Ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά τη φετινή αγωνιστική περίοδο, ηττήθηκε γιατί δεν διάβασε σωστά τι του έδινε η αντίπαλός του. Ο Εργκίν Αταμάν έδεσε κόμο τον Γιώργο Βόβορα, που έμοιαζε μπερδεμένος, αγχωμένος κι ανήμπορος να βοηθήσει τους παίκτες του. Όσο κι αν έχει πέσει η ποιότητα του πράσινου ρόστερ, θεωρώ αδιανόητο, ν’αδυνατεί να λυγίσει ένα σύνολο, που αγωνιζόταν μ’ένα καθαρόαιμο γκαρντ (Μίτσιτς), ένα άτεχνο δυάρι (Μπαλμπάι) κι έναν αξιόλογο σκόρερ (Σίμον). Η Εφές έβγαλε μαγκιά σήμερα στο παιχνίδι της, αφού πήρε το διπλό χωρίς τους Λάρκιν, Ντάνστον, ενώ κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου, έχασε και τον Μπομπουά.
Ο Παναθηναϊκός τι έκανε από τη μεριά του; Δεν στόχευσε στα δύο γρήγορα φάουλ του Μίτσιτς, ενώ για να διευκολύνει ακόμα περισσότερο τον σούτερ σταρ των Τούρκων, δεν τον έδειρε. 33 πέτυχε ο ηγέτης των φιλοξενούμενων, ο οποίος δεν πίστευε πόσο τον χαΐδευε η πράσινη άμυνα. Δεν είδαμε ούτε ένα δυνατό φάουλ από τον Σαντ -Ρος (η χειρότερη του εμφάνιση με την πράσινη φανέλα), ούτε από τον Λευτέρη Μποχωρίδη και σ’αυτό δεν φταίει ο κόουτς Βόβορας. Δηλάδη οι παίκτες δεν γνωρίζουν, πως δεν υπάρχει άλλος πόλος στην τουρκική περιφέρεια. Δεν με νοιάζουν οι επιθετικές τους αδυναμίες, όμως το θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να μην τα δίνουν όλα στα μετόπισθεν. Όσο ο φετινός ΠΑΟ θα δέχεται πάνω από 80 πόντους, τότε κατά 99% θα φεύγει με σκυμμένο κεφάλι από το παρκέ.
Το εντυπωσιακό στατιστικό που αλίευσα από την Euroleague ήταν το εξής. Τα τέσσερα γκαρντ του τριφυλλιού Μποχωρίδης, Σαντ-Ρος, Μακ και Φόστερ, πέτυχαν 31 πόντους, ενώ ο Μίτσιτς μόνος του 31. Γιατί το γράφω αυτό; Για να καταδείξω πως στον επαγγελματικό αθλητισμό ισχύει το κλισέ, ότι πληρώνεις-παίρνεις. Ο πρώην παίκτης της Χάποελ Χολόν επέδειξε τάσεις εγωισμού απόψε το βράδυ και τ’ακουσε για τα καλά από το προπονητικό στα, δείγμα ότι η εκπαίδευσή του από το BCL στη Euroleague καλά κρατεί. Αυτό φυσικά δεν ισχύει μόνο για τον Αμερικανό σουτέρ, αλλά για την πλειοψηφία του πράσινου αγωνιστικού δυναμικού.
Το παραμύθι της πράσινης εκπαίδευσης, είναι ακόμα στα πρώτα κεφάλαια και μοιάζει δεδομένο πως θα δούμε πολλές ανατροπές στο φετινό βιβλίο των πρωταθλητών Ελλάδος. Σίγουρα αυτή τη στιγμή οι στιγμές είναι δύσκολες, όμως υπάρχουν θετικά κατάλοιπα από το ραντεβού με την Εφές. Ο Γιώργος Παπαγιάννης ολοένα και βελτιώνεται και μοιάζει να κερδίζει το φετινό στοίχημα της καταξίωσης, αν και η διάρκεια θα είναι αυτή, που θα κρίνει την πορεία του. Πολλά μπράβο αξίζουν και στον Άαρον Ουάιτ, που σήμερα ήταν αξιόπιστος και μου θύμισε εν πολλοίς τον παίκτη, που δημιούργησε ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.
Δεν αξίζει ο πεσσιμισμός και η στενοχώρια στο πράσινο στρατόπεδο. Η σεζόν είναι μεταβατική και είχαμε γράψει σε πιο παλιό κείμενο, πως άπαντες οφείλουν να έχουν γερό στομάχι και υπομονή με τον Παναθηναϊκό. Ξκεούραση τώρα, αποσυμπίεση γιατί οι αναμετρήσεις με Βαλένθια και Μπασκόνια θα είναι ανταγωνιστικές κι άκρως διδακτικές.
ΥΓ. Συνήθως το σύνολο κερδίζει τη μονάδα, όμως στο ΟΑΚΑ είχαμε την εξαίρεση του υπερπαίκτη Μίτσιτς.
ΥΓ2. Ο Σέλβιν Μακ έδειξε πόσο πολύ λείπει ένας κανονικός γκαρντ στο τριφύλλι. Μεγάλη η διαφορά με Τζάκσον και Σάικς. Μακάρι ν’αποδειχτεί λίρα εκατό.
ΥΓ3. Ο Κρις Σίνγκλετον παραμένει κλειδί στην Εφές, ακόμα κι άποντος. Έπαιξε άμυνα για δύο και κατέβασε εννέα ριμπάουντ.
ΥΓ4. Τι διαμάντια βγάζουν οι Σέρβοι. Ο Βλάντιμιρ Λούτσιτς της Μπάγερν έβαλε 22 πόντους, μάζεψε εφτά “σκουπίδια”, γαρνιρισμένα με δύο ασίστ και ισάριθμα κλεψίματα.
