Ο παλιός αστικός θρύλος που πλανάται στο Μιλάνο θέλει το φάντασμα του Τζιουζέπε Μεάτσα να σκοράρει τις ήσυχες νύχτες στο «Σαν Σίρο» και οι εξέδρες να δονούνται από τους πανηγυρισμούς. Μέσα σε απόλυτη ησυχία. Από χθες το βράδυ, ένας νέος αστικός θρύλος απλώθηκε στο Μιλάνο. Πολλοί τουρίστες και κάτοικοι της πόλης ορκίζονται ότι χθες το βράδυ, στο «Σαν Σίρο» είχε στηθεί μία λαμπερή γιορτή με οικοδεσπότη φυσικά τον Τζιουζέπε Μεάτσα, τον θρυλικό «Πεπίνο» που έχει δώσει και το όνομά του στην νέα ταυτότητα του γηπέδου. Καλεσμένοι ήταν οι περισσότεροι αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και η αφορμή ήταν φυσικά τα γενέθλια του γηπέδου. Τα 91α και ξεχασμένα γενέθλια του γηπέδου στο οποίο γράφτηκε η ιστορία του ιταλικού και μερικές από τις χρυσές σελίδες του ευρωπαϊκού και παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Το γήπεδο που ενώνει και διχάζει το Μιλάνο τα τελευταία 91 χρόνια. Εκεί που χτυπάει η καρδιά του ιταλικού ποδοσφαίρου. Εκεί που έπαιξαν μπάλα όλοι οι θρύλοι της στρογγυλής θεάς. Εκεί που η υπέρτατη χαρά, η ευτυχία και τα δάκρυα χαράς συναντήθηκαν με την λύπη, την πίκρα και τα δάκρυα λύπης για τη χαμένη ευκαιρία, το χαμένο πέναλτι, τον χαμένο τίτλο…
Το γήπεδο που χαρακτηρίστηκε και όχι άδικα ως «Σκάλα του Ποδοσφαίρου», αφού στον αγωνιστικό του χώρο παρουσίασαν την δική τους τέχνη αμέτρητοι αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Εκεί ακούστηκε από όλο το γήπεδο και το «You’ll never walk alone», σε ένα ντέρμπι Μίλαν – Ίντερ τέσσερις μόλις μέρες μετά από την τραγωδία του «Χίλσμπορο». Το «Σαν Σίρο» συμμετείχε σε αυτό το πένθιμο τραγούδι με κάθε του θεμέλιο, γνωρίζοντας καλά τον πόνο που είχε προκαλέσει το αγγλικό γήπεδο.
Εκεί, όμως, τραγούδησε και ο Μπομπ Μάρλεϊ σε μία επίσης θρυλική συναυλία για την Ιταλία και το Μιλάνο, ενώ και η συναυλία του Μπρους Σπρίνγκστιν έχει περάσει στη σφαίρα του μύθου.
Όσοι άκουσαν χθες την ψυχή του «Σαν Σίρο» είναι σίγουρα πολύ τυχεροί. Το γήπεδο όχι μόνο είδε, αλλά βίωσε την άνοδο και την πτώση της Ίντερ και της Μίλαν. Βίωσε την εξέλιξη του ποδοσφαίρου και των συστημάτων προπονητικής, με το «κατενάτσιο», το σύστημα που έμελλε να ενσωματωθεί στο DNA του ιταλικού ποδοσφαίρου να γεννιέται εκεί ακριβώς, στη δική του αυλή…
Στα χρόνια που πέρασαν, φυσικά και χρειάστηκε κάποιες διορθώσεις. Ακόμα και αυτές οι διορθώσεις, όμως, σημάδεψαν την εξέλιξη του ποδοσφαίρου. Το «Σαν Σίρο» δεχόταν υπομονετικά τις μεγάλες αλλαγές και τα τελευταία χρόνια τον «εκσυγχρονισμό». Τώρα, άλλωστε, έχει να κοντραριστεί ακόμα και με το «Γουάντα Μετροπολιτάνο», το υπερσύγχρονο γήπεδο της Ατλέτικο Μαδρίτης που με την αλαζονεία που χαρακτηρίζει την νεότητα θα ατενίζει από τη Μαδρίτη το γερασμένο «Σαν Σίρο». Αυτό όμως, έλεγε χθες στους λίγους επισκέπτες του πάρτι γενεθλίων του ότι οι «ροχιμπλάνκος» θα το θυμούνται για πάντα. Διότι εκεί, στις δικές του κερκίδες ονειρεύτηκαν, παθιάστηκαν, γέμισαν με ελπίδες, αλλά τελικά έκλαψαν. Έκλαψαν για τον χαμένο τελικό του 2016.
Όσο περνούσε η ώρα, τόσο κατέφθαναν και άλλοι επισκέπτες για τα γενέθλια του «Γερο Σαν Σίρο». Ο Μαραντόνα με τη φανέλα της Νάπολι, ο Πλατινί με τη φανέλα της Γιουβέντους, οι τρεις Ιπτάμενοι Ολλανδοί Γκούλιτ, Ράικαρντ και Φαν Μπάστεν, ο Πάολο Μαλντίνι με τον Φράνκο Μπαρέζι, ο Χαβιέρ Ζανέτι, ο Πάολο Ρόσι, ο Ελένιο Ερέρα, ο Αρίγκο Σάκι και πολλοί ακόμα… «Ήξερα ότι εσείς θα θυμηθείτε την 19η Σεπτεμβρίου, θα θυμηθείτε τα γενέθλιά μου» ορκίζονται ότι άκουγαν σύμφωνα με τον νέο αστικό θρύλο που απλώθηκε στο Μιλάνο οι επισκέπτες του γηπέδου.
Και την ώρα που ο Μπομπ Μάρλεϊ τραγουδούσε το «Natural Mystic», οι θρύλοι μπερδεύτηκαν και όλοι ένιωσαν τις κερκίδες να δονούνται. Τότε μάλλον θα είχε βάλει ένα ακόμα γκολ ο Τζιουζέπε Μεάτσα. Ή ίσως ο Μπομπ Μάρλεϊ που άφησε το μικρόφωνο στη σκηνή, κατέβηκε να παίξει μπάλα και αξιοποίησε μία ασίστ του Γκούλιτ, με τον Μεάτσα να χειροκροτεί και το 91 ετών γήπεδο να δακρύζει σε ένα αξέχαστο πάρτι για τα ξεχασμένα του γενέθλια.
