Η πρώτη αγωνιστική των ομίλων του Μουντιάλ ολοκληρώθηκε. Πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη και ξεχωριστή διοργάνωση με αρκετές εκπλήξεις και καμία ομάδα δεν μοιάζει ανίκητη.
Τουναντίον, το συμπέρασμα είναι πως η… ψαλίδα ανάμεσα στις «καλύτερες» και «χειρότερες» ομάδες έχει κλείσει εντυπωσιακά.
Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί κυρίως για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι το γεγονός πως το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Πλέον στηρίζεται περισσότερο στα φυσικά προσόντα των παικτών, παρά στην τεχνική τους. Παίκτης άριστος τεχνικά και τακτικά που του λείπει η ταχύτητα και η δύναμη δεν μπορεί να σταθεί πια στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι λίγο πιο υποκειμενικός αλλά νομίζω θα συμφωνήσετε. Η τελευταία φουρνιά «κορυφαίων» παικτών δεν είναι τόσο καλή όσο τα προηγούμενα χρόνια.
Δυστυχώς, η γενιά μας έχει αρχίσει να κάνει αυτό το οποίο σιχαινόταν να της κάνει η προηγούμενη γενιά, να αναπολεί παλαιότερους παικταράδες! Πόσο σπαστικό ήταν επί πολλά χρόνια να ακούνε τα αυτιά μας από μεγαλύτερους για το πόσο καλύτεροι και Θεοί ήταν οι παλιότεροι παίκτες. Μνημόνευαν Μαραντόνα, Πελέ, Κρόιφ, Μπέστ, Μπεκενμπάουερ και άλλους πολλούς κι εμάς το κεφάλι γινόταν καζάνι σε κάθε ποδοσφαιρική συζήτηση!
Τώρα κάνουμε στους μικρότερους ακριβώς το ίδιο! Που είναι η Βραζιλία των Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο κλπ; Που είναι ο Ζιντάν, ο Φίγκο, ο Φαν Νίστελροϊ, ο Βιεϊρά, ο Ντελ Πιέρο, ο Τσάβι κλπ; Είναι μπάλα αυτό που βλέπουμε;
Κι όμως είναι μπάλα κι έχει κι αυτό τη γλύκα του! Τα αποτελέσματα του φετινού Μουντιάλ και οι γκέλες των ισχυρών δεν θα έπρεπε να μας κάνουν τόσο μεγάλη εντύπωση! Τα σημάδια για κάτι τέτοιο ήταν πολλά τα τελευταία χρόνια, αλλά εμείς τα αγνοούσαμε!
Στο προηγούμενο Euro είδαμε την Ισλανδία να φτάνει στους 8, την Ουαλία στους 4 και την Πορτογαλία να το σηκώνει κόντρα στο μεγάλο φαβορί τη Γαλλία! Είδαμε σε προκριματικά να κάνουν νίκες και να γίνονται ανταγωνιστικές, χώρες οι οποίες τα προηγούμενα χρόνια δεν σταμάταγαν να μετράνε γκολ! Τα Νησιά Φερόε, το Λουξεμβούργο, τα Σκόπια και κάποιες άλλες ομάδες, αποτελούν τη μεγαλύτερη απόδειξη πως η ψαλίδα έχει αρχίσει να κλείνει.
Το μόνο στοιχείο το οποίο ξεχωρίζει πλέον τις δύο ομάδες είναι η ταχύτητα. Πάρτε για παράδειγμα το Αγγλία-Τυνησία. Έβλεπα από την μια μεριά τους Τυνήσιους να αλλάζουν τη μπάλα σαν τη Μπαρτσελόνα, να προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο με τη μπάλα κάτω, χωρίς γιόμες, χωρίς πανικό και μάλιστα είδα και κάποιους παίκτες με πολύ καλή τεχνική.
Είδα από την άλλη μεριά μια Αγγλία να τη βλέπεις και να την λυπάσαι. Η χώρα η οποία εφηύρε το ποδόσφαιρο να μην έχει 3 τεχνίτες παίκτες; Όλα τα πιτσιρίκια το μόνο που ξέρουν είναι να τρέχουν. Στέρλινγκ, Λίνγκαρντ και λοιποί συγγενείς αν πιστεύετε ότι ξέρουν περισσότερη μπάλα από τους Τυνήσιους, κάνετε μεγάλο λάθος. Απλά οι μεν είναι κορυφαίοι επαγγελματίες, προπονούνται στις καλύτερες ομάδες του κόσμου με κορυφαίες μεθόδους, ενώ οι δε, μπορεί αύριο το Κοράνι να τους πεί «δεν θα φάτε τίποτα όλη μέρα» και να πάνε να παίξουν αγώνα θεονήστικοι!
Γι’ αυτό λοιπόν μην… τρελαίνεστε και μην παθαίνετε σοκ με τα αποτελέσματα. Οι ομάδες που έφτασαν στο Μουντιάλ δεν έφτασαν με κλήρωση! Έπαιξαν προκριματικά και βρίσκονται εκεί γιατί το αξίζουν και πέταξαν έξω άλλες καλές ομάδες! Για παράδειγμα ο Παναμάς πέταξε έξω τις ΗΠΑ και η Σουηδία πέταξε έξω την Ολλανδία. Αντίστοιχα από την Αφρική λείπει η παραδοσιακή δύναμη της Ακτής Ελεφαντοστού.
Επομένως μην υποτιμάτε καμία ομάδα στο Μουντιάλ. Σταματήστε να ποντάρετε τα φαβορί στο στοίχημα και το να μπαίνουν παντού και πάντα πολλά γκολ και απλά καθίστε αναπαυτικά να απολαύσετε το νέο αυτό ανταγωνιστικό θέαμα!
