Οκτώ χρόνια πίσω, τον Σεπτέμβριο του 2009 η διοίκηση της Πόρτο έτριβε τα χέρια της με την νέα σπουδαία μεταγραφική επιτυχία από τα γήπεδα της Λατινικές Αμερικής. Την ίδια ώρα, οι οπαδοί της Πόρτο έτριβαν τα… μάτια τους με τον επιθετικό που είχε φτάσει στο “Ντραγκάο” και πετούσε πραγματικά φωτιές.
Ποιος τα προκαλούσε όλα αυτά; Μα φυσικά ο Ραδαμέλ Φαλκάο, ο “τίγρης” των “δράκων”. Ο Κολομβιανός στράικερ μόλις είχε φτάσει στα γήπεδα της Ευρώπης και τα κατορθώματά του έκαναν αμέσως αίσθηση. Εκείνη τη χρονιά, ο Φαλκάο ξεκίνησε με επτά γκολ στις πρώτες επτά αγωνιστικές και με κάθε γκολ, με κάθε προσπάθεια, με κάθε λυσσασμένη πίεση στους αντίπαλους αμυντικούς το όνομά του ταξίδευε μακριά από το “Ντραγκάο”. Πριν να φύγει για το “Βιθέντε Καλντερόν”, όμως, ο Κολομβιανός φορ πρόλαβε να πετύχει… 72 γκολ σε 87 συμμετοχές με τη φανέλα των “δράκων” (41 σε 51 παιχνίδια πρωταθλήματος), να πανηγυρίσει δύο Κύπελλα Πορτογαλίας, ένα πρωτάθλημα και το Γιουρόπα Λιγκ, με δικό του γκολ φυσικά.
Μετά από μία τεράστια διαδρομή με ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές, ο Ραδαμέλ Φαλκάο θα φιλοξενήσει αύριο στο… πριγκηπάτο του, την Πόρτο. Τους αγαπημένους του “δράκους” από την Πορτογαλία, με τη φανέλα των οποίων τρόμαξε την Ευρώπη. Τώρα, όμως, είναι η σειρά της Μονακό να τρίβει τα χέρια της (και τα μάτια της) με τις επιδόσεις του Φαλκάο. Όχι γιατί ελπίζει σε μία νέα μεγάλη πώληση, ο “τίγρης” βαδίζει πλέον στα 32 του, αλλά διότι σκοράρει ακατάπαυστα θυμίζοντας τον παλιό, καλό του εαυτό. Μαζί με τη Μονακό, τρίβουν τα μάτια τους και οι φίλοι της μπάλας σε όλο τον κόσμο, βλέποντας με ικανοποίηση έναν από τους καλύτερους επιθετικούς του κόσμου να επιστρέφει για τα καλά και να σκοράρει ακόμα και στα δίχτυα της ατυχίας. Υπενθυμίζεται ότι ο Φαλκάο έχασε το Μουντιάλ του 2014 λόγω σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο και από εκεί και μετά ξεκίνησε μία περιπέτεια, από την οποία λίγοι προέβλεπαν να επιστρέψει ξανά στο ίδιο επίπεδο. Το πάθος του για το Μουντιάλ και η βιασύνη να επιστρέψει σίγουρα δεν του έκαναν καλό, όπως δεν του έκαναν καλό και οι δανεισμοί του στην Τσέλσι και τη Γιουνάιτεντ, σε δύο σεζόν που ήταν πραγματικά εφιαλτικές. Κι όμως… Φιλοσοφημένος όσο λίγοι, έλεγε ακόμα και τότε που ήταν καθηλωμένος σε πάγκους και ιατρεία θυμίζοντας χαρακτήρα του Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες: “τα πάντα στη ζωή είναι ένα μάθημα και όσο άσχημη και εάν είναι κάποια κατάσταση, πρέπει να μάθεις. Οι άσχημες εμπειρίες είναι τα ωραιότερα μαθήματα και εγώ προσπάθησα να μάθω. Δεν άφησα ούτε στιγμή στη ζωή μου να περάσει χωρίς να μάθω κάτι και το ίδιο κάνω και τώρα. Δουλεύω, κάνω υπομονή και είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψω”. Μαζί με τον αγαπημένο “Γκάμπο” των Κολομβιανών, ο Φαλκάο είναι πάντα στη λίστα των Κολομβιανών με την μεγαλύτερη επίδραση στους συμπατριώτες του. Τον Απρίλιο του 2014 δεν παρέλειψε να αποχαιρετήσει για πάντα τον σπουδαίο συγγραφέα…
Ο Φαλκάο έδειξε ότι έχει μια τίγρη μέσα του και από πέρυσι είναι σχεδόν ο ίδιος παίκτης με εκείνον που πρωτοσυστήθηκε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μέσα από το “Ντραγκάο”. Ίσως και καλύτερος μάλιστα, αφού φέτος στις πρώτες… επτά αγωνιστικές του γαλλικού ππρωταθλήματος μετράει μία εντεκάδα γκολ! Α, μία ακόμα διαφορά είναι η απουσία της εντυπωσιακής χαίτης που έκανε τον “τίγρη” να μοιάζει με φιγούρα από ποδοσφαιρικό κόμικ…
Δυστυχώς για τους αντιπάλους του, όμως, ήταν πραγματικός. Ο Φαλκάο αύριο θα αντιμετωπίσει την Πόρτο και σίγουρα θα έχει πολλά να θυμηθεί, αλλά και να θυμίσει από κοντά στους “δράκους” την εκτελεστική του ικανότητα. Μόνο που αυτή τη φορά, θα είναι χωρίς χαίτη και από την αντίθετη πλευρά… “Τα πρωινά πριν από το ματς είναι όπως όλες τις προηγούμενες μέρες. Ήρεμος, χαμογελαστός. Από το μεσημέρι και μετά αρχίζει η μεταμόρφωσή του”, έλεγε σε συνέντευξή του μέλος του προπονητικού τιμ της Ατλέτικο και συμπλήρωνε: “από τη στιγμή που φεύγουμε από το ξενοδοχείο για το γήπεδο, κλείνεται περισσότερο στον εαυτό του, αρχίζει η μεταμόρφωσή του, η διαφορά είναι τεράστια. Φεύγει πάντα τελευταίος από τα αποδυτήρια και τότε το βλέπεις καθαρά στο πρόσωπό του. Δεν είναι πλέον ο Ραδαμέλ Φαλκάο, είναι ο τίγρης”. Αύριο, θα είναι ένας τίγρης που θα θυμηθεί τα χρόνια του και ως δράκος…
