Την περασμένη βδομάδα, η ΚΑΕ ΑΕΚ έλυσε τη συνεργασία της με τον Σωτήρη Μανωλόπουλο και τη θέση του στην άκρη του πάγκου πήρε ο παλιός γνώριμος Ντράγκαν Σάκοτα. Παλιός γνώριμος όχι μόνο για τη θητεία του στις αρχές της δεκαετίας των 00s και το πρωτάθλημα που κατέκτησε, αλλά γνώριμος και πιο πρόσφατα. Ο Ντράγκαν είχε το κοουτσάρισμα της ομάδας και τη σεζόν 2014-15 και τελικά απομακρύνθηκε – μετατοποθετήθηκε από προπονητής σε general manager της ομάδας, ίσως γιατί είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να το κάνει, θέλοντας όλη η διοίκηση να δώσει το χρίσμα στον Γιούρι Ζντοβτς, καθώς τον έκριναν ως ιδανικό διάδοχο για το «τιμόνι» της ομάδας.
Η πορεία του Σλοβένου κόουτς μικρή σημασία έχει αυτήν τη στιγμή, αφού τώρα που μιλάμε η ΑΕΚ έχει ως προπονητή και πάλι τον Ντράγκαν Σάκοτα. Η επιλογή της διοίκησης να δώσει και πάλι τα «κλειδιά» στον Σερβοέλληνα, την δεδομένη χρονική στιγμή, δεν είναι και τόσο ακατανόητη, αφού η ομάδα δεν είχε «δουλέψει» άλλες περιπτώσεις προπονητών και η αλήθεια είναι, πως τέτοια εποχή δύσκολα θα μπορέσεις να βρεις αυτό που πραγματικά ζητάς. Χρόνος δεν υπάρχει, γιατί οι υποχρεώσεις τρέχουν και οι απαιτήσεις είναι υψηλές. Οπότε, πήγαν σε μια δοκιμασμένη επιλογή που γνωρίζει τα ενδότερα της ομάδας και δε χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί δεν είχαν «δουλέψει» άλλες περιπτώσεις προπονητών νωρίτερα, βλέποντας εδώ και καιρό, ότι ο Μανωλόπουλος αδυνατούσε να βρει ισορροπία στην εικόνα της ομάδας. Συν του ότι η γκρίνια προς το πρόσωπό του υπήρχε εδώ και αρκετό διάστημα. Δεκτό αυτό να το σκεφτεί κάποιος σίγουρα.
Από την περασμένη βδομάδα, λοιπόν, η ΑΕΚ μετρά 2 νίκες και 1 ήττα. Μία «στοιχειωμένη» νίκη επί του Ολυμπιακού για το πρωτάθλημα, μία πολύ σημαντική εκτός έδρας νίκη με την Εστουδιάντες για το BCL και μία ήττα – συντριβή από τον ΠΑΟΚ στην Θεσσαλονίκη. Σίγουρα, η νίκη απέναντι στους «ερυθρόλευκους» ήταν μεγάλη και κυρίως ψυχολογικά. Όπως αντίστοιχα, αυτή επί του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο. Κι ας μην έδινε κάποιο εισιτήριο για τελικό η νίκη επί των Πειραιωτών, έδωσε άλλο πρεστίζ στην ομάδα και «ανάσα» βαθμολογική. Από την άλλη, η εκτός έδρας νίκη στη Μαδρίτη έδωσε στην ομάδα ώθηση για την πρόκριση στην επόμενη φάση του BCL. Κάπου εκεί, και ενώ το μομέντουμ από την αλλαγή προπονητή και τις μεγάλες νίκες ήταν στα καλύτερά του, έρχεται ένα στραπάτσο για να γεννηθούν και πάλι κάποια ερωτηματικά.
Γιατί ο ΠΑΟΚ να έχει μεγαλύτερο κίνητρο από την ΑΕΚ σε αυτό το παιχνίδι; Θέματα κούρασης κλπ δεν υπάρχουν νομίζω, αφού μπορεί η ΑΕΚ να έκανε ταξίδι από την Ισπανία, όμως οι «ασπρόμαυροι» έπαιζαν για το BCL την Τετάρτη. Δηλαδή, μία ημέρα μετά τους «κιτρινόμαυρους». Και εν πάση περιπτώσει το ρόστερ της ΑΕΚ φτιάχτηκε το καλοκαίρι για να ανταπεξέρχεται σε 3 διοργανώσεις και όλοι το γνώριζαν αυτό. Σίγουρα πάντως, δεν φτιάχτηκε για να μετρά η ομάδα 0 εκτός έδρας νίκες, έπειτα από τις 9 πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος.
Ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα είναι, ότι η ΑΕΚ παίρνει άριστα σε αγώνες που έχουν την ταμπέλα του τελικού. Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Εστουδιάντες είναι τα τρία μεγαλύτερα παραδείγματα. Πολύ κακό βαθμό παίρνει σε αγώνες «μικρότερου κινήτρου» (μπαίνει εντός εισαγωγικών γιατί δεν μπορώ να αντιληφθώ τον λόγο που συμβαίνει αυτό), όπως 4 ματς για τη Basket League με Άρη, Κολοσσό, Λαύριο και ΠΑΟΚ. Το μεγαλύτερο ερωτηματικό όμως είναι το γιατί συμβαίνει αυτό. Βλέπουμε κάθε βδομάδα παίκτες να αντιμετωπίζουν διαφορετικά παιχνίδι με παιχνίδι. Με έναν ιδιαίτερα προσβλητικό για τον κόσμο τρόπο θα τολμούσα να πω, επειδή μπορεί για τον Μάνι Χάρις (πχ) το ματς στο Λαύριο να μην είναι από τα πιο extreme που έχει παίξει στην καριέρα του, αλλά για την ομάδα που έχει στόχους είναι. Και αυτό ισχύει για όλα τα παιχνίδια. Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας πιστεύω και πραγματικά δεν ξέρω αν προλαβαίνει ο κόουτς Σάκοτα να το περάσει στο μυαλό των παικτών του αυτό, όμως σίγουρα δε μπορεί να συνεχιστεί η χρονιά για την «Ένωση» με αυτή την «επιλεκτική» συμπεριφορά στους αγώνες.
ΥΓ : Η ομάδα έχει τρομερό πρόβλημα έξω από τα 6,75. Μόνο ο Ντούσαν Σάκοτα αποτελεί σταθερή αξιόπιστη λύση σε αυτό το κομμάτι. Με έναν μόνο τόσο καλό σουτέρ πίσω από τη γραμμή όμως δε μπορείς να πας ψηλά. Ο παίκτης που θα έρθει να συμπληρώσει το ρόστερ, προφανώς και θα έχει αυτό το στοιχείο στο παιχνίδι του. Τουλάχιστον, προς το εκεί προσανατολίζονται στην διοίκηση και αυτό βγαίνει προς τα έξω.
