Ο Λιούις Χάμιλτον νικά εύκολα στη Ρωσία, με 2ο τον Βάλτερι Μπότας και 3ο τον Σαρλ Λεκλέρ! Ο Φέτελ εγκαταλείπει και η εγκατάλειψή του αλλάζει όλο το αποτέλεσμα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα ο poleman Λεκλέρκ έφυγε μπροστά, όμως ο Φέτελ από την 3η θέση κατάπιε… ζωντανούς τον Χάμιλτον και τον team-mate του και έφυγε μπροστά.

Μάλιστα, ο Γερμανός κατάφερε να πάει τη διαφορά του από τον Μονεγάσκο στα 4 δευτερόλεπτα, όμως κάπου εκεί άρχισαν τα «περίεργα»: στην ενδοεπικοινωνία ακούσαμε να λένε στον Σεμπ πως πρέπει ν’ αφήσει τον Λεκλέρκ να τον περάσει, παρά το γεγονός πως ήταν εμφανώς ταχύτερος.

Τι είχε συμβεί; Όπως είπε ο μικρός της Σκουντερία ο Φέτελ πήρε το slipstreaming- κάτι που είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων!- για να μπορέσει να περάσει τον Χάμιλτον και ήταν τέτοια η «φόρα» του, που πέρασε και τον Λεκλέρκ. Έτσι, αποφασίστηκε πως έπρεπε να επιστρέψει πίσω τη θέση του.

Όπερ και εγένετο στα πιτ: ο Σαρλ μπήκε στον 23ο για να βάλει τη μέση γόμα, ο Φέτελ τρία ολόκληρα περάσματα αργότερα (χάνοντας χρόνο, φυσικά, στο ενδιάμεσο) και οι θέσεις άλλαξαν, με τον Μονεγάσκο μπροστά. Το πλάνο έμοιαζε να λειτουργεί στην εντέλεια, μέχρι που σταμάτησε να λειτουργεί στην εντέλεια: ο Φέτελ εγκατέλειψε λόγω κινητήρα και, ξαφνικά, οι δύο Μερσέντες που μπήκαν για τη δική τους αλλαγή στον 28ο, βρέθηκαν μπροστά, με τον Χάμιλτον στο P1!

Σ’ αυτό «βοήθησε», φυσικά, και η νέα στάση του εναπομείναντος πιλότου της Σκουντερία στην πίστα (στον 31ο γύρο για να βάλει εκ νέου τη μαλακή), προκειμένου με φρέσκα ελαστικά και με τη γόμα που ταιριάζει στην Κόκκινη να κυνηγήσει μέχρι τέλους τα Ασημί Βέλη και να παλέψει να επανακτήσει την πρωτοπορία.

Αμ δε: ο Χάμιλτον χάθηκε στον ορίζοντα, ο Μπότας άντεξε στην πίεση του Λεκλέρκ και, κάπως έτσι, η Μερσέντες είπε «ευχαριστώ» στη Φεράρι, ένα εξίσου μεγάλο «ευχαριστώ» στη Θεά Τύχη για τον κινητήρα του Φέτελ και πήρε ένα απροσδόκητο 1-2 που την έφερε μια ανάσα και από τη μαθηματική κατάκτηση των 2 πρωταθλημάτων.