Στην αρχή ομολογουμένως είχε πλάκα. Μετά από λίγο όμως έλεγες δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Δεν είναι δυνατόν να έχεις πανηγυρίσει σαν μικρό παιδί την τρίποντη βόμβα του Καλάθη στις 9.20 και τρεις ώρες αργότερα να υπάρχει όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου, που έκλεβε τις εντυπώσεις από τους αληθινούς πρωταγωνιστές.
Δεν θα σταθώ στο ποιος φταίει και τι γίνεται. Είναι κοινώς αποδεκτό εξάλλου, ότι οι διοικητικοί ηγέτες του Ολυμπιακού από την στιγμή που αποφάσισαν να φύγουν εν μέσω των προσπαθειών των ίδιων των παικτών τους από το γήπεδο και να γίνουν αυτοί οι πρωταγωνιστές τα έκαναν μαντάρα.
Τόσο πολύ που λόγω του κύρους της ομάδας που διοικούν -και προφανώς δεν σέβονται για να ασελγούν πάνω στην ιστορία τους με τις πράξεις τους- συμπαρέσυραν μαζί όλο το μπάσκετ.
Και φτάσαμε κάπως έτσι στο σημείο, στη νίκη της χρονιάς του Παναθηναϊκού να μιλάμε για πορνόγερους, φτυσίματα, κλούβες, σπρωξίματα, Live stories και live broadcasting αντι να αποθεώνουμε τον Καλάθη, τον απίστευτο Παπαπέτρου, τον συγκλονιστικό Τόμας και τον νέο «made in Pitino» Παπαγιάννη.
Συγγνώμη κύριοι αλλά είστε όλοι λάθος. Πρωταγωνιστές είναι και θα είναι οι παίκτες και οι προπονητές. Το αν η διοίκηση του Ολυμπιακού θέλει να πάρει την ομάδα και να παίξει σε όποια λίγκα γουστάρει ουδόλως πρέπει να μας απασχολεί. Θα το βρουν από τον ίδιο τον κόσμο τους που δεν είναι (όλοι) πρόβατα.
Δεν γίνεται Ολυμπιακός χωρίς Παναθηναϊκό και Παναθηναϊκός χωρίς Ολυμπιακό. Καταλάβετε το. Και δεν γίνεται τώρα όλη η Ελλάδα να απαξιώνει μία τέτοια εμφάνιση και μία τέτοια νίκη για χάρη κανενός προέδρου της.
Η μεγαλύτερη μαγκιά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και αυτό πρέπει να το καταλάβει μια και καλή και ο ίδιος, είναι που έφερε τον Πιτίνο και άλλαξε το πρόσωπο του Παναθηναϊκού. Κάνοντας ακόμα και τους πλέον δύσπιστους, να έχουν το πιο γλυκό τάπωμα της ζωής τους.
Είναι μαγκιά που έφερε τον Παπαπέτρου το καλοκαίρι, που έφερε τον Παπαγιάννη, που κράτησε τον Καλάθη. Αυτά έχουν βγάλει έξω από τα ρούχα τους, την διοίκηση του Ολυμπιακού, που αν και έφερε έναν καταξιώμενο προπονητή μία η καθυστερήσεις στις πληρωμές, μία το ξενέρωμα των παικτών με τις αποφάσεις τους, έχουν κάνει την ομάδα τους, εκτός 2 ουσιαστικά στόχων και κοντά στην απώλεια και του τρίτου.
Το να μπαίνει στο τριπάκι του κάθε Σκινδήλια και να κάνει σόου μετά, χωρίς να λέει τίποτα ο ίδιος για την μεγαλειώδη νίκη της ομάδας του, είναι ατόπημα.
Και δυστυχώς στην Ελλάδα, ακόμα και σε ένα άθλημα που πολλές φορές στο παρελθόν έχει δείξει ότι είναι το μοναδικό που βγάζει υγεία, οι παράγοντες έχουν μεγαλύτερη αξία από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.
Δεν είναι ανάγκη να σας ρωτήσω αν ξέρετε ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες στις ομάδες του ΝΒΑ, ή ακόμα και ποιος είναι ο πρόεδρος σε Ρεάλ, Φενέρ, Μπάρτσα… Μόνο οι ομάδες που έχουν μονοπώλιο έχουν πρωταγωνιστές παράγοντες (Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ) και οι ελληνικές.
Ψάξτε ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος.
Εν κατακλείδι και για να μην κουραζόμαστε, ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα για να κερδίσει τον Ολυμπιακό σε επίπεδο εξωαγωνιστικό. Χάνουν μόνοι τους και χωρίς αντίπαλο. Ήττα που σιγά σιγά περνάει και στο γήπεδο, στους αληθινούς πρωταγωνιστές που μαθαίνουν από τους δημοσιογράφους τα νέα.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να επικεντρωθεί στον στόχο του. Αυτός δεν είναι άλλος από το να καταλάβει τι χτίζει αυτό τον καιρό και να αφοσιωθεί σε αυτό για την επόμενη σεζόν. Πόσο αλλαγμένος είναι ο Καλάθης τώρα που έχει και Λάνγκφορντ και Κιλπάτρικ, πως μπορεί κάποιος να αξιοποιήσει παίκτες όπως ο Λεκαβίτσιους, πως αν ψάξεις καλά βρίσκεις παίκτες value for money όπως ο Τόμας και πόσο σημαντικό είναι να μείνουν και να γίνουν πρωταγωνιστές οι Παπαπέτρου, Μήτογλου και κυρίως ο Παπαγιάννης που μοιάζει άλλος παίκτης στην Πιτίνο εποχή.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ακόμα πολύ πιθανόν να προκριθεί. Θα μας μείνει στο μυαλό αυτή η εικόνα του στο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ και το τρίποντο του Καλάθη θα το θυμόμαστε για πολύ καιρό, αλλά δεν θα είναι παράξενο να μείνει έξω με το πρόγραμμα που έχει.
Το θετικό είναι ότι έχει παίξει τρία συνεχόμενα νικηφόρα εκτός έδρας παιχνίδια και πέρα του ιστορικού επιτεύγματος, έχει να παινεύετε ότι επιτέλους δείχνει ομάδα με χαρακτήρα που μπορεί να κερδίζει τον καθένα όπου και όποτε θέλει.
