Ο Ολυμπιακός πέτυχε την πιο σημαντική του νίκη στη Euroleague, μέχρι την επόμενη. Ο Κώστας Σλούκας είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του Ολυμπιακού κι αυτό δεν έχει ανάγκη ο ίδιος να το αποδεικνύει συνέχεια.

Ο Έλληνας γκαρντ τα έκανε όλα απόψε το βράδυ, αγωνίστηκε σχεδόν 39 λεπτά κι όταν η μπάλα έκαιγε, είχε την ψυχραιμία και την καρδιά να πάρει αυτό το σουτ και να ευστοχήσει. Ειδική μνεία πρέπει να κάνω και για τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, που είχε χάσει το μυαλό του στην τρίτη περίοδο, όμως στο τέταρτο δεκάλεπτο και στην παράταση, σκόραρε σημαντικά καλάθια, πάσαρε, όταν έπρεπε και κυρίως προσπάθησε και στον αμυντικό τομέα. Από κοντά ήταν και ο συνήθης ύποπτος Βεζένκοφ, που του έχει γίνει συνήθεια να είναι ένας από τους τρεις κορυφαίους του Ολυμπιακού σε κάθε ματς εντός κι εκτός συνόρων. Για τον Κώστα Παπανικολάου τα έχω γράψει πολλάκις. Ναι τα έσπασε σήμερα από την περιφέρεια (1/7 τριπ.), όμως το πόσο έτρεξε και μόχθησε, κυνηγώντας τον Μίτσιτς αποδεικνύει το πόσο κομβικός είναι για την ομάδα του.

Θέλω να γράψω για τον Χασάν Μάρτιν, που σήμερα έκανε ίσως το κορυφαίο του παιχνίδι αμυντικά σε ολόκληρη τη σεζόν. Ο Αμερικανός σέντερ όσο αγωνίστηκε ήταν «βράχος» στα μετόπισθεν, έκανε δύο κλεψίματα στον Λάρκιν και φώναξε στον προπονητή του, πως είναι «εδώ», έτοιμος να βοηθήσει ουσιαστικά τους Πειραιώτες. Ο Φαλ δεν ήταν μόνος του και ο Μπαρτζώκας, χαμογελάει, γιατί δεν επιθυμεί να προβαίνει σ’αλλαγή ψηλού τέτοια εποχή.

Ο Ολυμπιακός ήταν αρκετά ισορροπημένος στο παιχνίδι του, δεν άφησε την Εφές ν’ανεβάσει το τέμπο της αναμέτρησης και στο τέλος, έβγαλε μυαλό, ψυχραιμία και καρδιά. Ο Σακίλ Μακίσικ δεν έβγαλε μάτια, όμως για πρώτη φορά στη Euroleague σε ματς, που κρέμεται σε μία κλωστή, πήρε σωστές αποφάσεις στην παράταση και μοιάζει να ωριμάζει και να μεγαλώνει σαν παίκτης. Δεν ξέχασα την εμφάνιση του στο ΟΑΚΑ, όμως κόντρα στην Εφές, δεν άφησε το ένστικτό του να τον παρασύρει κι αυτό πιστώνεται στον ίδιο, αλλά και στους προπονητές του.

Ο Ολυμπιακός πάτησε ξανά στην τετράδα, στα πόδια του κι αυτό το ροζ φύλο αγώνα, θα του τονώσει την αυτοπεποίθηση. Τίποτα δεν κρίθηκε, κάθε αγώνας, θα είναι μία μάχη από εδώ και πέρα, όμως αυτή η ομάδα, αξίζει και θα είναι στα playoff. Τέτοιες νίκες, σμιλεύουν το χαρακτήρα μίας ομάδας και το σημερινό buzzer beater, θύμισε κάτι από τις επικές ανατροπές των Πειραιωτών, του πρόσφατου παρελθόντος.

ΥΓ. Ο Σλούκας ΠΡΕΠΕΙ να παίζει παραπάνω, ασχέτως της συμμετοχής ή μη του Τόμας Ουόκαπ. Ο Ολυμπιακός τον χρειάζεται 30+ λεπτά, σχεδόν σε κάθε αναμέτρηση.

ΥΓ2. Αυτός ο Ελάιτζα Μπράιαντ, πως γίνεται ν’ανήκε στο ρόστερ των πρωταθλητών Μιλγουόκι Μπακς, ένας θεός το ξέρει.

ΥΓ3. Να έχεις χάσει μ’αυτόν τον τρόπο ένα ματς και να δηλώνει ο Αταμάν, πως ο μπαγκλαβάς έκανε καλό στον Σλούκα. Ο τύπος απλά δεν παίζεται.