Είχα καιρό να βρεθώ στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, όμως η αλήθεια πως κάτι έχει αλλάξει στην πράσινη ατμόσφαιρα. Οι οπαδοί λατρεύουν να βρίσκονται στο γήπεδο, το ΟΑΚΑ ολοένα και ομορφαίνει, μαζί του και ο Παναθηναϊκός, φροντίζει να κουράζει στο μυαλό και στο κορμί, όποια ομάδα, πατάει ελληνικό έδαφος.
Η επίθεση του ήταν μονοδιάστατη, η μπάλα κόλλησε στα χέρια του προικισμένου Ναν, όμως είναι τέτοια η συσσώρευση ταλέντου, που οι σύλλογοι, δεν ξέρουν ποιον να πρωτοφυλάξουν. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με το MVP στον Ντίνο Μήτογλου, όχι γιατί δεν το άξιζε, αλλά γιατί ο Τζέριαν Γκραντ ήταν ξανά παντού στο παρκέ και σε 35 λεπτά, πέτυχε τρεις πόντους, σέρβιρε πέντε τελικές πάσες, ενώ έκανε και τέσσερα κλεψίματα. Ίσως να γίνομαι υπερβολικός, όμως ο έμπειρος γκαρντ, ίσως να είναι αναντικατάστατος σε αυτό το ρόστερ, γεμάτο από αστέρια.
Πάμε και στον Κέντρικ Ναν, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο ήταν λειτουργικός, διάβασε ότι του έδωσε η αντίπαλη άμυνα και μοιάζει έτοιμος να γίνει ο ηγέτης του τριφυλλιού. Ναι κάνει περισσότερο τη μπάλα από όσο πρέπει, όμως είναι μία μόνιμη απειλή και πονοκεφαλιάζει κάθε προπονητή της Euroleague. Από κοντά ήταν και ο Ντίνος Μήτογλου, που έχει μπει στην κουβέντα για το κορυφαίο τεσσάρι της Ευρώπης, ενώ αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως εξαφάνισε τον Ζακ Λεντέι.
Ξαναγράφουμε πως ο Παναθηναϊκός έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, όμως έχει βρει τον τρόπο να είναι αποδοτικός στα μετόπισθεν και στην επίθεση θα τη βρει τη λύση από πολλούς παίκτες. Το τριφύλλι ίσως είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Euroleague εδώ και 40 μέρες και αυτό που τρομάζει, είναι πως μπορεί να επιβιώσει σε ματς 90 πόντων, αλλά και σε παιχνίδι, όπου θα κυριαρχεί το «ξύλο».
Ο Παναθηναϊκός είναι μόνος τέταρτος στην κατάταξη, κλειδώνει τη συμμετοχή του στα playoff, ύστερα από πέντε χρόνια και πάει φουλ για πλεονέκτημα έδρας. Η δίψα όλου του οργανισμού για επιτυχίες εντός κι εκτός συνόρων είναι τέτοια, που βλέπεις ακόμα και τον Σλούκα να λυσσάει για κάθε μπάλα.
ΥΓ. Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ ψάχνει το ρόλο του, όμως όσο ο Μήτογλου παίζει σε τέτοιο επίπεδο, δύσκολα θα βρίσκεται στο παρκέ παραπάνω από 10-12 λεπτά.
ΥΓ2. Ο Αταμάν μιλάει στην ψυχή των παικτών του κι αυτό φαίνεται στις συνομιλίες με τους παίκτες. Η μανία του Λεσόρ, αλλά και η αυτοθυσία του Γκριγκόνις, λένε πολλά.
ΥΓ3. Η Παρτίζαν είναι πολύ γεμάτη ομάδα κι όταν θα παίξει πλήρης, θα βάλει υποψηφιότητα για την οχτάδα. Εκεί ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα θέλει να παίξει απέναντι στον δάσκαλο Ζοτς και τους μαθητές του.
