Το ουσιαστικό κέρδος από μία νίκη είναι στο τι ακριβώς επενδύεις από τα καλά στοιχεία που επέδειξες στο αμέσως επόμενο παιχνίδι σου. Ο Παναθηναϊκός έχει να επενδύσει πάνω σε συγκεκριμένα στοιχεία μετά από την επιβλητική του εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο κόντρα στον Ολυμπιακό και ίσως ήταν η πρώτη φορά φέτος που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.
Η διαφορά του Παναθηναϊκού που είδαμε στο ΟΑΚΑ στο δεύτερο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό που δυστυχώς είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε φέτος σε μία εικόνα που έφτασε μέχρι το 20ο λεπτό του αγώνα, ήταν πως ο Πασκουάλ ρίσκαρε να πάει σε πράγματα έξω από την πεπατημένη.
Παίζοντας αλλαγές για ένα ημίχρονο, ο Ολυμπιακός είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας και «χτυπούσε» μόνο στην weakside. Εκεί που ο Τιμά έκανε την ζημιά, με τον Παναθηναϊκό να βλέπει για ένα ακόμα ματς, τους αντιπάλους του να πετυχαίνουν κοντά στους 50 πόντους.
Στα αποδυτήρια πήρε την απόφαση να αλλάξει ακόμα και παίρνοντας ρίσκα για τα οποία βέβαια στο πρώτο μισό είχε ήδη κάποιες καλές ενδείξεις.
Φάκελος Αντετοκούμπο
Η πρώτη κίνηση που έκανε είναι να πετάξει στο παρκέ τον Θανάση Αντετοκούμπο και να πιέσει πάρα πολύ τον Σπανούλη στην τρίπλα. Αναγκάζοντας τον έτσι να πάει σε ατομικές προσπάθειες μέχρι το λέι απ, που πλέον δεν είναι το δυνατό του σημείο. Στα σκριν, ο Θανάσης προσπαθούσε να «σπάσει» το σκριν και να μείνει πάνω στον αρχηγό του Ολυμπιακού, ενώ στην επίθεση, στόχος πλέον δεν ήταν ένα πικ μακριά του, αλλά το ίδιο το ποστάρισμα του, πάνω στον Σπανούλη που όλοι ξέρουν πως κοντά στο καλάθι δεν είναι και ο καλύτερος αμυντικός.
Έτσι άλλαξε τον προσανατολισμό του στην άμυνα, μακριά από τις συνεχόμενες αλλαγές, που έδιναν έξτρα πάσα στον Ολυμπιακό και τρίποντο από την weakside και στην επίθεση πήγε πιο πολύ στο ένας εναντίον ενός κοντά στο καλάθι, διαβάζοντας από την αρχή της φάσης το μις ματς και όχι στην εξέλιξη της, όπου οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούσαν να δώσουν βοήθεια.
Ο Θανάσης έκανε απίστευτα πράγματα στο τρίτο δεκάλεπτο και ήταν αυτό το πάθος και η ενέργεια που λείπει εδώ και δύο μήνες από τον Παναθηναϊκό. Χθες αγωνίστηκε για 14’ και ίσως θα μπορούσε να παίξει και περισσότερο. Απλά η ενεργητική άμυνα και όχι αυτή των αλλαγών που πρέπει να βάλεις το μυαλό σου πρώτα α σκεφτεί πως πρέπει να αντιδράσεις και μετά το σώμα σου είναι αυτή που του ταιριάζει απόλυτα.
Φάκελος Λεκαβίτσιους
Το ότι ο Λιθουανός είναι ξεχασμένος από τον Πασκουάλ το ξέρουν όλοι. Τα γρήγορα φάουλ του Καλάθη τον έριξαν από νωρίς στο παιχνίδι και έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει κυρίως στο σκοράρισμα στο πρώτο ημίχρονο. Ο «Λέκα» είναι ένα δυάρι στο σώμα πλέι μέικερ και αυτό φάνηκε κυρίως στο τέλος του αγώνα.
Ο Πασκουάλ για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό τον εμπιστεύεται να «τελειώσει» ένα ματς. Συνήθως τον αφήνει στον πάγκο και προτιμά τον Παππά. Στο 29’ όταν έβαλε το Παππά στο παρκέ, πιστέψαμε ότι δεν θα τον ξαναβγάλει. Μόνο που 4’ μετά, με τον Παναθηναϊκό να έχει πετύχει μόλις ένα τρίποντο και να φαίνεται ότι «κολλάει», σήκωσε τον Λεκαβίτσιους από τον πάγκο και τον άφησε δίπλα στον Καλάθη.
Την ίδια ώρα που είχε τον Λάνγκφορντ στον πάγκο και απέσυρε τον Παππά. Μία κίνηση που συνήθως δεν κάνει. Ο «Λέκα» χθες ήταν εύστοχος, πλέι μέικερ δεν είναι, αλλά με τον Καλάθη στο παρκέ, ένιωθε πιο ασφαλής και σίγουρα ευτυχισμένος που για πρώτη φορά ίσως πάλι μετά από ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό πέρυσι, ο προπονητής του, τον εμπιστεύεται για το τέλος ενός κρίσιμου αγώνα, αντί του Παππά, του Λάνγκφορντ ή κάποιου πιο ψηλού σχήματος.
Φάκελος Ψηλοί
Μπορεί πολλοί να εστίασαν στον εκπληκτικό Θανάση ή στον σεληνιασμένο χθες «Λέκα», αλλά η ουσιαστική διαφορά του Πασκουάλ ήταν πως επιτέλους δεν έβαλε δίδυμο ψηλών σε κανένα σημείο στο δεύτερο ημίχρονο τους Γκιστ και Λάσμε μαζί. Άρχισε ο Τόμας με τον Λάσμε, με τον πρώτο να δείχνει χαρακτήρα και να καλύπτει τα όποια λάθη έκανε στην αμέσως επόμενη φάση. Συνέχισε με Μήτογλου και Γκιστ και ολοκλήρωσε το ματς με Γκιστ στο «5» και Παπαπέτρου στο «4».
Ένα πιο κοντά σχήμα που έφερε και την διαφορά για τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι ανάγκη να γράψουμε πολλά επί τούτου. Το σκορ είναι 31-32 στο 16’ και ο Πασκουάλ βάζει στην θέση του Μήτογλου τον Λάσμε και παίζει με τον Γκιστ στο 4’. Σκορ πρώτου ημιχρόνου 41-48. Επιμέρους δηλαδή 10-16 με αυτό το δίδυμο στο παρκέ.
Μπορούμε αν θέλετε να το προχωρήσουμε και άλλο. Το ότι ο Γκιστ μπήκε ξανά σαν ψηλός την ώρα που ο Παναθηναϊκός στο τρίτο δεκάλεπτο δεν έκανε παντού αλλαγές, άρα δεν χρειαζόταν να τρέχει δεξιά αριστέρα και να μαρκάρει κοντούς, βοήθησε στο σερί και στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου αλλά και στο να κάνει την καλύτερη του εμφάνιση φέτος.
Ο Παναθηναϊκός μπορεί και πρέπει να παίζει με κοντά σχήματα ακόμα και αν ρισκάρει να χάσει από τα 4άρια του αντιπάλου. Καμία ομάδα πλέον δεν μπορεί να κερδίσει αν βασίζεται στην ατομική ενέργεια ενός παίκτη. Χάνεις πάντα αν αυτός εκτός από το να σκοράρει, παράλληλα δημιουργεί και παίζει άμυνες. Ο Πρίντεζης εκμεταλλεύτηκε χθες το ότι οι Τόμας και Μήτογλου δεν μπόρεσαν να τον σταματήσουν, αλλά o Oλυμπιακός παράλληλα έχανε τους υπόλοιπους παίκτες από το να τον βοηθήσουν.
Οι πράσινοι έγιναν πολύ πιο ενεργητικοί στην άμυνα και αυτό φαίνεται και από τα κλεψίματα και από τα κοψίματα που έκαναν και αυτό με την απαλλαγή του Γκιστ από την θέση «4» θα πρέπει να είναι το σημαντικότερο που θα πρέπει πλέον να αλλάξει για τους πράσινους ο Πασκουάλ από εδώ και πέρα.
Λύσεις έχει, μιας και ο Παπαπέτρου και ο Θανάσης μπορούν να βοηθήσουν σε μία κακή βραδιά των Μήτογλου ή Τόμας, όπως και στους ψηλούς υπάρχει από πίσω ο Παπαγιάννης που ούτε χθες στα 3’ που αγωνίστηκε ήταν κακός.
Από εκεί και πέρα, η παρουσία του Λεκαβίτσιους σαν σούτινγκ γκαρντ ουσιαστικά δείχνει πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν παίκτη που μετά από το σκριν να πατάει και να σουτάρει χωρίς να κρατάει την μπάλα πολύ ώρα στα χέρια του.
Το μπάσκετ όπως και να το κάνουμε είναι γρήγορο άθλημα και αν οι πράσινοι κρατήσουν και επενδύσουν πάνω στο ότι τρέχοντας σε άμυνα και επίθεση, πήραν τη νίκη χθες απέναντι σε έναν αντίπαλο που τους είχε κρατήσει στη μία ασίστ σε 19’ και σούταρε με πάνω από 50% για περισσότερο από ένα ημίχρονο, τότε όλα θα είναι καλύτερα από εδώ και στο εξής…
