“Πιστέψαμε ότι μπορούμε να το πάρουμε”

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού, Γιόζιπ Πάβιτς, παραχώρησε δηλώσεις στη κροατική ιστοσελίδα slobodnadalmacija.hr, μιλώντας για τον θρίαμβο των «ερυθρόλευκων» στο Champions League τονίζοντας άπαντες στην ομάδα πίστεψαν πως μπορούν να κατακτήσουν το τρόπαιο.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Για την κατάκτηση του Champions League: «Αρχικά ήταν μια μεγάλη επιτυχία για τον Ολυμπιακό που περίμενε 16 χρόνια για έναν ευρωπαϊκό τίτλου. Αυτός είναι και ο λόγος που οι οπαδοί μας ήταν τόσο πολύ περήφανοι! Ο Ολυμπιακός είναι ένας αθλητικός οργανισμός στην Ελλάδα και οι οπαδοί χαίρονται με τις επιτυχίες του πόλο, του βόλεϊ. Είναι ιδιαίτερα χαρούμενος που εμείς οι τέσσερις (σ.σ.: ο ίδιος, ο Όμπραντοβιτς, ο Μπούσλιε και ο Κόλιανιν) είχαμε συνεισφορά στην πορεία για να φτάσουμε στην κορυφή της Ευρώπης. Κάθε αθλητής, ακόμα και εγώ, θέλει την ατομική αναγνώριση. Θα ήταν ψέματα εάν έλεγα πώς δεν με απασχολεί. Αλλά όπως σε όλη μου την καριέρα, έτσι και τώρα, αυτό που μετράει παραπάνω είναι η επιτυχία της ομάδας. Για να είμαστε ρεαλιστές. Εάν ο Ολυμπιακός δεν είχε κερδίσει τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης, κανείς από την ομάδα δεν θα αναδεικνύονταν ως ο κορυφαίος αθλητής του τουρνουά».

Για την αντίπαλο του Ολυμπιακού στον τελικό, τη σπουδαία Προ Ρέκο: «Η Προ Ρέκο έχει πολλούς αστέρες, αλλά δεν έχουν αυτό που χαρακτηρίζει εμάς, το ομαδικό παιχνίδι. Γι’ αυτό και δυσκολεύτηκαν στον προημιτελικό με την Μπρέσια, αλλά και στον ημιτελικό κόντρα στην Γιουγκ. Είμαι πεπεισμένος ότι η ομάδα του Ντουμπρόβνικ θα μπορούσε να είχε νικήσει στον ημιτελικό. Γι’ αυτό και έμεινε στο ματς ο Λόντσαρ. Αυτό όμως αποδεικνύει πώς οι αθλητές με ποιότητα δεν εγγυώνται την επιτυχία. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ομάδα να είναι μια καλή παρέα, κάτι που ήμασταν εμείς στον Ολυμπιακό φέτος. Σε όλη τη χρονιά. Επίσης, πρέπει να σταθούμε σε ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο. Στοιχείο που δείχνει την ποιότητα του Ολυμπιακού. Σε κανένα σημείο στο τουρνουά δεν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ».

Για τη μοναδική ήττα του Ολυμπιακού στο Champions League, αυτή στην Κροατία κόντρα στη Γιουγκ, την ομάδα που νίκησε τους «ερυθρόλευκους» στον τελικό, προ διετίας: «Εκείνη η σεζόν, πρακτικά, ήταν μια αντιγραφή της φετινής. Εκτός από την ήττα από την Γιουγκ, συνολικά παίξαμε εξαιρετικά μέσα στη χρονιά. Σταθεροί, χωρίς σκαμπανεβάσματα. Δεν φοβάμαι την Γιουγκ, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πώς είναι καλύτερη ομάδα από την Προ Ρέκο. Με περισσότερο οργανωμένο παιχνίδι, με παιχνίδι που έχει αρχή και τέλος. Όταν μάθαμε πώς θα παίξουμε με την Προ Ρέκο, πιστεύαμε πάρα πολύ στο θρίαμβο».

Για τους Κροάτες του Ολυμπιακού και το τι πρόσφεραν σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια: «Ο Μπέντο, ο Μπούσλιε και εγώ είχαμε κατακτήσει χρυσό μετάλλιο με την εθνική Κροατίας. Ο Ολυμπιακός κυριαρχεί για πολλά χρόνια στην Ελλάδα, αλλά του έλειπε ένα πραγματικά μεγάλο αποτέλεσμα στην Ευρώπη! Χωρίς να λέμε κάτι που δεν ισχύει, βοηθήσαμε για να μεγαλώσει η αυτοπεποίθηση των Ελλήνων παικτών, η πίστη για την επιτυχία. Ο Μπούσλιε και ο Μέντο με βοήθησαν πολύ για να δημιουργήσουμε μια πολύ καλή συνεργασία, μεταξύ όλων των παικτών, μέσα στην ομάδα».

Για τη ζωή στην Ελλάδα και την παρουσία του στον Ολυμπιακό: «Ήμουν πεπεισμένος ότι ο Κομαντίνα, ο Ντόγκας και ο Βράνιες που έπαιξαν στην Ελλάδα παλαιότερα, ήταν υπερβολικοί σε ό,τι αφορά τα καλά λόγια για την Ελλάδα. Μέχρι που ήρθα στην Αθήνα. Αυτή η πόλη είναι ένα θαύμα! Και είναι ακόμα πιο εύκολο όταν γνωρίζεις πώς η ομάδα σου είναι άριστα οργανωμένη. Μπορεί να μην υπάρχουν συμβόλαια του επιπέδου της Ρέκο ή των ουγγρικών ομάδων. Αλλά στον Ολυμπιακό ό,τι λέγεται, είναι αυτό που ισχύει! Δεν αισθάνομαι καθόλου ξένος στην Ελλάδα. Έχω φανταστικούς συμπαίκτες, φίλους στην πισίνα και έξω από αυτή».

Για την οικογένειά του και το πόσο τον βοηθά ο Θοδωρής Βλάχος: «Είναι το μόνο μειονέκτημα όταν παίζεις και ζεις στην Ελλάδα (σ.σ. το ότι του λείπει η οικογένειά του). Ευτυχώς, ο Θεόδωρος Βλάχος είναι εξαιρετικός άνθρωπος και κορυφαίος προπονητής που -από καιρό σε καιρό- με αφήνει να πάω στο Ζάγκρεμπ. Δεν αγωνίζομαι σε εύκολα ματς του πρωταθλήματος. Αυτό σημαίνει πολλά για μένα, να βλέπω συχνά την οικογένειά μου».