Στο τέλος της ημέρας πάντα είναι καλό να κάνεις ένα απολογισμό του τι πήγε και τι δεν πήγε καλά. Στο κομμάτι το ποδοσφαιρικό -όμως- και με βάση το 0-0 του Ολυμπιακού με τη Μπέτις ο απολογισμός δεν μπορεί παρά να είναι θετικός.

Ωστόσο, επειδή εχθρός του καλού είναι- σαφέστατα και πάντα το καλύτερο- είναι δεδομένο ότι ο Πέδρο Μαρτίνς  θα μετάνιωσε για κάποια πράγματα  που έκανε αναφορικά με το κομμάτι της ενδεκάδας.Το πρώτο λάθος ήταν η χρησιμοποίηση του Μπουχαλάκη. Να πω ότι τον Ανδρέα τον γουστάρω με χίλια αλλά το παιδί έχει κουραστεί και δεν έχει συνηθίσει σε τέτοιους ρυθμούς αγώνων.  Φάνηκε και από την κάμερα όταν βγήκε. Στο 35 τα είχε “παίξει”. Πολλά αβίαστα λάθη και οι της Μπέτις τον “έπαιζαν” κορόιδο. Εκανε πολλά αβίαστα λάθη ,πήρε κάρτα.  Ο Νάτχο, πάντως έδειξε ότι ακόμα δεν είναι έτοιμος σε φυσική κατάσταση. Σύντομα θα είναι όμως και θα προσφέρει. Για μένα είναι ερώτημα που δεν παίζει ο Γκιγέρμε. Ο Βραζιλιάνος για τέτοια ματς, που η αντίπαλος κάνει τρελό passing game  δεν είναι απλά πολύτιμος αλλά MUST! Σε τέτοια παιχνίδια τα χαφ πρέπει να έχουν “σκύλους”.

Το δεύτερο λάθος ήταν ο Χασάν . Ο Αιγύπτιος ήταν αποκομμένος από όλη την ομάδα. Αλλά κυρίως δεν ήταν αυτό που είχα γράψει πριν το παιχνίδι για τον Γκερέρο.  Δεν πίεζε τόσο,δεν πάλευε, δεν ήταν “εργάτης” η πιο καλά ο πρώτος αμυντικός της ομάδας. Με τον Γκερέρο, έτσι όπως τον έχουμε δει, και την πίεση που ασκούσε ψηλά η ομάδα, με μία μέτρια άμυνα στη διαχείριση της μπάλας,  θα έκανε κλεψίματα και θα ήταν κίνδυνος για την αντίπαλη άμυνα. Και επειδή ο Μαρτίνς είναι καλός προπονητής σίγουρα έχει ήδη καταλάβει τι δεν πήγε καλά. 

Η Μπέτις δεν υποτιμήθηκε. Μία ομάδα που ξέρει να παίζει την κατοχή, μία ομάδα που άλλαξε σχεδόν 700 πάσες στο παιχνίδι ,αλλά μία ομάδα που δεν έχει τον killer μπροστά  για να”τελειώσει” τη φάση όταν του δοθεί η ευκαιρία.. Δύο από τις τρεις που η Μπέτις πήγε να απειλήσει με τέλειες προυποθέσεις, οι αμυντικοί του Ολυμπιακού(Ομάρ και Τσιμίκας ) ήταν εκεί για να πάρουν τη μπουκιά από το στόμα του Ισπανού. 

Το πιο θετικό, πάντως, από όλη την ιστορία του ματς ήταν το γεγονός ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν κώλωσαν παρά την κατοχή 70-30 της Μπέτις, και ενώ άλλες φορές θα φαινόταν ότι τα παρατάνε και σε αυτό το παιχνίδι αλλά και σε άλλα δείχνουν διάθεση -θέληση και δύναμη . Και αυτό προστάζει η δυναμική της “Ιερής Ερυθρόλευκης”. 

Δεν ξέρω για εσάς αλλά προσωπικά θεωρώ ότι ο Φετφατζίδης  έδειξε εξαιρετικά στοιχεία που θα γιγαντώνονταν αν κατάφερνε να βάλει το γκολ στο 51 και ίσως μιλάγαμε για άλλο παιχνίδι τότε. Ο μέσος του Ολυμπιακού΄πλάσαρε, αλλά το χέρι του Ρόμπλες έκοψε την πορεία της μπάλας. Και να φανταστείτε ότι ο Ποντένσε ήταν μέτριος, ο Φορτούνης κακός,καθώς η Μπέτις τον είχε βγάλει εκτός αγώνα ,ενώ η μπάλα δεν έφτανε ποτέ στον Χασάν, με τον Αιγύπτιο να χάνει την τεράστια ευκαιρία στο 40.

Κορυφαίος όλων ο Ομάρ. Ο Νορβηγός έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά και ήταν η επιτομή του πανταχού παρών και τα πάντα πληρών σε άμυνα και επίθεση. Έσωσε δύο φορές φάσεις δύσκολες, ειδικά εκείνη στο β μέρος (60) είναι απίστευτη και θύμισε Αρσεν Λουπέν, ενώ και όταν χρειάστηκε βγήκε, λίγες φορές και επιθετικά. Με αυτόν τον Ομάρ τι να φοβηθείς. 

Η κακή στιγμή του αγώνα ήταν η αποβολή του Τσιμίκα. Ο μικρός είναι ενθουσιώδης, βγάζει πάθος και ποιότητα στο παιχνίδι του αλλά πήρε μία δεύτερη κίτρινη αχρείαστη. Σίγουρα απο τα λάθη του μαθαίνει κανείς και ο Τσίμικας σαφέστατα μπορεί και θα μάθει πολλά. Αλλωστε με 11 και το Καραϊσκάκη να φλέγεται ,ίσως ο Ολυμπιακός να είχε σκοράρει ένα γκολ. Ας όψεται η κακιά στιγμή του Κώστα.

Τέλος, το να πει κανείς για τον κόσμο. Και πάλι εκεί .Στις επάλξεις. Πιστεύοντας σε αυτό το νέο project που χτίζεται και μέχρι τώρα δεν τον απογοητεύει. Είναι κατά κυριολεξία ο 12ος και 13ος και 14ος παίκτης θα έλεγα..Και δεν είναι τυχαίο που και ακόμα οι Ισπανοί χάζευαν την ατμόσφαιρα.