Ο Σκοτ ΜακΤόμινεϊ επέκρινε τον τρόπο με τον οποίο αξιοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τον Σκωτσέζο μέσο να τονίζει πως μονίμως αγωνιζόταν εκτός θέσης.
Ο Σκοτ ΜακΤόμινεϊ μπορεί να αποτελεί γέννημα-θρέμμα της Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ, ωστόσο ουδέποτε κόλλησε απόλυτα με το Ολντ Τράφορντ, σε μία περίοδο, που οι Κόκκινοι Διάβολοι βίωναν και εξακολουθούν να βιώνουν μία αγωνιστική -και όχι μόνο- κρίση.
Η μεταγραφή του Σκωτσέζου μέσου στη Νάπολι έναντι 30 εκατομμυρίων ευρώ αποδείχθηκε λυτρωτική για τον ίδιο, καθώς, πέρα από το γεγονός πως διεκδικεί στα ίσια τον τίτλο της Serie A από τη Γιουβέντους, ο ίδιος βελτίωσε επίσης κατακόρυφα το επίπεδό του παιχνιδιού του, έχοντας αποκτήσει πολλή αυτοπεποίθηση με τη φανέλα των Παρτενοπέι.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως τη φετινή σεζόν μετρά επτά τέρματα και τέσσερις σεζόν με τους Ναπολιτάνους, εικόνα που έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τα δείγματα γραφής που είχε αφήσει στο Μάντσεστερ.
Ο ΜακΤόμινεϊ από την πλευρά του σχολίασε την εμφανή διαφορά στην εικόνα του, εξηγώντας πως αυτή οφείλεται στο γεγονός πως πλέον αγωνίζεται στη φυσική του θέση στο κέντρο του άξονα και όχι ως αμυντικό χαφ, όπως συνηθιζόταν να γίνεται στη Γιουνάιτεντ, μιας και πάντοτε υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός για τη θέση που ήθελε.
Αναλυτικά οι δηλώσεις:
“Όταν μπήκα στην πρώτη ομάδα, δεν με αξιοποίησαν με βάση το πού έπαιζα. Δεν έφταιγαν οι προπονητές. Τα δυνατά μου σημεία ήταν πάντα να μπαίνω στο γήπεδο, να σκοράρω, να δημιουργώ προβλήματα εκεί μέσα. Αλλά με χρησιμοποιούσαν ως εξάρι ή ως κεντρικό αμυντικό και αυτό δεν ήταν ποτέ το παιχνίδι μου.
Αλλά όταν παίζεις για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και είσαι 20 ετών, δεν μπορείς να χτυπήσεις την πόρτα του προπονητή και να πεις ότι περιμένεις να παίξεις στη θέση 8 μπροστά από τον Πολ Πογκμπά. Δεν είναι ρεαλιστικό. Πρέπει να ξέρεις τη θέση σου και να κάνεις αυτό που σου ζητούν.
Τις τελευταίες σεζόν, άρχισα να μπαίνω λίγο περισσότερο στο γήπεδο, να πετυχαίνω περισσότερα γκολ και στη συνέχεια η περσινή χρονιά ήταν η καλύτερη μου.
Πάντα υπέγραφαν κάποιον που δεν θα ήταν απαραίτητα αυτό που περίμενε ο κόσμος. Η νοοτροπία μου ήταν ότι ήμουν πάντα εκεί, έτοιμος να πάω, έτοιμος να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία μου. Πάντα ήθελα να αποδείξω την αξία μου, να δείξω ότι μπορούσα να παίξω σε κάθε παιχνίδι. Δεν είναι το είδος του πράγματος που με επηρεάζει. Μπορείς να έχεις τον έλεγχο μόνο σε αυτό που κάνεις”.
