Ο Ουνάι Έμερι το έκανε ξανά! Με ήλιο, με αέρα, με βροχή, με κάθε τρόπο! Μετά από ένα γεμάτο συγκινήσεις ματς, Βιγιαρεάλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ οδηγήθηκαν στην ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι, η οποία έδειχνε πως δεν έχει τελειωμό, μέχρι την ώρα που ο Ντε Χέα νικήθηκε από τον Ρούλι και χάρισε το πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην Ισπανική ομάδα! Τέταρτο τρόπαιο σε πέντε τελικούς για τον Βάσκο τεχνικό, έμεινε με την όρεξη ο Όλε!

Αναμφίβολα ο τελικός του Europa League είναι μια συνθήκη η οποία δεν αγγίζει τον Ουνάι Έμερι. Το όνομα του απόλυτα συνυφασμένο με τον θεσμό. Όπως φυσικά και αυτό της τωρινής του ομάδας, που δεν είναι άλλη από την Βιγιαρεάλ. A match made in heaven, που λεν και στο χωριό μου. Από την άλλη, το βάρος του «πρέπει» βάραινε αφάνταστα του ώμους του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, όσο και εάν αυτό δεν ήταν ευδιάκριτο στις εκφράσεις του. Η μάχη των δυο πάγκων φαινόταν από την αρχή άνιση. Το εκπληκτικό 3/4 του Βάσκου τεχνικού στους τελικούς του έδινε ένα αδιάσειστο προβάδισμα. Όσο και εάν οξύμωρο ακούγεται αυτό.

Ο ρυθμός στα πρώτα αυτά λεπτά της αναμέτρησης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως αναμενόμενος. Η πρώτη απειλή ήρθε στο 6ο λεπτό με το σουτ το ΜακΤόμινεϊ να μην ανησυχεί τον Χερόμινο Ρούλι. Για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι όμως, ο τραυματισμός του Φόιθ στο 9ο λεπτό δεν βοήθησε και την εξέλιξη του ματς, αντίθετα την επιβράδυνε.

Η πίεση ψηλά από την ομάδα του Μάντσεστερ έδειχνε να βραχυκυκλώνει το κίτρινο υποβρύχιο, ωστόσο επιθετικά δεν της έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα και έτσι το πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού δεν μας πρόσφερε ιδιαίτερες συγκινήσεις. Και ενώ όλα έδειχναν πως το πρώτο ημίχρονο θα έβγαινε αναίμακτα για τις δυο ομάδες, ένα λεπτό πριν την ολοκλήρωση του ημιώρου, η Βιγιαρεάλ χτύπησε από στατική φάση.

Ο Ντάνι Παρέχο εκτέλεσε το φάουλ, ο Λίντελοφ έχασε τον Μορένο που δεν πιανόταν ούτε με… λάσο, με τον Ισπανό επιθετικό να κάνει την προβολή και να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα του Ντε Χέα (29′) για το 1-0, με την ομάδα του Έμερι να πληγώνει αυτήν του Όλε κόντρα στην ροή του αγώνα.

Τα υπόλοιπα λεπτά του πρώτου μέρους κύλησαν χωρίς την μεγάλη φάση, οι κινήσεις της Γιουνάιτεντ μέσα στον αγωνιστικό χώρο οδηγούσαν σε αδιέξοδο, γεγονός που εύλογα έφερε εκνευρισμό. Ο εκνευρισμός αυτός όμως, τόσο του Σόλσκιερ, όσο και συνολικά της ομάδας, διοχετεύτηκε σε ενέργεια και το αποτέλεσμα δεν άργησε να καθρεφτιστεί στο γήπεδο. Αφού απέφυγε τα χειρότερα στο 51′ μετά από μια αναμπουμπούλα διαρκείας στην περιοχή της, έφτασε η στιγμή του καλύτερου παίκτη του γηπέδου να ανταμειφθεί και έμπρακτα με ένα γκολ.

Ο Ράσφορντ έκανε το σουτ εκτός περιοχής, η μπάλα βρήκε στα σώματα των παικτών της Βιγιαρέαλ, στρώθηκε ιδανικά στον Καβάνι που έστειλε την μπάλα εύκολα στα δίχτυα (55′) για το 1-1! Το γκολ τόνωσε την αυτοπεποίθηση της Γιουνάιτεντ και έδωσε φτερά στα πόδια στα πόδια των παικτών της που πίεζαν για την ολική ανατροπή, αλλά η Βιγιαρεάλ, παρά την εμφανή κούραση της, κρατούσε σθεναρά τον εαυτό της μέσα στο παιχνίδι. Χαρακτηριστικότερη φάση αυτή του 72ου λεπτού, όταν ο Σο μετά από εξαιρετική ενέργεια έβγαλε πανέμορφα για τον Καβάνι, εκείνος έπιασε την κεφαλιά αλλά αυτή σταμάτησε σωτήρια πάνω στον Τόρες με το 1-1 να παραμένει. Οι δυο προπονητές έμοιαζαν να προετοιμάζουν το έδαφος για την παράταση και αυτή, παρά την προσπάθεια της κλοπής του αιώνα στο 92′ από τον Πάου, δεν άργησε να έρθει.

Σε αυτό το έξτρα μισάωρο παιχνιδιού το κίτρινο υποβρύχιο ανέβασε ένταση και στις δυο πλευρές του παιχνιδιού, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να απειλήσει ουσιαστικά μια Γιουνάιτεντ που έδειχνε άδεια ψυχολογικά. Τα πόδια των ποδοσφαιριστών ολοένα και βάραιναν και έτσι η διαδικασία των πέναλτι ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο.

Βέβαια η διαδικασία αυτή προϊδέαζε από την αρχή πως θα ήταν διαφορετική. Παίκτες που σχεδόν αρνούνταν να αστοχήσουν. Το πράγμα τράβηξε με εξαιρετικές εκτελέσεις μέχρι τους τερματοφύλακες. Ήταν η στιγμή του Ρούλι το ένιωθες. Μετά από πέντε εκτελέσεις στις οποίες ακούμπησε την μπάλα ήρθε η ώρα όχι μόνο να την ακουμπήσει, αλλά και να την κρατήσει εκτός εστίας. Μοιραίος ο Νταβίντ Ντε Χέα. Ποσώς ενδιέφερε αυτό την Βιγιαρεάλ. Το πρώτο της τρόπαιο στην διοργάνωση ήταν γεγονός, με το μέγεθος του αντιπάλου να κάνει το επίτευγμα ακόμη πιο ξεχωριστό!

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ