και ο Αστέρας Τρίπολης.
Ήταν ένα must win παιχνίδι και για τους δύο συλλόγους, όμως έκαναν τα αδύνατα δυνατά για ν’αποτύχουν. Κάκιστη η εικόνα γι’αμφότερες τις ομάδες, με τους Μπόλονι και Χιμένεθ να έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους.
Ας ξεκινήσουμε από το “Τριφύλλι”, που είναι και η ομάδα που ασχολούμαστε όλον τον χρόνο και θα κάνουμε focus πάνω της.
Η ενδεκάδα που παρέταξε ο Μπόλονι ήταν η αναμενόμενη, με τους αγαπημένους του Ιωαννίδη και Καμπετσή να συνθέτουν μαζί με τον νεοφερμένο Ενγκμπακοτό την επιθετική τριπλέτα.
Λίγα πράγματα και από τους τρεις, αφού είχαν ελάχιστες ευκαιρίες να αναδείξουν την ποιότητα τους, με βάση τον τρόπο παιχνιδιού του τριφυλλιού.
Δεδομένου πως η ομάδα της Τρίπολης έκανε την έκπληξη (όχι και τόσο) με θύμα τον ΠΑΟΚ, το τρίποντο ήταν επιβεβλημένο, όμως αυτό δεν το αποτύπωσε στο χορτάρι ο Παναθηναϊκός.
Η ψυχολογία της “Ένωσης” ήταν στα τάρταρα και η άμυνα της έμπαζε σαν ξέφραγο αμπέλι. Εκεί περίμεναν όλοι να χτυπήσουν οι “πράσινοι”, όμως κοίταξαν πρώτα να διασφαλίσουν το μηδέν στην άμυνα.
Με τις επιθετικές απουσίες των φιλοξενούμενων, ήταν σίγουρα σφάλμα του Μπόλονι να ακολουθήσει αμυντική τακτική, σαν να έπαιζε κόντρα σε πλήρη ομάδα.
Να σχολιάσουμε πράγματα από την εμφάνιση δεν έχουμε καθώς οι επιθετικές ενέργειες ήταν ελάχιστες και το μόνο που έχουμε να αναδείξουμε είναι η αποτελεσματικότητα από τις στημένες φάσεις.
Το μεγαλύτερο λάθος στις επιλογές ήταν ότι δεν προσπάθησε να παίξει στην πλευρά του Σβάρνα με την ταχύτητα ενός εκ των Αϊτόρ ή Χατζηγιοβάνη για να βρει φάσεις. Ο Έλληνας υπηρεσιακός μπακ δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα κόντρα στον Καμπετσή.
Ο Χιμένεθ έκανε το δώρο δεδομένων των απουσιών αλλά και την έλλειψη εμπιστοσύνης στον Ντατσένκο, όμως ο Μπόλονι είπε όχι.
Όπως παίρνει τα εύσημα για τα προηγούμενα ντέρμπι, έτσι και τώρα θα υπάρξει η ανάλογη κριτική κόντρα σε μία ΑΕΚ που είχε τις απουσίες της, ήταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση και όπως και να το κάνουμε, ήταν ένα κομβικό ματς αν θες να κλέψεις ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Το μεγαλύτερο θέμα εντοπίζεται στις αλλαγές, όπου ο 67χρονος κόουτς αργεί χαρακτηριστικά να τις κάνει και μπορεί να μην το πλήρωσε πολλές φορές, αλλά σίγουρα χρειαζόταν σήμερα και μετά το γκολ του Βέλεθ, ώστε να γίνει μια προσπάθεια να κρατήσουν την μπάλα οι “πράσινοι” και να περάσει η ώρα.
Χρειάστηκε να έρθει η ισοφάριση για να δούμε να γίνονται οι πρώτες. Βέβαια, το ελαφρυντικό είναι πως δεν βοήθησαν στο ελάχιστο και δη ο Χατζηγιοβάνης, που αποδείχθηκε λίγος για ακόμα μία φορά και δικαιολογεί τον προπονητή του που τον έχει παραγκωνίσει.
Μια από τα ίδια και για τον Βιγιαφάνιεζ, που αδυνατεί να βρει ρυθμό και να βοηθήσει ουσιαστικά στο παιχνίδι. Ο Καρλίτος είναι ένας καθαρός επιθετικός που έκανε ότι μπορούσε με κάτι περίτεχνες ενέργειες, αλλά δεν του δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιάσει τα εκτελεστικά του χαρακτηριστικά.
Με λίγα λόγια, η ισοπαλία ήταν το δίκαιο αποτέλεσμα όμως αυτό δεν κάνει για τον Παναθηναϊκό, που είδε η απόσταση από την αντίπαλο του να παραμένει στους τρεις βαθμούς, ενώ έμεινε μόλις στο +1 πάνω από τον Αστέρα Τρίπολης.
Η ΑΕΚ κινήθηκε στα ίδια επίπεδα, παρά την κατοχή και την υπεροχή που είχε, πληρώνοντας κατά κύριο λόγο τις πολλές απουσίες. Λογικό ήταν ο Χιμένεθ να κοιτάξει πρώτα να μην χάσει και μετά ότι πάρει.
Πλέον, και ο ίδιος βρίσκεται σε δεινή θέση και ξέρει πως θα χρεωθεί την αποτυχία σε περίπτωση που η ομάδα του δεν τερματίσει στην πρώτη τετράδα. Μία ενδεχόμενη ήττα σήμερα νομίζω πως θα ήταν καταδικαστική, καθώς με τι ψυχολογία θα μπορούσε να συνεχίσει την μάχη.
Μία ήττα δεν θα έκρινε τα πάντα, ενώ απομένουν δύο αγωνιστικές και τα πλέι οφ, αλλά το ρόστερ είναι τόσο κακά δομημένο που δεν θα απέφευγε νέες γκέλες.
Η “Ένωση” έχει ακόμα αυτό το ισχνό προβάδισμα των τριών βαθμών, όμως γνωρίζει και η ίδια πως δεν μπορεί να επαναπαυθεί, καθώς αυτό το +3 είναι πολύ εύθραυστο, δεδομένης και της ποιότητας του Αστέρα.
