Ο πρόεδρος της ΚΟΕ, Δημήτρης Διαθεσόπουλος, παραχώρησε συνέντευξη και τόνισε πως η συνολική προσπάθεια είναι αυτή που επιφέρει τις επιτυχίες στο ελληνικό πόλο.
Αποτέλεσμα της συνολικής δουλειάς χρόνων, τόσο από τα σωματεία όσο και από την ομοσπονδία, είναι οι φετινές μεγάλες επιτυχίες των «μικρών» εθνικών ομάδων υδατοσφαίρισης.
Αυτό επισημαίνει ο πρόεδρος της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, Δημήτρης Διαθεσόπουλος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ).
Με αφορμή τα χρυσά μετάλλια που κατέκτησαν οι εθνικές ομάδες νέων ανδρών και εφήβων στο Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αντίστοιχα, αλλά και το χάλκινο μετάλλιο της εθνικής νεανίδων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα:
Συνολικά επτά μετάλλια μετρούν φέτος οι εθνικές ομάδες του πόλο, ρεκόρ «δύσκολο να καταρριφθεί από οποιοδήποτε άθλημα», όπως τονίζει χαμογελώντας ο πρόεδρος της ομοσπονδίας.
Ο κ. Διαθεσόπουλος χαρακτηρίζει θετική την εξαγγελία του γενικού γραμματέα Αθλητισμού, Ιούλιου Συναδινού, για την παραχώρηση του κολυμβητηρίου του Ολυμπιακού Χωριού ως προπονητικού κέντρου των εθνικών ομάδων, επαναλαμβάνει όμως την πάγια θέση της ΚΟΕ για την αποκατάσταση και την παραχώρηση χρήσης του κολυμβητηρίου του Ζαππείου, το οποίο χαρακτηρίζει ως «το φυσικό σπίτι του υγρού στίβου».
«Οι πρόσφατες επιτυχίες, ερχόμενες να συμπληρώσουν το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό των γυναικών, το χρυσό στο Europa Cup γυναικών και τα δύο μετάλλια στους Μεσογειακούς (ασημένιο οι άνδρες, χάλκινο οι γυναίκες), είναι η συνέχεια στη σειρά των επιτυχιών της ελληνικής υδατοσφαίρισης τα τελευταία χρόνια. Φέτος ήταν μία μοναδική χρονιά, διότι το επίτευγμα των επτά μεταλλίων εθνικών ομάδων είναι δύσκολο να καταρριφθεί από οποιοδήποτε άθλημα» τόνισε αρχικά ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος, στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, και συνέχισε:
«Οι επιτυχίες αυτές δεν είναι περιστασιακές, είναι η συνέχεια πολλών μεταλλίων που έχουν προηγηθεί τα προηγούμενα χρόνια και καταδεικνύουν ότι η Ελλάδα είναι πλέον μεταξύ των μεγαλύτερων δυνάμεων στον κόσμο στην υδατοσφαίριση. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, αναγνωρίζεται απ’ όλους τους ιθύνοντες της FINA και της LEN, είτε είναι διοικητικοί παράγοντες, είτε είναι τεχνικές επιτροπές, είτε ομοσπονδιακοί προπονητές άλλων χωρών, αλλά και από ξένους αθλητές.
Όλα αυτά είναι προϊόν μίας συνολικής δουλειάς, που ξεκινά από τα σωματεία και τους προπονητές τους και ολοκληρώνεται στην ομοσπονδία, γιατί η προετοιμασία των εθνικών ομάδων είναι άλλου επιπέδου. Είναι μία δουλειά προγραμματισμένη, με στόχους και προοπτικές».
Ο πρόεδρος της ΚΟΕ δεν παρέλειψε να συγχαρεί «… όλους τους αθλητές και τις αθλήτριές μας που κατέκτησαν αυτά τα μετάλλια, όχι μόνο για αυτές τις τρεις ομάδες, αλλά και για τους άνδρες και τις γυναίκες. Επίσης συγχαρητήρια στους προπονητές και στους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά τους και βοηθάνε, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Δημιουργούνται πολλές υποχρεώσεις από εδώ και πέρα, αλλά δυστυχώς οι συγκυρίες, τόσο οι υλικοτεχνικές, σε επίπεδο κολυμβητηρίων και υποδομών, όσο και οι οικονομικές, δεν θα μας δώσουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες αυτές προκλήσεις στον καλύτερο δυνατό βαθμό».
Αναφερόμενος πιο συγκεκριμένα στη διαδικασία ανάδειξης και εξέλιξης των αθλητών και αθλητριών που στελεχώνουν τις «μικρές» εθνικές ομάδες, ο κ. Διαθεσόπουλος υπογράμμισε:
«Τα παιδιά αυτά είναι προϊόν μίας παραγωγικής διαδικασίας ετών, που ξεκινά από τις ηλικίες υποδομών (13-14 ετών). Δεν είναι παιδιά που ήρθαν ξαφνικά από τον ουρανό, ούτε τα… αγοράσαμε από κάποιο σούπερ μάρκετ. Είναι παιδιά μιας προπονητικής και προγραμματικής εξέλιξης που ολοκληρώνεται με αυτές τις επιτυχίες. Φυσικά, ο στόχος είναι όσα από αυτά μπορούν να είναι αύριο οι συνεχιστές των εθνικών ομάδων ανδρών και γυναικών. Ήδη κάποιοι από αυτούς συμμετέχουν στις εθνικές ομάδες. Ευελπιστώ ότι από αυτά τα παιδιά θα υπάρξει το υλικό εκείνο που θα κρατήσει ψηλά και σε επίπεδο ανδρών-γυναικών την ελληνική υδατοσφαίριση τα επόμενα χρόνια».
Η ερώτηση που έρχεται… αυτόματα είναι ο κίνδυνος «αιμορραγίας», δηλαδή απώλειας αθλητών/τριών από το χώρο, λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούν. «Είναι ένα εύλογο ερώτημα και ενδεχομένως να συμβεί αυτό, αλλά πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά, που έχουν κουραστεί πάρα πολύ για να φτάσουν τόσο ψηλά, δεν θα απεμπολήσουν τους κόπους και τις θυσίες που έχουν κάνει από μικρή ηλικία» απαντά ο επικεφαλής της ομοσπονδίας και συνεχίζει:
«Εξάλλου, πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά εμφορούνται από μία άκρατη αγάπη για την υδατοσφαίριση. Όχι μόνο γιατί τους έδωσε τη χαρά να γευτούν επιτυχίες, να πάρουν και κάποια πριμ και να φτιάξουν κάποιες προοπτικές για τη μετέπειτα ζωή τους, αλλά γιατί το αγαπάνε και θέλουν να μείνουν στο άθλημα. Τώρα, αν οι συγκυρίες για το κάθε παιδί, είτε οικογενειακές είτε προσωπικές, είναι αλλιώτικες, αυτό δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς, ούτε μπορούμε να σταθούμε εμπόδιο στην εξέλιξη, την προοπτική και τον προγραμματισμό που θα έχει κάθε παιδί για την υπόλοιπη ζωή του. Το παρελθόν έχει αποδείξει ότι ως επί το πλείστον τα παιδιά που έχουν φέρει επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια έμειναν κοντά στο άθλημα και πολλά από αυτά προωθήθηκαν στις μεγάλες εθνικές ομάδες».
Την περασμένη Δευτέρα (3/9), κατά την υποδοχή των εθνικών ομάδων νέων ανδρών και νεανίδων στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού, Ιούλιος Συναδινός, εξήγγειλε την παραχώρηση του κολυμβητηρίου του Ολυμπιακού Χωριού ως μόνιμου προπονητικού κέντρου των εθνικών ομάδων υδατοσφαίρισης. «Κάθε χώρος που δίνεται είναι κάτι θετικό» ήταν το πρώτο σχόλιο του Δημήτρη Διαθεσόπουλου, που όμως ακολουθείται από ένα μεγάλο «αλλά…»:
«Αυτό που με προβληματίζει προσωπικά, αλλά και γενικότερα την ομοσπονδία, είναι ότι πρόκειται για έναν μακρινό χώρο. Στο πόλο, για όσους το ξέρουν, η πλειονότητα των παιδιών και των σωματείων εκτείνεται σε μία ακτίνα από τον Πειραιά μέχρι τα νότια προάστια. Αντιλαμβάνεστε ότι, επειδή στις εθνικές ομάδες απαιτούνται τουλάχιστον δύο προπονήσεις την ημέρα για αρκετό χρονικό διάστημα, η μετακίνηση είναι χρονοβόρα, κουραστική και δαπανηρή».
Με την ευκαιρία αυτή, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας επανέλαβε το αίτημα για τη στέγαση των εθνικών ομάδων στο κολυμβητήριο του Ζαππείου:
«Εγώ στέλνω το μήνυμα -και νομίζω ότι είναι στη σκέψη της πολιτικής ηγεσίας- ότι η καλύτερη λύση θα ήταν το Ζάππειο. Επιτέλους αυτό το… ρημαδιό, που είναι η ιστορία της ελληνικής κολύμβησης και της ελληνικής υδατοσφαίρισης, κάποτε να ξαναγίνει αυτό που ήταν και να δοθεί στην ομοσπονδία και στις εθνικές ομάδες για να συνεχίσουν το έργο τους. Το Ζάππειο είναι το φυσικό σπίτι του υγρού στίβου και προς τα εκεί πρέπει να κατευθυνθούν οι προσπάθειες όλων μας, Πολιτείας, Ολυμπιακής Επιτροπής και Ομοσπονδίας.
Επί δεκαετίες εκεί υπήρχαν το κολύμπι, το πόλο και οι καταδύσεις, από εκεί ξεκίνησαν όλοι οι μεγάλοι αθλητές μας, όλοι αυτοί που λιθαράκι-λιθαράκι έχτισαν τις υποδομές, ώστε να φτάσουμε σήμερα σε αυτή την έξαρση των επιτυχιών. Δεν αιτούμαι να δοθεί στην ομοσπονδία. Ζητάω να φτιαχτεί, η Περιφέρεια έχει δείξει μία καλή διάθεση και έχει τα κονδύλια να το ανακατασκευάσει, και να δοθεί στις εθνικές ομάδες όλων των αθλημάτων της ΚΟΕ» κατέληξε ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος.
