O Αντρέα Πίρλο ανακοίνωσε πως σταματάει από την ενεργό δράση. Μαζί του σταματάει και το μυαλό μας στον χρόνο. Σταματάει σε κάθε επίτευγμα αυτού του χαρισματικού ποδοσφαιριστή, από τα πρώτα του βήματα στην Μπρέσια, μέχρι και τα τελευταία του ποδοσφαιρικά ένσημα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού με τα χρώματα της New York City.
Ο Πίρλο παίζει ποδόσφαιρο στο κέντρο του γηπέδου. Το ελεύθερο στυλ παιχνιδιού του, τον διέκρινε περισσότερο από κάθε άλλο ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Η τυπικά ήρεμη, σχεδόν βαρετή έκφραση του Ιταλού στον αγωνιστικό χώρο, τον ξεχώρισε τα τελευταία 18 χρόνια και ενέπνευσε εκατοντάδες ποδοσφαιριστές. Ο Πίρλο έκανε μια καριέρα περπατώντας στον “βυθό της θάλασσας”, πηγαίνοντας ένα χαλαρό τζόκινγκ κατά μήκος του ποταμού Πο αναζητώντας ένα χώρο που θα εξελίξει και θα φτάσει στο μεγαλύτερο επίπεδο την απλή λογική που είχε στο μυαλό του και η οποία ήταν όπως είχε πει: “Παίρνω την μπάλα, δίνω την μπάλα σε έναν συμπαίκτη μου και ο συμπαίκτης μου σκοράρει. Αυτό λέγεται ασίστ και με κάνει τρελά ευτυχισμένο”.
Γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 1979, στο Φλέρο, στην Μπρέσια της Ιταλίας. Μεγάλωσε παίζοντας ποδόσφαιρο για μια τοπική ομάδα, την Βολούντας Μπρέσια Κ15 και έπειτα πήγε στην Μπρέσια και στην ομάδα νέων. Μόλις στα 16 του χρόνια έγινε ο νεότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ομάδας που έκανε ντεμπούτο στην Serie A, με την Μπρέσια να έχει ήδη υποβιβαστεί. Αφού κατέκτησε το Viarregio Cup σε επίπεδο ακαδημιών με την ομάδα το 1996, ο τότε προπονητής της πρώτης ομάδας, Έντι Ρέχα, τον έβαλε για τα καλά στην πρώτη ομάδα, και εκείνος με 17 συμμετοχές και 2 γκολ βοήθησε την Μπρέσια να ανέβει ξανά στην Serie A. Την επόμενη σεζόν ο Πίρλο πήρε φανέλα βασικού μετρώντας 4 γκολ σε 29 παιχνίδια ως επιτελικός χαφ και στα 19 του χρόνια και με περίσσιο ταλέντο, η Ίντερ τον έβαλε στο στόχαστρό της και τον απέκτησε.
Ανεξαρτήτως της αξίας του, ο Πίρλο δεν εκτιμήθηκε και δεν πήρε ευκαιρίες στο πρωτάθλημα και στο Champions League από τους “νερατζούρι”, έχοντας ως αποτέλεσμα τον δανεισμό του από το 1999 μέχρι το 2001, πρώτα στην Ρετζίνα και έπειτα στην πρώην ομάδα του την Μπρέσια. Εκεί είναι που η καριέρα του εκτινάχτηκε. Ο τότε προπονητής της ομάδας, Κάρλο Ματσόνε είναι ίσως και αυτός που παρότρυνε τον Πίρλο να γίνει αυτό που θαυμάσαμε μέχρι και σήμερα. Αποφάσισε από Trequartista(δεύτερο επιθετικό) να τον φέρει λίγο πιο πίσω και να τον κάνει έναν regista(ελεύθερο χαφ).
Στην νέα του θέση, ο Πίρλο έπαιζε ελεύθερα δίπλα στον Πεπ Γκουαρντιόλα και πίσω από τον Ρομπέρτο Μπάτζιο, σε μια θέση που όπως είπε και ο ίδιος είχε σημαντική επιρροή στο στυλ του παιχνιδιού που ακολούθησε. Ήταν τόσο εντυπωσιακές μέχρι τότε οι εμφανίσεις του, που το καλοκαίρι ου 2001 η Μίλαν έτρεξε να τον κάνει δικό της με 18εκ. ευρώ.
Η πρώτη του χρονιά στο Μιλάνο δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, όμως από το 2002 και μετά το αγόρι από την Μπρέσια άρχισε να γίνεται ηγέτης των “ροσονέρι”. Άρχισε να παίρνει παιχνίδια ως βασικός με τους τραυματισμούς των Αμπροζίνι και Γκατούζο και με συνεχόμενα παιχνίδια στα πόδια του ο Κάρλο Αντσελότι δεν τον ξανά έβγαλε ποτέ από το αρχικό σχήμα.
Ο Ιταλός προπονητής τον έβαλε σε θέση playmaker και δίπλα στους Γκατούζο, Ρουί Κόστα και Ζέντορφ. Η τετράδα αυτή φαινόταν η καλύτερη του κόσμου τότε και η συνεργασία αυτών των παικτών απέδωσε καρπούς με την Μίλαν να κατακτά το Champions League το 2003 και τον Πίρλο να είναι βασικός παράγοντας αυτής της επιτυχίας. Μάλιστα το δίδυμο με τον Γκατούζο είναι αξιομνημόνευτο, με τον έναν να κόβει και τον άλλο να ράβει.
Η απότομη πρόοδος του Πίρλο έφερε και την κλήση του στην Σκουάντρα Ατζούρα στις 7 Σεπτεμβρίου του 2002. Τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του με το εθνόσημο ήταν το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 2004, ενώ το 2006 κατέκτησε το Μουντιάλ στην Γερμανία όντας από τους καθοριστικούς παίκτες της επιτυχίας. Σε εκείνο το παγκόσμιο κύπελλο μάλιστα, βγήκε τρεις φορές MVP στους αγώνες με Γκάνα, Γερμανία και Γαλλία. Μάλιστα η ατάκα του μετά τον θρίαμβο των Azzuri θα μείνει αξέχαστη λέγοντας:
Το απόγευμα της 9ης Ιουλίου 2006 στο Βερολίνο το πέρασα χαλαρά, έπαιζα playstation και κοιμόμουνα. Το βράδυ βγήκα έξω και κέρδισα το παγκόσμιο κύπελλο!
Στην Μίλαν έμεινε μέχρι το 2011 και μαζί της κέρδισε δύο Champions League(2003, 2007), δύο Super Cup Ευρώπης (2003,2007), δύο Scudetto(2004,2011), ένα Super Cup Ιταλίας(2004) και ένα Coppa Italia (2003). Το 2011 άρχισαν στο Μιλάνο να ακούγονται φήμες περί αποχώρησης του Πίρλο και ο ίδιος δεν ανανέωνε το συμβόλαιό του. Ο λόγος δεν ήταν φυσικά ότι ο ίδιος δεν ήθελε, αλλά ακουγόταν συνεχώς ότι τα χρόνια πέρασαν και ο ίδιος δεν έχει να δώσει κάτι παραπάνω στην ομάδα. Πως δεν μπορεί, δεν κάνει, δεν κουνιέται κλπ κλπ.
Αυτό το πήραν χαμπάρι 355 χιλιόμετρα δυτικά, στο Τορίνο και η “Γηραιά Κυρία” ήταν ο νέος προορισμός του Πίρλο. Ένα στοίχημα της οικογένειας Ανιέλι που τον πίστεψαν και φυσικά δικαιώθηκαν. Ο Πίρλο συνέχισε τις καταπληκτικές του εμφανίσεις σε Ιταλία και Ευρώπη με τους “Μπιανκονέρι”, ενώ εκεί κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα(2012,2013,2014,2015) και ήταν μάλιστα ο ηγέτης αυτής της ομάδας.
Με την Γιουβέντους έπαιξε και έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Μπαρτσελόνα, όμως ο Μέσι, ο Νέιμαρ και ο Σουάρες δεν έδωσαν την ευκαιρία σε αυτόν να πανηγυρίσει το 3ο Champions League της καριέρας του. Την ίδια σεζόν αντιμέτωπισε και τον Ολυμπιακό στους ομίλους και μάλιστα σκόραρε και απ’ ευθείας φάουλ κόντρα στους Πειραιώτες στο Τορίνο.
Α και αφού αναφέραμε για τα φάουλ, ο Πίρλο ήταν ένας πραγματικός αρτίστας στις εκτελέσεις του. Μαζί με τον Μπέκαμ και τον Ζουνίνιο Περναμπουκάνο και φυσικά τον συμπατριώτη του Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ο Πίρλο ανήκε σε ένα κλειστό κύκλο ποδοσφαιριστών με αυτο το χάρισμα. Μάλιστα ο ίδιος είχε πει πως μελετούσε τις εκτελέσεις του Ζουνίνιο, στο που ακριβώς ακουμπάει την μπάλα, στο πως εκτελεί κλπ, όντας μεγάλος fan του βραζιλιάνου. Μάλιστα έχει γραφτεί στην ιστορία και το εκπληκτικό πέναλτι του Πίρλο αλά Πανένκα, που όμοιό του δεν έχει εκτελέσει κανείς μέχρι σήμερα.
Τα χρόνια πέρασαν και ο Πίρλο ήξερε πως ήταν η ώρα για μια μεγάλη αλλαγή που θα του απέφερε πολλά χρήματα, αλλά και θα ζούσε λίγο ως Αμερικάνος στο “μεγάλο μήλο”. Η New York City τον πήρε ως ελεύθερο από την Γιουβέντους και τον έφερε στην Νέα Υόρκη μαζί με τους Λάμπαρντ και Βίγια.
Την σεζόν 15/16 είχε 12 συμμετοχές και 2 ασίστ. Την περσινή 32 συμμετοχές, 6 ασίστ και 1 γκολ. Μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα, 11 Νοεμβρίου 2017, όπου αυτός ο αρτίστας, ο Αντρέα Πίρλο αποχαιρέτησε την ενεργό δράση, όμως σίγουρα όχι και το ποδόσφαιρο από άλλο πόστο.
Ο Πίρλο γεννήθηκε στο Φλέρο της Μπρέσια της Ιταλίας, από τους γονείς του Λουίτζι και Λυδία. Έχει επίσης και έναν αδερφό που τον λένε Ιβάν. Αγαπούσε πολύ το ποδόσφαιρο και έπαιζε με τον αδερφό του και τους φίλους του στην άμμο, στο θέρετρο Viarregio της Τοσκάνης, όπου πήγαινε διακοπές με τους γονείς του. Στα 13 του κίνησε για πρώτη φορά την περιέργεια των μάνατζερ, σε ένα τουρνουά με την Βολούντας το 1992. Ο Πίρλο παντρέυτηκε την Ντέμπορα Ροβέρσι το 2001. Έχουν δύο παιδιά μαζί. Τον Νικολό που γεννήθηκε το 2003 και μια κόρη την Άντζελα, που γεννήθηκε το 2006, ενώ έχει και άλλα δύο δίδυμα από το νέο του γάμο. Το ζευγάρι χώρισε το 2014, μετά από 13 χρόνια γάμου, καθώς όπως λέγεται ο Πίρλο είχε βάλει στο μάτι την Βαλεντίνα Μπαλντίνι(στέλεχος σε μεσιτική εταιρεία) που γνώρισε στο golf club.
Επίσης στις 30 Απριλίου του 2013 δημοσίευσε και την αυτοβιογραφία του με τίτλο “Penso Quindi Gioco” (Σκέφτομαι άρα παίζω). Οι συμπαίκτες του στην εθνική Ιταλίας του έδωσαν το παρατσούκλι l’ architetto, όμως είχε και άλλα τρία όπως το “Il Professore”, “Maestro” και “Mozart”. Για την μεγαλύτερη διάρκεια της καριέρας του ο Πίρλο φορούσε το νούμερο 21. Έχει ύψος 1.77, είναι 68 κιλά και στο ζώδιο Ταύρος.
Τα καλύτερα highlights του Αντρέα Πίρλο! Απολαύστε τον… Grazie Andrea!
BRESCIA
INTER
MILAN
JUVENTUS
NEW YORK CITY
FOULS
VS OLYMPIACOS
