Ο Παναθηναϊκός πήγε αποφασισμένος στην Θεσσαλονίκη με μόνο στόχο τη νίκη, παρά τις απουσίες, και η αποστολή εξετελέσθη με επιτυχία.
Ο Μπόλονι πήγε σε μια ενδεκάδα ειδικών συνθηκών, που σίγουρα τρόμαξε πολλούς, όπως και εμένα, αφήνοντας στον πάγκο και τον Καρλίτος και τον Μακέντα.
Ο Ρουμάνος τεχνικός αρχίζει να αγαπάει τα παιδιά από τα σπλάχνα των “πρασίνων” συν τον Ιωαννίδη και το αποδεικνύει στις τελευταίες αγωνιστικές, φτάνοντας στα τέσσερα σερί ματς χωρίς ήττα, κρατώντας μάλιστα το μηδέν σε όλα.
Παράλληλα, αυτή ήταν η τρίτη συνεχόμενη νίκη για το “Τριφύλλι”, που αρχίζει να νιώθει ξανά καλά και μείωσε σημαντικά την απόσταση από την τετράδα, ενώ από τον άμεσο ανταγωνιστή του, Άρη, στο -5.
Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να ανεβάσει και άλλο την απόδοση του, ώστε να αντέξει στο απαιτητικό πρόγραμμα και να το συνδυάσει με θετικά αποτελέσματα.
Τα respect αξίζουν στον Διούδη, που ήταν τρομερός ξανά και φέρει μεγάλη ευθύνη στα τέσσερα σερί clean sheet, όμως τα εύσημα πρέπει να πάρει και ο Μπόλονι, που έχει σουλουπώσει στα μέγιστα την “πράσινη” άμυνα.
Άντεξε στην καθολική υπεροχή και κυριαρχία των Θεσσαλονικιών και ανταπεξήλθε πολύ καλά για μεγάλο μέρος του αγώνα. Όταν δεν τα κατάφερε, είχε τον Διούδη πίσω να βγάζει τα πάντα.
Η τριάδα στα χαφ είχε περιορισμένες δυνατότητες και δυσκολευόταν να βοηθήσει επιθετικά, αλλά έδωσε πολλές βοήθειες σημαντικά στην άμυνα, ενώ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο δυνατό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού, για να φέρει το μοναδικό γκολ.
Ιωαννίδης, Καμπετσής και Εμμανουηλίδης λειτούργησαν πολύ καλά και έδωσαν πολλά τρεξίματα. Μπορεί να μην ήρθε κάποιο γκολ από αυτά, όμως δημιούργησαν κάποιες πολύ καλές ευκαιρίες και έμοιαζαν αποκομμένοι μετά από κάποια στιγμή.
Ο τρίτος μόνο προβλημάτισε, όπως του το έδειξε και ο Μπόλονι πολλές φορές, καθώς αργούσε να επιστρέψει, ο Ιωάννου βρισκόταν μόνος του και ο Μολό εκτεθειμένος κόντρα σε δύο παίκτες.
Η εμφάνιση για ένα σημαντικό μέρος του αγώνα ήταν πολύ καλή και ήταν λογικό, αφού ο Παναθηναϊκός βρήκε το γκολ, να δώσει χώρους.
Το έκανε σε υπερθετικό βαθμό και κινδύνεψε σε πολλές περιπτώσεις, όμως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και το πολυπόθητο τρίποντο ήρθε.
Το μόνο ψεγάδι του 67χρονου κόουτς ήταν πως άργησε ξανά, χαρακτηριστικά, να κάνει αλλαγές, με την πρώτη να έρχεται στο τελευταίο 20λεπτο.
Σίγουρα κάτι ξέρει παραπάνω εκείνος, όμως φαινόταν πως η ενδεκάδα χρειαζόταν λίγη φρεσκάδα, και επειδή πολλοί παίκτες είχαν κουραστεί να μαρκάρουν πέρα δώθε.
Ήταν το δεύτερο μεγάλο αποτέλεσμα που καταφέρνει να πάρει το “Τριφύλλι” φέτος και υπό τις οδηγίες του Μπόλονι, που έχει βάλει τους πάντες σε μια σειρά και έχει βάλει σκοπό να πατάξει κάθε πειθαρχικό παράπτωμα.
Η υγεία και η κανονικότητα έχει επιστρέψει στο Κορωπί, που δείχνει ικανό να καλύψει το χαμένο έδαφος και να καταφέρει να βγει στην Ευρώπη, σε συνδυασμό και με το ντεφορμάρισμα του Άρη.
ΥΓ. Ο Ζαγαρίτης ήταν σημαντικός και σίγουρα πονάει που φεύγει, όμως οι απαιτήσεις του, ή μάλλον του ατζέντη του, ήταν τρελές και απλά του ευχόμαστε καλή συνέχεια στην καριέρα του.
ΥΓ1. Γνωρίσαμε τον Ιωαννίδη στα δύο τελευταία ματς, σήμερα θυμηθήκαμε τον Καμπετσή και δεν ήθελε πολύ και ο Εμμανουηλίδης. Ας κάτσουν και λίγο στον πάγκο οι “μεγάλοι” Καρλίτος και Μακέντα.
ΥΓ2. Ο Βέλεθ λειτουργεί εξαιρετικά στα χαφ και ειδικά σε τέτοιες αναμετρήσεις, ενώ δίνει και τις βοήθειες του επιθετικά, όσο του το επιτρέπουν.
ΥΓ3. Ο Παναθηναϊκός έχει ένα καλό πρόγραμμα μπροστά του, με τέσσερις αναμετρήσεις που έχουν και αυτές τις δικές τους δυσκολίες, όμως δεν έχει ντέρμπι. Ευκαιρία για να επεκτείνει το αήττητο και νικηφόρο σερί του.
ΥΓ4. Η εικόνα του “Τριφυλλιού” στα ντέρμπι είναι πολύ καλή και σου υπόσχεται πως στα πλέι οφ, θα μπορεί να καλύψει την διαφορά από την τετράδα, αν δεν βρίσκεται ακόμα εκεί.
