Ντροπή! Ντροπή! Ντροπή! Χωρίς κανένα ίχνος να μετριάσουμε την επιβλητική εμφάνιση του Ολυμπιακού και το εξαιρετικό κοουτσάρισμα του Σφαιρόπουλου, αυτή η εικόνα του Παναθηναϊκού αποτελεί ντροπή για την ομάδα και τους ίδιους. Με πρώτο και κύριο υπαίτιο τον Χάβι Πασκουάλ και στη συνέχεια έναν έναν όλους τους παίκτες του Παναθηναϊκού.

Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, δεν χωράνε απαντήσεις παρά μόνο αυτές που επιβάλλεται να δώσουν στο γήπεδο οι πράσινοι και ο προπονητής τους που για μία ακόμα φορά χάνει το πλεονέκτημα έδρας σε αγώνες πλέι οφ στην καριέρα του.

Για να μην λέει πολλά το παραπάνω, ο Χάβι Πασκουάλ οφείλει να βρει λύσεις, να ξαναδιαβάσει τον αντίπαλο του και να δώσει στους πράσινους να καταλάβουν ότι από το 1997 και έπειτα δεν έχουν μείνει ποτέ χωρίς τίτλο και σίγουρα δεν θέλουν να είναι αυτοί που θα επιτύχουν αυτό το ιστορικά αρνητικά κατόρθωμα.

Ο Ισπανός τεχνικός δεν μπόρεσε ούτε σε ένα σημείο του αγώνα να αλλάξει την εικόνα του παιχνιδιού, με τον Ολυμπιακό να ανακτά αυτοπεποίθηση και παρά τα προβλήματα με τα φάουλ να έχει τον Γιάννη Σφαιρόπουλο σε μαεστρική καθοδήγηση.

Ο Έλληνας τεχνικός χωρίς να φωνάζει για την διαιτησία και να χάνει τον έλεγχο του αγώνα, κάτι που έκανε ο Πασκουάλ και κόστισε στην ομάδα του, αφήνοντας έξω στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα τον Σπανούλη και χωρίς τους Μιλουτίνοφ και Πρίντεζη που είχαν πρόβλημα με φάουλ, κατάφερε να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό σε ένα παιχνίδι άναρχο και χωρίς δεύτερες λύσεις.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός των 5/29 τριπόντων και του 29% συνολικά στα δίποντα και μόλις 60% στις βολές, είχε παίκτες που αν και ήξεραν, έπαιζαν σαν να έχουν να αντιμετωπίσουν τον Κολοσσό και τον ΠΑΟΚ (no offence), χάνοντας αμέτρητες μάχες στο ένας εναντίον ενός και πιστεύοντας ότι θα κερδίσουν μόνο και μόνο επειδή το έχουν κάνει… συχνά τις τελευταίες φορές.

Ο Παναθηναϊκός ήταν τραγικός και σαφώς απροετοίμαστος για μία ακόμα φορά, με μία ακατανόητη εμμονή στο να σουτάρει από την περιφέρεια και πέφτοντας στην παγίδα για να παίζει άναρχα και μόνο με τις ορέξεις του Τζέιμς, που όπως και στο παρελθόν, έτσι και τώρα, τον έχει βοηθήσει μόνο σε ένα ματς (σ.σ. αυτό της Μακάμπι) και του έχει κοστίσει πολλά περισσότερα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παναθηναϊκός σε ένα τόσο σημαντικό ματς έμεινε στις 8 ασίστ, με τον αντίπαλο του να έχει τις υπερδιπλάσιες.

Ο Ολυμπιακός σίγουρα ήταν καλύτερα διαβασμένος από τον Παναθηναϊκό στην αρχή του αγώνα. Όπως είχαμε προβλέψει ο Παπανικολάου πήγε πάνω στον Καλάθη ώστε να ανακόψει την δημιουργία του άσου του τριφυλλιού αλλά και να ματσάρει καλύτερα στις αλλαγές μετά τα κεντρικά πικ των πρασίνων με τον ψηλό.

Ο Πασκουάλ για να απαντήσει ξεκινούσε τα συστήματα του με ένα σκριν μεταξύ δύο γκαρντ ώστε να αλλάξει το μαρκάρισμα πάνω στον Καλάθη, αλλά ο Σφαιρόπουλος το είχε προβλέψει, πηγαίνοντας άμεσα σε τριπλή αλλαγή.

Όλο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, ο Παναθηναϊκός να πηγαίνει μόνιμα σε πιο αργές επιθέσεις, ο Ολυμπιακός να θωρακίζει την ρακέτα του και οι πράσινοι να καταφεύγουν σε άναρχο μπάσκετ. Όπου βλέπεις άναρχο μπάσκετ, ξέρεις ότι ο Τζέιμς μπορεί να ξεχωρίσει και αυτός ήταν ο λόγος για την ανατροπή του Παναθηναϊκού από το νωθρό ξεκίνημα στο 29-19.

Όμως ακόμα και στους δέκα πόντους, φαινόταν ότι ο Ολυμπιακός ήξερε τι ήθελε και που πήγαινε το παιχνίδι, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που βασιζόταν κυρίως στις ορέξεις των περιφερειακών τους και τα σουτ πίσω από την γραμμή των 6,75μ.

Κάπως έτσι, όσο ο Παναθηναϊκός είχε καλά ποσοστά από την περιφέρεια (3/4 τρίποντα στο 10’, 4/8 στο 29-19) ήταν μπροστά στο σκορ. Όταν αυτά τα ποσοστά έπεσαν (1/11 τρίποντα συνολικά στο δεύτερο δεκάλεπτο), ο Ολυμπιακός με υπομονή στο παιχνίδι του, με έξτρα πάσα στην weak side ώστε να πάει η μπάλα πιο εύκολα στο μις ματς του ψηλού, ο οποίος «κλείδωνε» από την αντίθετη πλευρά τον «κοντό» που τον μάρκαρε στο ποστ και με καλά ποσοστά από την περιφέρεια, τρέχοντας και το παιχνίδι, έκανε ένα σερί 14-1 για να προηγηθεί δίκαια στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου.

Οι πράσινοι είχαν σουτάρει σε ένα ολόκληρο δεκάλεπτο 11 τρίποντα και μόλις 3 δίποντα, με τον Ολυμπιακό να έχει εύκολα το ριμπάουντ (10 έναντι 5 στη β’ περίοδο), να έχει περισσότερους πόντους στον αιφνιδιασμό από τον αντίπαλο του που φημίζεται για το γρήγορο μπάσκετ αλλά και περισσότερους παίκτες του rotation να συμμετέχουν στο επιθετικό κομμάτι.

Από τον Παναθηναϊκό, μόνο ο Βουγιούκας είχε σκοράρει από τον πάγκο, που ουσιαστικά ισορροπούσε την απουσία του Γκιστ, που είναι καθοριστικός για τους πράσινους και ήταν άποντος.

Οι πράσινοι δεν έπαιζαν απλά άσχημο μπάσκετ. Έπαιζαν ανορθόδοξο και υπεροπτικό μπάσκετ που είχε έντονα στοιχεία και αγχωτικής καθοδήγησης από τον πάγκο. Ο Πασκουάλ έβλεπε τους παίκτες του να έχουν 1/25 σουτ σε 14’ μετά το πρώτο δεκάλεπτο και 0/11 σερί τρίποντα και όμως δεν μπορούσε να αλλάξει τίποτα, με τον Ολυμπιακό να εδραιώνει μία διαφορά 7 πόντων στα μισά της γ’ περιόδου.

Αν δεν ήταν και ο Θανάσης Αντετοκούμπο να παίζει άμυνα σχεδόν μόνος του όλο τον Ολυμπιακό, οι «ερυθρόλευκοι» θα είχαν ακόμα μεγαλύτερη διαφορά. Ο Έλληνας φόργουορντ μαζί με τον Τζέιμς ήταν οι μοναδικοί που έσωναν την παρτίδα για τους πράσινους, που είχαν να αντιμετωπίσουν και τα πολύ άσχημα ποσοστά τους στις βολές.

Το άγχος του Πασκουάλ φάνηκε και στην χρησιμοποίηση του Ρίβερς εκ νέου που όχι μόνο δεν του βγήκε επιθετικά αλλά του χάλασε και την μαγιά αμυντικά. Ο Ολυμπιακός με τον Στρέλνιεκς βρήκε λύσεις «χτυπώντας» στον αμερικανό αλλά και στον πολύ κακό χθες, Νικ Καλάθη, με τον Παναθηναϊκό, όταν πιεζόταν να πήγαινε σε ακαταλαβίστικές επιθέσεις ένας εναντίον ενός. Ο Πασκουάλ επέμεινε στην ίδια πεντάδα, χωρίς Τζέιμς και χωρίς Θανάση για έξι λεπτά και ο Ολυμπιακός αντί να αγχώνεται άρχισε να παίρνει ακόμα μεγαλύτερη διαφορά, με τον Μπόγρη να μπαίνει και αυτός στην εξίσωση και να βοηθάει ουσιαστικά την ομάδα του.

Τα τρίποντα των Παπανικολάου και Μάντζαρη ουσιαστικά τελείωναν τον Παναθηναϊκό, με τον Ολυμπιακό να είχε πάρει την ψυχολογία που μόνο ο «αιώνιος» αντίπαλος του θα μπορούσε να του δώσει.

Υπάρχει ελπίδα για ανατροπή; Αν συνεχιστεί αυτή η εικόνα το πιο πιθανό σενάριο είναι το 0-3. Δεν είναι ντροπή να το γράφουμε ότι ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε σαφώς καλύτερος. Ντροπή είναι η εικόνα του Παναθηναϊκού.