Έπαιξαν για τη νίκη, είχαν γκολ, είχαν ευκαιρίες, όμως το τελικό 1-1 έδωσε περισσότερη χαρά στον ΟΦΗ και αφήνει ΑΕΛ και Παναιτωλικό να μάχονται για την παραμονή.
Η πλάτη ήταν κολλημένη στον τοίχο και αυτός ο τοίχος, διαβρωμένος από υγρασία και συνεχή επιβάρυνση, δε θα αντέξει για πολύ καιρό ακόμα. Σε μερικές εβδομάδες θα καταρρεύσει και όποιος πρόλαβε, σώθηκε… Ο ΟΦΗ ένα ματς το οποίο ήταν έτσι κι αλλιώς οριακό, το έκανε ακόμα περισσότερο. Νίκησε τα Γιάννινα και πριν γίνει η σέντρα στο Αλκαζάρ, τόσο η Λάρισα όσο και ο Παναιτωλικός γνώριζαν ότι η ήττα είναι καταστροφική και ενδεχομένως η ισοπαλία να μην φτάνει. Κι όμως, αντίθετα του αναμενομένου, η σκοπιμότητα και η αναγκαιότητα για το αποτέλεσμα έφερε ένα εξαιρετικό ματς, το οποίο τα είχε όλα, αλλά δεν είχε νικητή! Ή πιθανότατα είχε μοναδικό νικητή τον ΟΦΗ, ο οποίος πήρε κάτι παραπάνω από τρεις βαθμούς στη δεύτερη αγωνιστική των πλέι άουτ.
Ποια ήταν τα όλα που είχε το ματς; Εξαιρετικό ρυθμό! Συνεχείς εναλλαγές φάσεων μπροστά στις δύο περιοχές. Ένα πέναλτι που χάθηκε. Ένα γκολ που ακυρώθηκε. Και εκεί που έμοιαζε να λήγει το πρώτο ημίχρονο ένα εξαιρετικό γκολ του Φιορίν Ντουρμισάι να βάζει χειροπέδες στον Παναιτωλικό. Η ομάδα του Αγρινίου δεν είχε κατορθώσει ούτε μια φορά τη φετινή σεζόν να επιστρέψει σε εκτός έδρας ματς που είχε βρεθεί πίσω στο σκορ και κλήθηκε να το κάνει τη δυσκολότερη στιγμή.
Το κατάφερε! Στο 50ο λεπτό βρήκε την ισοφάριση με τον Νίκο Βέργο να σκοράρει τρίτη φορά φέτος απέναντι στη Λάρισα και για ένα δεκάλεπτο ήλεγξε το ματς, αγγίζοντας την απόλυτη ανατροπή στο 59’. Η επόμενη εναλλαγή στο ματς έφερε την ΑΕΛ σε ρόλο οδηγού και μετά την είσοδο του Μουκάντζο πίεσε τον Παναιτωλικό αγγίζοντας σε τρεις περιπτώσεις το γκολ, με τη μπάλα να μη θέλει να μπει. Το τελευταίο δεκάλεπτο του αγώνα ήταν εκείνο που πλέον ο φόβος φυλούσε τα έρμα… Οι γηπεδούχοι έχασαν την τελευταία τους ευκαιρία στο 80’, οι φιλοξενούμενοι ήθελαν να διαφυλάξουν το βαθμό και η αγωνία για αμφότερους συνεχίζεται.
