Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε στη Λιθουανία, καθώς ηττήθηκε από την Ζαλγκίρις με 74-68. Αυτό το αποτέλεσμα, δεν είναι καταστροφικό, αφού με τόσες απουσίες ήταν εκ προοιμίου δύσκολη η απόδραση από το Κάουνας.
Ο παίκτης πάντως που βγήκε πιο δυνατός τον τελευταίο καιρό είναι ο Ιωάννης Παπαπέτρου, που στα ματς με ΤΣΣΚΑ, Εφές και Ζαλγκίρις, ήταν από τους καλύτερους του Ολυμπιακού. Ο τρόπος που κινείται στο παρκέ, η αυτοπεποίθηση, που έβγαζε και κυρίως το πάθος του, ήταν πράγματα, που είχαμε να τα δούμε πολύ καιρό. Ξαναλέμε πως ίσως η θέση του πάουερ φόργουορντ να του ταιριάζει, καθώς είναι πιο γρήγορος από τα περισσότερα “τεσσάρια” της Euroleague κι αν δουλέψει λίγο παραπάνω το ποστ παιχνίδι του, τότε ίσως και να καθιερωθεί σ’ αυτή τη θέση. Ακόμα βέβαια κι αν δεν συμβεί αυτό, θα έχει γίνει ένας διπλοθεσίτης αθλητής και θα είναι πολυτέλεια για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Φυσικά στα θετικά συγκαταλέγεται και η παρουσία του Χόλις Τόμπσον, που ύστερα από ένα διάστημα ντεφορμαρίσματος, έδειξε πως μπορεί να βοηθήσει σε πολλούς τομείς τους ερυθρόλευκους. Οι δέκα πόντοι που σημείωσε, δεν είναι πανάκεια, γιατί όλοι ξέρουν πόσο προικισμένος σκόρερ είναι. Το πιο σημαντικό είναι η βρώμικη δουλειά που έκανε, μαζεύοντας οχτώ ριμπάουντ, ενώ και στην άμυνα, έδωσε το καλύτερο που μπορούσε.
Τέλος δεν μπορεί να μην γίνει ειδική μνεία για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο οποίος διεκδικεί όσκαρ ατυχίας. Δεν υπάρχει άλλος προπονητής τα τελευταία χρόνια, που να είναι τόσο γκαντέμης, όσο ο Έλληνας κόουτς. Σκεφτείτε πως από τότε που έχει αναλάβει τον Ολυμπιακό, μόνο το 2015 δεν είχε κάποιον σοβαρό τραυματισμό. Παρόλα αυτά δεν έχει παραπονεθεί ποτέ, για τις απουσίες και προσπαθεί μέσα από τη δουλειά του, να βγάλει λαγούς από το καπέλο του. Στο Κάουνας δεν του βγήκαν κάποια πράγματα, όμως κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει πως δεν προσπαθεί. Μάλιστα αναλογιστείτε πως ήταν από τις ελάχιστες φορές, που ήταν περήφανος για τους παίκτες, μετά από ήττα. Ο λόγος; Μα φυσικά έδωσαν τα πάντα στο παρκέ της Ζαλγκίριο Αρίνα, όμως οι “αλχημείες” και μπαλώματα, είναι εφήμερες λύσεις.
Δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου το 11-4 είναι ένας εξαιρετικός απολογισμός για τους Πειραιώτες και φαίνεται ξεκάθαρα, πως βαδίζουν σε σωστό μονοπάτι για να πάρουν το πολυπόθητο πλεονέκτημα έδρας, που είναι πολύ σημαντικό για το Βελιγράδι.
ΥΓ. Φυσιολογική η κάμψη στην απόδοση του Γιάνις Στρέλνιεκς. Το πρώτο δίμηνο έπαιζε στα “κόκκινα”, αντικαθιστώντας επάξια τον Βασίλη Σπανούλη.
ΥΓ2. Ο Ρόμπερτς παρά την εμπειρία του, δεν έχει μάθει ακόμα τουλάχιστον να παίζει περισσότερο με το μυαλό του κι όχι με το ένστικτο.
ΥΓ3. Ο Μακλίν έχει τέτοια αυτοπεποίθηση, που πιστεύει, ότι μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε στο ένας εναντίον ενός.
